بر اساس محاسبه سازمان ملل متحد، تا سال 2050، 9.7 میلیارد نفر در جهان زندگی خواهند کرد، این یعنی 2 میلیارد بیش تر از سال 2020، این یعنی افزایش 70 درصدی تولیید محصولات کشاورزی جهت تامین نیاز غذایی این جمعیت.
این وضعیت چالش جدی برای کشور های عضو سازمان ملل متحد ایجاد می کند، که هدف آن پایان دادن به گرسنگی در جهان با اطمینان از دسترسی همه، به ویژه فقرا و آسیب پذیران، از جمله نوزادان، به غذای های سالم و مغذی است.
همه ی این ها بدون فراموش کردن اینکه علاوه بر این، صنایع غذایی در حال حاضر مسئول 30% از مصرف انرژی جهان و 22% از انتشار گاز های گلخانه ای است. بنابراین چالش فقط تولیید غذا نیست، بلکه انجام آن به صورت پایدار است.
همانطور که می دانید کار کشاورزی زحمت فراوانی دارد. در سال های اخیر اغلب جوانان صبر و پشتکار لازم برای این زمینه را ندارند که باعث بالا رفتن سن کشاورزان شد. این امر انجام بسیاری از کار ها را برای آن ها سخت می کرد که دلیلی برای به وجود آمدن دستگاه های اتوماتیک زیادی شد که می توان گفت شروع کشاورزی هوشمند بود.
طبق پیش بینی هایی که شده بود، در معرفی این شیوه به کشاورزان، ابتدا هیچ کدام نکردند چرا که به یک سرمایه اولیه نیاز بود ولی در طول زمان همه ی آن ها متوجه این قضیه می شدند که این روش باعث سوددهی بیشتر آن ها در دراز مدت می شد.
برای یک سیستم هوشمند کشاورزی 3 سنسور کافیست، البته که می توان از سنسور های اضافه تری نیز استفاده کرد ولی این ها ساده ترین سیستم هوشمند کشاورزی را تشکیل می دهند:
کشاورزی هوشمند یک مفهوم نوظهور است که به مدیریت مزارع با استفاده از فناوری هایی مانند اینترنت اشیا، هواپیما های بدون سرنشین و هوش مصنوعی برای افزایش کیفیت و کمیت محصولات و بهینه سازی نیروی انسانی مورد نیاز تولیید اشاره کرد.
در واقع شبکه ای از اشیا است که توسط سیستم به هم مرتبط بوده و توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر را دارند. این سیستم ها باعث تغییرات زیادی در بخش های مختلف اقتصادی، فرهنگی و ... در همه ی جوامع را دارند. تحلیل گران اقتصادی پیش بینی کرده اند که در سال های آینده، این فناوری نقش قابل توجهی در زندگی ما دارد. فرآیند این سیستم به گونه ای است که به اشیا مورد نظر یک شناسه و پروتکل اینترنتی تعلق می گیرد که داده های لازم را می تواند برای پایگاه ارسال کند.
با ورود اینترنت اشیا به دنیای ارتباطات و فناوری های مدرن، شرکت های زیادی تصمیم به استفاده از این تکنولوژی کردند. یقینا افرادی که توانایی استفاده از این سیستم را داشتند در این عرصه از رقیبان خود پیشی گرفتند.
اینترنت اشیا نه تنها راهی برای اندازه گیری و کنترل بهتر عوامل رشد مانند آبیاری و کود در مزرعه ارائه کرده است، بلکه دیدگاه ما را در کل به کشاورزی تغییر خواهد داد.
باید به این موضوع توجه داشت که برخلاف کشاورزی مدرن که در آن فقط دستگاه هایی تهیه شده که کار را برای کشاورزان راحت تر کند، در کشاورزی هوشمند دستگاه ها دارای سنسور بوده که توانایی جمع آوری داده و اطلاعات و ارسال برای پایگاه را دارد.
کشاورزی سنتی:
کشاورزی هوشمند:
از جمله فناوری های موجود برای کشاورزان امروزی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
_ سنسور ها: خاک، آب، نور، رطوبت، مدیریت ها، ...
_ نرم افزار: نرم افزاری تخصصی کشاورزی برای آنالیز محصول در تمام مراحل کاشت تا برداشت
_ مکان: جی پی اس، ماهواره، ...
_ رباتیک: تراکتور های خودران، امکانات پردازش، ...
_ تجزیه و تحلیل داده ها
کشاورزی هوشمند باعث افزایش کیفیت و به حداقل رساندن تاثیرات زیست محیطی می شود
کشاورزی هوشمند یک سیستم انقلابی برای کشاورزان است. این راه حل کشاورزی هوشمند، مزرعه شما را در بهترین حالت نگه می دارد. شما به طور خودکار و به طور مداوم اطلاعات مربوط به آنالیز محصول، مدیریت مزرعه ، کنترل آب و بسیاری دیگر از پارامترهای حیاتی را دریافت می کنید. سیستم های مزرعه هوشمند به طور مداوم رفتار مزرعه شما را زیر نظر دارد و داده های مربوطه را تجزیه و تحلیل می کند.
به دلیل دقیق بودن اطلاعات، امکان خسارت بسیار پایین بوده
صرفه جویی در زمان: بسیاری از کار های روزانه یک کشاورز توسط همین سامانه ها انجام می شود به طوری که حتی کنترل از راه دور نیز امکان پذیر است
_ افزایش تولید
_ صرفه جویی در آب: پیش بینی آب و هوا و سنسور هایی که رطوبت خاک را اندازه می کنند به معنی آبیاری تنها در مواقع ضروری و برای مدت زمان مناسب است
_ کاهش هزینه ها: اتوماسیون کاشت، داشت و برداشت در مورد کشاورزی، استفاده از منابع را کاهش می دهد
_ تشخیص آفات
_ کاهش ضایعات
_ با نیروی کار کمتر، کار سریع تر و با کیفیت بیشتر پیش می رود
_ ارائه یک محصول ایمن تر، سالم تر از نظر اجتماعی قابل قبول تر
این ها تنها برخی از مزایای کشاورزی هوشمند است.
