همیشه حرف از درون گراها ست و اینکه باید به دنیای آنها احترام گذاشت به مرز های آنها ، تنهایی و خلوت انها، کاملا درست است اما کسی به فرد برون گرا هم میاندیشد؟
چرا اغلب کسی به حس بسیار بسیار لطیف یک برون گرا که بسیار شکننده هم هست فکر نمیکند ایا چون این افراد توانایی ارتباط سریع را دارند و زیاد حرف میزنند به این معناست که نیازی ندارند به درک شدن؟ مراعات شدن؟ تایید شدن ؟
دنیای اطراف من که این طور است
این درون گرا ها هستند که از سمت ما برون گرا ها باید بیشتر رعایت شوند!
اگر هم اینطور نیست من تا بحال خیلی آن را نفهمیدم خوشحال میشوم بگویید این طور نیست و قانعم کنید
ما برون گرا ها به واسطه ذات و ژنتیک غالبا از خود گذشته هستیم بخصوص برای درونگرا ها مثل مادری که از فرزندش مراقبت میکند از دوست درونگرای خودمان اغلب مراقبت میکنیم و بسیار اهل گذشت هستیم بدون آنکه فرد درونگرای مقابل متوجه شود....
اما گهگاه وقتی دائما طرف مقابل را درک میکنیم و درک نمیشویم منفجر میشویم حرف هایی میزنیم که نباید!
حرف هایی که به آنها اغلب فکر نشده همان لحظه از شدت ناراحتی از زبان ما منعکس شده و به درک واقعی در قشر مخ نرسیده
ای وای که به دو دقیقه هم نمیرسد که پشیمان میشویم و متاسفانه در چهره یک قربانی ظاهر شده ایم که منت هم گزارده بر سر طرف مقابل که برایمان عزیز است....
و پشیمانی سودی ندارد
چرا که درونگرا اصلا دنیای برون گرا را نمیشناسد همه حرف های شنیده شده را واقعی میداند چرا که خودش همیشه بذات اول خوب فکر میکند بعد حرف میزند به خیال خام خود که برونگرا هم چنین است حال بیا و توضیح بده که اصلا حرف من این ها نبود که در عرض چند ثانیه عرض کردم و برون ریزی نمودم اینجور مواقع به ظاهر در چهره ی یک قربانی ظاهر میشویم بعد سرکوفت منت گذاشتن و قربانی شدن را هم نوش جان میکنیم
خیر دوست عزیز اصلا قصد بازیگری در نقش قربانی را نداشتم منتی هم نیست بابت از خودگذشتگی ها...
چرا که اصلا از کارها و گذشت هایی که برای تو کردم پشیمان که نیستم خوشحال هم هستم چون از آن انرژی میگرفتم اما توانایی این را ندارم که بگویم من غالبا به تایید تو نیازمندم و اگر حرف نامربوط زده ام از جای دیگر آب میخورد حرف و دل من یکی نیست دل من از جای دیگر پر است ...
حرف هایی که ناگاه موقع ناراحتی زیاد، از دهانم خارج شده حرف دل و عقل من نیست اجازه بده بعد از چند دقیقه تغییر رفتارم را ببین اگر با قبل از ان یکی بود بدان حرف های نامربوط واقعی بوده...
مکافاتی است.......مکافاتی است.......
ای کاش گاهی بعد از عصبانیت یک برون گرا از او بپرسیم آیا حرف هایی که زده دقیقا منظورت همین است یا چیزی تو را ناراحت کرده
همین صحبت و مکالمه به جاهای خوبی میرسد و راهگشاست
بنظرم ما برون گراها و شما درون گراها هر دو به درک متقابل و متفاوت از سوی همدیگر بسیار نیاز مندیم
اگر برون گرا هستید یا درونگرا خوشحال میشوم نظرات شما را راجع به این متن که برامده بود از یک دل خسته که گاهی حس عجز و ناتوانی بر او غلبه میکند بشنوم....
با احترام جیناک