همه ما سرشار از اهداف، برنامه ها و آرزوها هستیم. مثلا کسی به دنبال شغل مورد دلخواه اش است، کسی به دنبال همسر ایده آل اش می گردد، کسی به دنبال رها شدن از وضعیت اسفناکی است که در آن گیر کرده است
نا گفته نماند همین اهداف، آرزوها و برنامه ها هستند که ما را به حرکت وادار می کنند. و مانیز از هر فرصتی برای رسیدن به آنها استفاده کنیم و از هیچ تلاشی هم فرو گذار نباشیم.
اما در بسیاری از اوقات در دام اهداف ، برنامه ها و آرزوهایی می افتیم که خودمان طراحی کرده ایم به این معنی که در میانه راه گمراه می شویم و به بیراهه می رویم و سر از جای دیگری درمی آوریم .
اگر هر آنچه از هدف، آرزو و برنامه هست را کنار بگذاریم و از خودمان بپرسیم برای چی فلان کار را می کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که موضوع و مساله ای ما را آزار می دهد و ما در تلاش برای حل آن هستیم.
اگر کمی عمیق تر به موضوع زندگی نگاه کنیم خواهیم دید تمامی انسانها هر روز در در تلاش برای "حل کردن یک مساله" هستند.
مثلا فردی برای کسب درآمد اقدام به تحصیل کرده است، فردی برای جلب نظر دختر مورد علاقه اش راهی دانشگاه شده است، فردی برای رهایی از زندان خانه پا به دانشگاه می گذارد و هزار و یک مساله دیگری که انسان ها با روشهای گوناگون در حال حل کردن آن هستند.
و تمامی این مسائل خودشان را در قالب هدف، برنامه و آرزو به ما نشان می دهند.
این بدان معنی است که ما از لحظه ای که بدنیا می آییم تا لحظه ای که می میریم بدنبال حل یک مساله هستیم با این تفاوت که گاهی اوقات با استرس دست به اقدام می زنیم، گاهی اوقات با شجاعت و گاهی اوقات ترجیح می دهیم هیچ اقدامی نکنیم.
اما نکته ای که وجود دارد این است که همه اقدامات ما در قالب یک سری هدف، برنامه و رویا انجام می شود.
دقیقا در همین لحظه است که باید مساله را درست و شفاف تشخیص بدهیم و به دنبال حل آن باشیم. این در حالی است که اگر هشیاریمان را حفظ نکنیم در تله اهداف، برنامه ها و آرزوها می افتیم به این معنی که ممکن است مساله ما در پوشش یک هدف، یک برنامه و یا یک آرزو شکل دیگری به خود بگیرد و ما را به بیابان بی آب و علفی ببرد که رهایی از آن غیر ممکن باشد.
چه بسیار دخترانی که برای رهایی از خانه جهنم پدری به اسارت مرد دیگری درآمده اند که نه تنها مایه نجات شان نبوده بلکه او را به اسارت یک زندگی زناشویی درآورده اند.
و یا چه بسیاری افرادی که به امید به دست آوردن پول بهای سنگینی را پرداخته اند.
و چه با افرادی که برای دیده شدن، اهداف نشدنی را انتخاب کرده اند و در انتها هم چیزی جز یاس و نا امیدی برایشان باقی نمانده است.
اینها و بسیاری دیگر از این وقایع به سبب گمراهی ای است، که به آن افتادن در تله اهداف ، برنامه ها و آرزوها می گوییم.
تنها راه نیافتادن در این تله آن است که قبل از آنکه هدف ، برنامه و یا آرزویی را انتخاب کنید مساله اصلی تان را پیدا کنید آنقدر این کار را انجام دهید تا بتوانید در یک جمله کوتاه کل مساله ای که موجب انتخاب هدف، برنامه و آرزو می شود را تعریف کنید و همواره هشیار باشد که هدف جایگزین مساله نشود.
