اولین کتابی که از مصطفی مستور خوندم همین کتابه ،البته تنها کتابی هم هست که ازش خوندم
این کتاب نثر ساده و روانی داره و میخواد چیزی رو بهمون بگه که شاید به جای فکر کردن بهش فقط حسرتش
رو میخوریم.
اینکه بهترین شکل ممکن برای زندگی ما چجوری میتونه باشه؟!! یا
آیا فقط بخاطر استفاده از لفظ <ترین> فقط میشه یک زندگی رو بهترین دونست؟!! و برخی نکات دیگر.
البته از کامنت های گفته شده برای این کتاب و کتاب های دیگر مصطفی مستور اینطور به نظر میاد که بعضیا
خوششون میاد از ساده نوشتن ایشون بعضیام نه!!! ولی به نظرم میتونه شروع خوبی باشه برای مطالعه هم
به دلیل نثر ساده و هم به دلیل کوتاه بودن داستان هاش و میشه گفت داستان های گفته شده ارزش یکبار
شنیده شدن رو دارن.
از معروف ترین کتاب های مصطفی مستور که شنیدم هم میشه به "روی ماه خدا را ببوس" و کتاب
"مبانی داستان کوتاه" اشاره کرد
