اولین مواجهه

اولین رو در رویی

یا اولین مواجهه‌های هر کدام از ما

با موضوعات مختلف

می‌تواند دیدگاه ما را نسبت به آن موضوع

شاید حتی تا پایان عمر

مشخص کند.

این موضوعات هر چیزی می‌تواند باشد.

از مفاهیمی مانند خانه، مادر، پدر، زیبایی، خوبی، سفر، مدرسه، شادی و غم بگیر

تا برسد به چیزهای ریز و جزیی.

خیلی از این اولین مواجهه‌های خود را کاملاً از یاد برده‌ایم

چرا که هم زیاد بوده‌اند و هم قابل اعتنا نبوده‌اند.

مثلاً یادمان نمی‌آید اولین مواجهه ما با "لیوان" یا "دستمال کاغذی" کی و کجا بوده است.

بعضی از آنها را خیلی خوب به یاد می‌آوریم.

مثلاً اولین مواجهه با "مدرسه" یا "دانشگاه"

که می‌تواند اولین روز رفتن به آنها یا قبل از اولین روز رفتن به آنها باشد.

اما بعضی دیگر را به سختی به یاد می‌آوریم.

در نگاه اول ممکن است هیچ چیزی از آن در ذهنمان نمانده باشد

اما با کمی فکر کردن جرقه‌هایی در ذهنمان می‌زند

و کم کم نور روشنگری بر آن تابانده می‌شود.

این کار علاوه بر خاطره‌بازی یک اثر خیلی خوب دارد.

تمرین این کار می‌تواند یک جور تراپی یا درمان باشد.

شاید برای ما روشن کند که چرا نسبت به فلان چیز یا فلان موضوع چنین دیدگاهی داریم.

این که "چرا از چیزی خوشمان می‌آید و از چیز دیگری بدمان می‌آید؟"

امکان زیادی دارد که از این طریق برای ما مشخص شود.

حتی اگر دیدگاهی بیمارگونه یا وسواسی به چیزی داریم

ممکن است با همین راه‌کار ساده درمان شود.

ناگفته نماند این کار پیشنهاد یکی از دوستان بود که خوشم آمد و تصمیم گرفتم انجامش دهم.

پیشنهاد می‌کنم شما هم چنین کاری انجام دهید.