دنیای امروز دنیای بازنده ها و برنده هاست (فکر کنم همیشه دنیا همین بوده ?)
همه فکر میکنن باخت مال دیگرانه - همه فکر می کنن که از دیگران بهترن ولی شرایط یا حس بهتر بودنو ندارن
در حالی که وقتی بازنده میشن - میگن نباید ما بازنده می شدیم - بعضی هم هنوز می گویند شرایط ...
بیایید واقع بینانه نگاه کنیم :
چرا باید برنده شویم - موفق شویم؟
قرار نیست معجزه ای اتفاق بیافته و برنده بشیم - یا حتی اگه با تقلب برنده بشیم فقط خودمون رو فریب دادیم چون برنده نشدیم . فقط به اون چیزی که می خواستیم رسیدیم (دو تا مفهوم جداست)
یه نقطه بگذاریم بریم از اول :
دنیا چیه؟ (به نظر من که فقط اصول هست - آفریننده هم داره) - اما آفریننده قوانین رو گذاشته و خودش هم برای کسی معجزه ای انجام نمیده
شما اگر میخواهی موفق بشی حتما باید راه موفقیت رو طی کنی
واگرنه به خوب یا بد بودنتون یا مرد یا نامرد بودنتون و ... ربط نداره - یا به اینکه بگویید خدا کمک می کنه هم ربطی نداره
فرض کنید سه نفر می خواهند در امتحان شرکت کنند نفر اول می گوید خدا کمک می کند و یه قسمتی از کتاب رو می خونه - دومی آدم خوبیه ولی کتاب رو زیاد می خونه - سومی آدم خوبی هم نیست ولی کتاب رو کامل می خونه
خوب سر جلسه امتحان چون مطالب رو از ما می خواهند کسی کاری به خوب بودن یا نبودن نداره بلکه جواب رو می خواهند - آدم بد امتحان رو قبول میشه و آدم خوب دوم هم امتحان رو قبول میشه اما اولی نمره اش کم میشه (در حالی که اولی انتظار نمره داشته و گفته خدا کمک می کنه)
(میدونم این داستان کمی بچه گانه نوشته شده ولی مطلب رو رسوند)
میخواهم بگویم خودمون رو فریب ندهیم - زندگی با کسی شوخی نداره بلکه قواعد و قوانین داره
هر کس طبق آن عمل کرد - موفق میشه - هر کس هم راه رو نرفت و انتظار معجزه داشت حتی اگر معجزه هم بشه باز هم موفق نمیشه
جالب کار اینجاست که زندگی حتی برای رفتاری که با دیگران هم داریم و دیگران با ما دارن هم قواعدی داره (اگر به روند اش دقت کنید می فهمید چی میگم)
چون هر حرفی یه جوابی و هر خوبی یه احساسی و ... رو منتقل میکنه و اینها بازگشت داده میشه روی ما (به وسیله رفتار طرف مقابل و به قول بزرگان (رفتار جامعه))
پس سعی کنیم با قواعد زندگی کنیم ... - هر چیزی راهی داره و هر جائی قانونی
