توی قسمت اول از مجموعه ی مطالب مربوط به تریدینگ ، در مورد پیش نیازها و مهارت هایی که برای ترید کردن رمزارزها لازمه، صحبت کردیم. برای تبدیل شدن به یک تریدر موفق، باید دائما در حال یادگیری باشیم و روندهای قیمتی و تحولات بازار رو زیر نظر داشته باشیم. اما از بخش عملی کار و چالش ها و انتخاب های موجود هم نباید غافل شد. توی قسمت دوم، مروری داریم روی مراحلی که باید طی بشن تا شما بتونید با خیال راحت و توی پلتفرم های معتبر، ترید کردن رو شروع کنید.
قدم اول: تبدیل پول دولتی به رمزارز
مرحله اول ترید کردن اینه که با استفاده از ریال یا هر ارز دولتی دیگه ای که دارین، رمزارز مورد نظرتون رو خریداری کنین. برای این کار، می تونین از طریق صرافی های رمزارز معتبر داخلی اقدام کنین، ریال بدین و رمزارز بخرین (سایت کوین ایران چندتا صرافی رو معرفی کرده و مقایسه ای هم بین اونها انجام داده). بعلاوه، می تونین با اشخاص ثالث به طور شخصی معامله کنید و آدرس کیف پول دیجیتال خودتون رو بهشون بدین تا در ازای ریال، دلار، یورو و … براتون رمزارز بفرستن. البته باید حواستون باشه که به هر کسی نمیشه توی این زمینه اعتماد کرد. حتما باید در مورد اون فرد تحقیقات لازم رو کرده باشین.
صرافی های رمزارز ایرانی عموما روی پلتفرم های خودشون یک کیف پول مجازی به شما اختصاص میدن که رمزارزهاتون رو توی اونها نگهداری کنین. البته گزینه ی عاقلانه تر اینه که دارایی رمزارزی خودتون رو به والت شخصی انتقال بدین تا اگر روزی مشکلی برای این جور سایت ها پیش اومد، سرمایه تون از بین نره. بعد از خرید از این سایت ها، می تونید وارد بخش کیف پول خودتون بشید و با استفاده از گزینه ی “برداشت”، هر کدوم از رمزارزهایی رو که خریدین با وارد کردن آدرس دریافت، به والت شخصی تون انتقال بدین. باید به این نکته هم توجه داشته باشین که انتقال پول از حساب صرافی ها به والت شخصی، علاوه بر کارمزد شبکه ی بخصوصی که انتقال در اون انجام میشه (مثلا بلاک چین بیت کوین)، مشمول کارمزد خود صرافی ها هم خواهد شد.
قدم دوم : استفاده از VPN یا VPS برای آی پی ثابت
بخاطر شرایط اقتصادی خاصی که کشور ما داره، صرافی های رمزارز خارجی به آی پی های ایرانی خدمات ارائه نمیدن. بنابراین برای استفاده از سرویس های اونها و ترید کردن روی پلتفرمهاشون، باید از آی پی های خارجی استفاده کنیم. وی پی ان (VPN) همین کار رو برای ما انجام میده و با رمزگذاری کردن داده هایی که از کامپیوتر یا گوشی های ما ارسال میشن، کاری می کنه که مبدا اصلی این داده ها مخفی باقی بمونه و این طور به نظر بیاد که ما از کشور دیگه ای به اینترنت وصل شدیم. اما مشکل بعضی از وی پی ان ها اینه که هر بار که باهاشون وصل میشین، آی پی شما رو تغییر میدن.
صرافی های خارجی به تغییر آی پی حساسیت نشون میدن و اگر توی کوتاه مدت (مثلا بازه ی 24 ساعته) با آی پی چند نقطه ی متفاوت از دنیا بهشون وصل بشین، متوجه استفاده ی شما از وی پی ان میشن و حسابتون رو مسدود می کنن. بنابراین باید از وی پی ان هایی استفاده کرد که گزینه ی انتخاب یک نقطه ی ثابت به عنوان مبدا اتصال به اینترنت یا گزینه ی آی پی ثابت (static IP) رو فراهم می کنن. یعنی به طور مثال باید همیشه تنطیمات وی پی ان رو روی کشور آلمان بذارین، یا اگر برای نقاط مختلف داخل آلمان هم سرورهای متفاوتی ارائه شده، همیشه با یکی از اون سرورها کانکت بشید. با این کار ممکنه توی هر بار اتصال آی پی های مختلفی به شما داده بشه، اما چون همشون از یک ناحیه هستن، میشه گفت احتمال شناسایی شدن از بین میره. در هر صورت، استفاده از وی پی ان ریسک های خودش رو داره، اما اگر حواستون به تغییرات آی پی باشه، مشکلی پیش نمیاد.
