#شجاعت که آن را بسیار ستوده اند و از صفت های والای پیامبران است، به معنای قوت قلب بوده همان قوت است که از قلب به و امیرمؤمنان علی کرامت کرد؛ البته شجاعت رسول باقی اعضای بدن میرسد خداوند کاملترین شجاعت را به پیامبر حق به نوه گرامی اش حسین(ع) و شجاعت امام علی(ع) به دختر بزرگش زینب کبری(س) رسید. همین بود که آن بانو در دشواری های فراوانی که به ایشان رسید، با شجاعت و نیروی قلب ایستادگی کرد و بحق چند جا شجاعت او آشکار گشت:
۱.#عصر_عاشورا وقتى لشكر كوفیان برای غارت حرم محترم حسین بن علی(ع) به طرف خیمه ها هجوم بردند خواستند حضرت سجاد را که در تب می سوخت شهید کنند ولی بانو با چنان شجاعتی مانع ایشان شد که دهانها از شگفتی بازماند و زین العابدين(ع) از مرگ نجات یافت.
۲.در مجلس ابن زیاد، پس از سخنان امام سجاد(ع) آن ملعون دستور شهادت حضرت را صادر کرد، ولی زینب(س) دست در گردن برادرزاده اش انداخت و فرمود:
«تا من زنده ام، نخواهم گذاشت او را بکشید.»
در هنگامه شام هم فرمان قتل حضرت زین العابدین(ع) صادر شد، باز زینب کبری شجاعانه ایشان را نجات داد.
اشاره این شجاعت‌های زینب(س) چقدر شبیه شجاعت ،مادرش زهرای مرضیه(س) است آن هنگام که به خانه علی(ع) حمله کردند و خواستند حضرت را با سرِ بی عمامه و دوش بی‌ردا برای بیعت با خود ببرند. در این حال بود که زهرا (س) کمربند علی (ع) را گرفت و فرمود: «نمی گذارم پسر عمویم را با این حال ببرید. هر قدر خواستند آن ها را از هم جدا کنند نتوانستند؛ تا اینکه به ضرب تازیانه و غلاف شمشیر آن بانوی مظلوم را جدا کردند. البته باید توجه کرد که امیر مؤمنان بیمار نبود و غل و زنجیر بر گردن نداشت و مهاجمان هم اراده قتل دختر پیامبر را نداشتند، ولی پلیدی کوفیان به حدی بود که حتی خیال قتل #زینب (س) را به ذهن آوردند. خداوند همه ستمگران را به لعنت خود دچار سازد.
📖 و اینگونه است زینب(س) / محمود سوری
