کلیّه‌ی کسانی که در هر عصر و هر عهد و هر دوره و هر زمان مورد تاراج اندیشه و تاراج علمی و تاراج فقهی و تاراج صنعتی و تاراج اجتماعی و تاراج فرهنگی و هجوم انسانی از اقتصاد تا وضع قوانین تا اصول و مبانی بشری و جمیع حوائج حیاتی واقع می‌شوند، مشمول این کلمه ( رقاب ) هستند. حالا کسی آمده است با توجّه به اصلیّت منحوس دوران برده داری در شهرهای جهان به اشکال متداول آن، این کلمه را جایگزین برده نموده است، خود باید پاسخگوی کلام الله ناطق و کلام الله مجید باشد. مگر قرآن کتاب مقدّسی نیست که پیش از خلقت آدمی به صورت قدیم مترتّب و یا حادث متعیّن توسّط پروردگار عالم به خامّه‌ی حُسن در آمده است؟ چرا این عظیم‌ترین میراث الهی را منحصر به چند عصر مشخّص و در یک وزنه‌ی خیلی کوچک و در یک سیّاره‌ی حقیر و یا یک کهکشان مندرس می‌نمائید؟ این اثری نیست که تو بیائی آن را در حیطه‌ی قدرت چند ماجراجو و یا چند کشورگشا و یا چند مؤلّف دون پایه‌ی بی‌نور قرار بدهی. حالا به نکات اصلی این ترجمه‌ی نامیمون توجّه کن.
رقاب تنها برده نیست. که برده در اسلام معنائی ندارد. آنچه که به نام رقبة ( برده ) مطرح شده است، معنی اسارتی دارد. و هیچ ارتباطی با واژه‌ی رقبة ندارد...
ِانَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿60-توبه﴾
مختصر به قلم، استاد محمد سپیدار
آدرس ما در تلگرام
@khosroo_khobaan