توصیه می کنیم که از سرویس های وی پی ان ایرانی برای ورود به صرافی های خارجی استفاده نکنید. در عوض، سرویس های پولی و گاهی اوقات رایگان خارجی مثل Nordvpn، Protonvpn، Expressvpn و Torguard رو امتحان کنید که امنیت بالایی دارن و در حال حاضر خیلی از تریدرها ازشون استفاده می کنن.
سرویس های وی پی اس (VPS) هم می تونن برای ورود به صرافی های خارجی مشکل گشا باشن. وی پی اس ها یک سرور مجازی در خارج از کشور رو در اختیار افراد قرار میدن؛ انگار که شما دارین از کامپیوتری که در یک کشور خارجی هست به اینترنت وصل میشین. مزیت وی پی اس ها اینه که آی پی ثابتی رو به شما اختصاص میدن و شما هویت غیر ایرانی ثابتی توی اینترنت بدست میارین؛ بنابراین، دیگه از بابت شناسایی شدن و بلوکه شدن حساب خودتون نگرانی ای نخواهید داشت. البته وی پی اس ها گرونتر از وی پی ان هستن و شاید برای خیلی از کاربرها، استفاده ی محتاطانه از وی پی ان گزینه ی جالبتری باشه.
قدم سوم: انتقال رمزارز به حساب صرافی خارجی
حالا که رمزارز مورد نظرتون رو توی کیف پولتون دارین و با یک VPN یا VPS مطمئن هم به اینترنت وصل شدین، باید توی یک صرافی رمزارز خارجی حساب ایجاد کنین. صرافی ای که مورد تایید و استفاده ی خیلی از تریدرهای ایرانیه، بایننس هست. خیلی راحت می تونین با گزینه ی register و وارد کردن ایمیل یا جیمیل خودتون، یک حساب کاربری برای خودتون ایجاد کنید. درست مثل صرافی های ایرانی یاد شده، اینجا هم یک کیف پول به شما اختصاص داده میشه.
با استفاده از گزینه ی deposit crypto، می تونید رمزارزی که داخل کیف پولتون هست رو به حساب بایننس خودتون منتقل کنید. یک کد QR و یک آدرس دریافت قابل کپی شدن برای شما نمایش داده میشه که می تونین از اونها برای ارسال رمزارز استفاده کنید . بعد از اینکار هم می تونید به قسمت trade سایت برید و کارتون رو شروع کنید.
یک نکته ی حائز اهمیت، انتخاب رمزارز و شبکه ی مناسب برای انتقال سرمایه به حساب صرافی خارجی هست. برای مثال، اگر سرمایه ی شما به شکل بیت کوین توی کیف پولتون هست، انتقال اون در حال حاضر چیزی حدود 6 دلار کارمزد لازم داره. شاید شما مایل نباشین که این مقدار پول به عنوان کارمزد بپردازین. در این صورت، بهتره که بیت کوین خودتون رو با کمک صرافی ها یا اشخاص ثالث به رمزارز دیگه ای که کارمزد کمتری داره تبدیل کنید و بعد انتقالش بدید (مثلا رمزارز تتر که میشه روی شبکه ی ترون بدون کارمزد انتقالش داد).
حرف آخر
با عبور از سه مرحله ی اشاره شده یعنی تبدیل پول دولتی به بیت کوین یا هر رمزارز دیگه، بدست آوردن یک VPN یا VPS مناسب و انتقال پول به صرافی خارجی، شما آماده ی شروع ترید خواهید بود. اینجاست که باید مهارت هایی که کسب کردین رو به کار بگیرین و کم کم تجربه به دست بیارین. حتما یادتون باشه که بازار رمزارزها به دلیل حجم نسبتا کمتری که داره، دچار نوسان های شدیدتری میشه و ترید کردن توی اون میتونه هم سود و هم ضرر غیر منتظره داشته باشه.
توی بخش بعدی از مبحث تریدینگ، درباره ی یک نوع خاص از تریدینگ به نام “آربیتراژ” صحبت می کنیم.
منابع:
بخش عمده ی این مطلب از طریق مصاحبه با تریدرهای ایرانی نوشته شده، که آی دی توییتر اونها رو اینجا آوردیم و از کمک و مشاوره ای که دادن ممنونیم:
