فرض کنید توی ورزشگاه فوتبال نشستید و دارید تیم مورد علاقتون رو تشویق میکنید.کسی هم پیش شما نشسته که به صورت آزار دهنده ای فریاد میزنه و خوراکی هایی که با خودش آورده رو جوری مصرف میکنه که باقی مونده اونا برای شما اذیت کنندس و بیش از حد سیگار میکشه که تنفس شما رو باعث مشکل میکنه.
چند روز بعد وقتی توی خیابون قدم میزنید بارون شدیدی میاد،کسی برای کمک به شما چتری بهتون میده و متوجه میشین همون کسیه که توی ورزشگاه کنار شما نشسته بوده.
نظرتون در مورد اون شخص عوض شده؟
ما بر اساس رفتارهای دیگران تصوری از آنها را به سرعت در ذهن خود شکل میدهیم این کار رو تنها با زدن حرفی تند از طرف آن شخص میتوانیم انجام دهیم و با استفاده از همین تصورات رفتارهای بعدی آنها را پیش بینی میکنیم.پس براساس رفتاری که در ورزشگاه از او دیده بودیم پیشبینی میکردیم که در خیابان رفتاری مشابه انجام دهد و در نتیجه سعی میکردیم که از او فاصله بگیریم!
به صورت معمول رفتارهای ناپسند تاثیر بیشتری در تصور ما از دیگران دارند.اما چرا؟
پژوهشگران شبکه گسترده ای از مناطق مغز را شناسایی کرده اند که به اطلاعات جدیدی که متناقض با اطلاعات قبلی هستند واکنش نشان میدهند و شدت این واکنش به تعداد دفعات انجام آن رفتار بستگی دارد به بیان دیگر به این بستگی دارد که آن رفتار از نظر ما تا چه حد معمول و رایج است.پس اگر کمک کردن به افراد دیگر در روز بارانی امری رایج تر برای ما باشد.همچنان همان نظری که در ورزشگاه به آن شخص داشتیم را حفظ میکنیم.
پس میتوان گفت رفتارهایی که تعداد دفعات کمتری اتفاق می افتند تاثیر بیشتری در تصور ما از دیگران دارند در نتیجه به طور کلی رفتار پسندیده برای ما رایج تر و طبیعی تر از رفتار ناپسند است.چون ما معمولا به صورت پیشفرض انتظار رفتار پسندیده داریم.
به آخرین باری که در مورد کسی قضاوت کردیم و یا تصوراتمون رو در مورد شخصی عوض کردیم فکر کنیم آیا این تغییر بخاطر یک رفتار رایج بوده و یا بدلیل یک رفتار خاص و غیر عادی؟؟!
منبع : TED-Ed
