با وجود پادشاهی تلگرام در ایران، پیامرسان های ریز و درشت زیادی درکنار تلگرام محبوبیت خاصی میان کاربران ایرانی دارند و به گونه ای خود را رقیب سرسخت تلگرام میدانند. در ادامه همراه باشید .
ز وایبر، واتس اپ، تانگو، کاکائو تاک و بیتالک که بگذریم، جولان دادن پیامرسان های ایرانیِ گاها نام و آشنا را هم می توان به چشم دید و به قول معروف میتوان گفت که حرفی برای گفتن دارند !
از قاصدک، گپ،ساینا، گپ افزار و بیسفون گرفته تا پیامرسان معروف سروش که نسبتا از رقبای ایرانی خود کمی جلوتر یا بهتر بگویم:یک سروگردن بالاتر است.
اما داستان اصلی اینجاست که وجود که پیامرسان ایرانی برای رقابت و البته جلب نظرکاربران ایرانی، فکری خوب و پسندیده است ولی مهم ترین مسئله برای جذب کاربر، کپی نبودن و خلاقانه بودن طراحی اجزای یک پیامرسان است . درادامه به نقص و مشکلات این پیامرسان ایرانی میپردازم و قضاوت را به شما واگذار میکنم :
محبوبیت هر اپلیکیشن بستگی به UI و UX و البته قابلیت اجرا برروی پلتفرم های مختلف خصوصا اندروید است . و درمیان هزاران مدل گوشی اندرویدی، اپلیکیشن هایی موفق هستند که برروی هرمدل گوشی با هرقدرت سخت افزاری قابل اجرا باشند .
بزرگترین مشکل پیامرسان سروش ، عدم اجرای درست برروی گوشی های اندرویدی با قدرت سخت افزاری پایین است ! این اشکال به تنهایی کافیست تا جامعه کاربری بسیار زیادی را ازدست بدهد، اما از این هم که بگذریم گاها نفس گوشی های رده بالا را هم برا اجرا میگیرد !
موفقیت تلگرام و نمونه های مشابه آنرا بتوان UX یا تجربه کاربری موفق آن دانست. UX به طورخلاصه راحتی استفاده و دسترسی به تمام امکانات اپلیکیشن یا یک نرم افزار است. دومین اشکال بزرگی که در اپلیکیشن سروش وجود دارد تجربه کاربری بسیار ضعیف آن است . به طوریکه کاربر درنگاه اول به اپلیکیشن به درستی نمیتواند تشخیص بدهد که یک پیامرسان را بازکرده یا یک پلی استور یا یک بوک ریدر book reader(کتابخوان) آنلاین؟!
حتی در تم پیش‌فرض اپلیکیشن، رنگ بک گراند ( پس زمینه) چت‌ها تشابه خیلی زیادی به بک گراند خود اپلیکیشن دارد و همین مشکل کافیست تا تاثیر بسیار بدی در تجربه‌ی اولین کار با سروش بگذاردوالبته باعث گیج شدن کاربر در درک و شناخت لایه های اپلیکیشن می شود.
سومین اشکال بزرگی که به این پیامرسان میتوان وارد کرد که از نظرمن بدترین اشکال هم میتواند باشد، ضعیف بودن سرورهای این پیامرسان باوجود مستقر بودن دیتاسنتر اپلیکیشن داخل ایران است. گاها برای دانلود یک عکس یا ویدیو کوتاه بیش از ۳۰ ثانیه باید منتظر ماند و بعضا به خاطر پایین بودن سرعت اینترنت، عملا ارسال پیام غیرممکن میشود چه برسد به دانلود مدیا !
قابلیت ساخت کانال گروه و ایجاد تماس صوتی از مزیت های این مسنجر بومی به حساب می آید ولی صرفا وجود امکانات اما بدون کیفیت، نمی تواند رضایت کاربران را به خود جلب کند . البته امکان خریدشارژ وپرداخت قبض، فروشگاه استیکر درکنار امکانات دیگر نشان دهنده درآمدزا بودن آن نیز دارد!سروش با وجود داشتن امکانات مشابه تلگرام، هنوز نتوانسته کیفیت آن را به سطح مطلوبی برساند.
دراکثر پیام رسان های ایرانی و خصوصا پیامرسان سروش، دست کاربر برای ارسال مطلب بازنیست و نمیتواند هرگونه مطلبی را ارسال کند و درمورد امنیت این پیامرسان هم بهتر است صحبتی نکنم!
وجود بیش از ۴ میلیون مخاطب فعال درپیامرسان سروش نسبت به رقبای مشابه ایرانی خود، از بزرگترین نقاط قوت این مسنجر به حساب می آید . اما با نگاهی کوتاه به کانال ها و گروه های آن می توان به عدم وجود تنوع محتوایی آن پی برد .
اکثرکانال های فعال در این پیام رسان، عمدتا باموضوعات مذهبی و سیاسی بوده که می توان به قشرمخاطب آن به راحتی پی برد! شاید آخرین اشکالی که می توانم به این پیامرسان بگیرم همین موضوع باشد .
قصدم از نوشتن این مقاله، تخریب پیامرسان سروش و یا نمونه های مشابه آن نیست و تنها نقدی کوچک و سازنده از دیدگاه یک کاربرفنی و البته استفاده کننده از خدمات سروش بوده است . امیدوارم مسئولین و توسعه دهندگان این پیامرسان بومی، تدبیری برای بهتر شدن آن بیاندیشند!
نظرشما درباره پیامرسان سروش چیست؟ آیا میتواند جایگزین مناسبی برای تلگرام باشد یا نه؟ شما چی فکر می کنید؟ منتظر ارسال امتیازهاتون به این اپلیکیشن و نظراتتون زیر همین مقاله هستم.
منبع : جلال ترابی
