جواد محمدی
جواد محمدی
خواندن ۲ دقیقه·۳ سال پیش

حرف آخر روز آخر سال

و رسیدیم به ایستگاه پایانی سال و آخرین روز قرن چهاردهم خورشیدی…

زیاد وقتتونو نمی‌گیرم و سعی می‌کنم مختصر و مفید بگم.

توی سالی که گذشت احتمالاً یه سری هدف‌ها برای خودمون تعیین کرده بودیم که به بعضی‌هاشون رسیدیم و به چندتاشون هم احتمالاً نرسیدیم. خلاصه هرچی که بوده دیگه امسال گذشته و هیچ‌وقت هم نمی‌تونیم به گذشته برگردیم.

نکته‌ای که مهمه اما اینه که به هر حال تو سالی که گذشته یه سری دستاورد داشتیم چه بزرگ چه کوچیک؛ با یه سری آدم جدید آشنا شدیم، تجربهٔ زیستهٔ جدیدی کسب کردیم، تو شغل‌مون دچار تغییر و تحولاتی ممکنه شده باشیم یا پیشرفت کرده باشیم و خلاصه اینکه به هر حال سالی که گذشته نسبت به سال‌های قبل یکسری تغییرات احتمالی داشته.

حالا حرفم اینه بیاید دستاوردهایی که امسال داشتیم رو کوچک نشمریم و اون‌ها رو هم ببینیم. یعنی متر و معیار ارزیابی‌‌مون مقایسه خودمون با دیگران یا هدف‌هایی که بهشون نرسیدیم نباشه فقط بلکه ببینیم چه چیزهایی به دست آوردیم و در عین حال چه چیزایی می‌تونستیم به دست بیاریم اما نشده و دلایلش را پیدا کنیم.

بشینیم بنویسیم (با کلاسش می‌شه ژورنالیسم!) و ببینیم کجاها چی شده که حال‌مون خوب بوده و برعکسش چه روزهایی بوده و چه اتفاقاتی افتاده که حال‌مون رو بد کرده. این‌جوری می‌تونیم دید واقع‌بینانه‌تری نسبت به خودمون و محیط و آدمای اطراف‌مون داشته باشیم.

بگردیم و آدمایی که تاثیر خوب تو زندگی‌مون گذاشتن و باعث شدن به نسخه بهتری از خودمون تبدیل بشیم رو بشناسیم و همین‌طور آدم‌های سمی که حال‌مون رو بد کردن و ما را از رسیدن به چیزی که می‌خواستیم دور کردن رو شناسایی کنیم تا واسه ادامهٔ زندگی‌مون بتونیم رابطه‌مون رو بهتر باهاشون تنظیم کنیم.



ته تهش هم سعی کنیم تا جایی که می‌تونیم آدم‌ها رو ببخشیم و با دلی صاف وارد سال جدید بشیم. ببین رفیق، راستش این روزا میان و می‌رن، مهم اینه که حواسمون باشه روزایی که می‌رن دیگه هیچ‌وقت برنمی‌گردن و مهم اینه با چیزهایی که از سال‌های قبل یاد گرفتیم سعی کنیم آیندهٔ بهتری رو واسه خودمون و عزیزان‌مون بسازیم... می‌دونم این حرفا کلیشه‌ای به نظر میاد ولی مهم اینه که در عمل به این حرف‌ها عمل کنیم! در غیر این‌صورت چشم رو هم می‌ذاریم و می‌بینیم که سال پشت سال داره می‌گذره و اون تغییراتی که می‌خواستیم تو زندگی‌مون حاصل نشده و فرصت کمی هم برامون باقی مونده...

خب دیگه سرتون رو درد نمیارم. پیشاپیش سال نو رو بهتون تبریک می‌گم و روزهایی سرشار از آرامش و خوشحالی و کامیابی رو براتون آرزو می‌کنم؛ گرچه می‌دونم تو زندگی همیشه رنج هست ولی خب آرزو کردن که اشکالی نداره! حواسمون باشه که امید آخرین چیزیه که می‌میره...

به امید فردایی بهتر

سال نو مبارک.

سال نوخودارزیابیژورنالیسمهدف‌گذاریدستاورد
یک چندپتانسیلی کنجکاو که در تلاشه با کسب و نشر آگاهی، دنیا رو به جای بهتری برای زندگی کردن تبدیل کنه.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید