یکی از عوارض ماندگار آکنه‌های التهابی، اسکار ناشی از آکنه است. اسکار ناشی از آکنه نه تنها از نظر زیبایی سبب بروز تغییرات ظاهری نامطلوب در بیماران می‌شود، بلکه از نظر روانشناسی نیز برای فرد آزار دهنده است.
اسکارهای ناشی از آکنه به انواع مختلفی شامل اسکارهای آتروفیک، هایپرتروفیک و ماکولا طبقه بندی می‌شوند.
عوامل موثر در شکل گیری اسکار ناشی از آکنه عبارتند از شدت و قدمت ضایعات آکنه و میزان تأخیر در درمان.
این اسکارها نه تنها با گذشت زمان محو نمی‌شوند، بلکه ظاهر آن‌ها در اثر افزایش سن و اثرات مخرب تابش آفتاب بدتر نیز می‌شود.
اطلاعات دقیقی از میزان شیوع و شدت وخامت اسکار ناشی از آکنه در جمعیت‌های مختلف در دسترس نیست. به طور متوسط، موارد خفیف در حدود 95٪ بیماران و موارد شدیدتر در 22٪ بیماران دیده می‌شود. اسکار ناشی از آکنه در بیماران دارای آکنه مقاوم که در محدوده سنی 25 تا 44 سال قرار دارند بیشتر گزارش شده است.
یکی از روش های موثردر درمان اسکار ناشی از آکنه، میکرونیدلینگ است. سابقه به کارگیری این روش در مدیریت آکنه و عوارض آن به 50 سال گذشته برمی‌گردد. در این روش با استفاده از میکرو نیدل‌های با طول های مختلف، منافذ میکرومتری در اپیدرم ایجاد می‌شود. جراحت‌های محدود ایجاد شده در ایپدرم و درم منجر به تحریک نئوکلاژنز و نئوآنزیوژنز می‌شود.
از دیگر راهکارهای مورد استفاده در درمان اسکار ناشی از آکنه، پیلینگ شیمیایی است. یکی از ترکیبات موثر در این زمینه، گلایکولیک اسید (GA) است. در مطالعات مختلف از این آلفاهیدروکسیلیک اسید در درمان اسکار ناشی از آکنه استفاده شده است. تحقیقات حاکی از آن است که GA هفتاد درصد با قابلیت نفوذ به بخش فوقانی درم پاپیلار باعث مدولاسیون فیبروبلاست‌ها و در نتیجه افزایش میزان سنتز بافت همبند می‌شود. این ترکیب هم‌چنین سبب بازسازی ساختار اپیدرم و کاهش محتوای ملانین و توزیع یکنواخت آن در اپیدرم می شود.
علیرغم وجود مطالعات متعدد در خصوص اثربخشی این دو روش در درمان اسکار ناشی از آکنه، تعداد مطالعاتی که به ارزیابی اثربخشی ترکیب این دو روش پرداخته باشند، بسیار محدود است.
در سال 2017،Rana و همکارانش در تحقیقی که در ژورنال Cosmetic Dermatologyانتشار یافته است به بررسی اثربخشی میکرونیدلینگ همراه با گلایکولیک اسید 70 درصد در درمان اسکار ناشی از آکنه آتروفیک پرداختند.
برای این منظور، 60 بیمار در محدوده سنی بالاتر از 18 سال دارای اسکارهای ناشی از آکنه آتروفیک در مطالعه وارد شدند.
درمان در گروه اول شامل 3 جلسه میکرونیدلینگ با فواصل 6 هفته ای بود. در گروه دوم علاوه بر 3 جلسه میکرونیدلینگ با فواصل 6 هفته ای، سه هفته بعد از هر جلسه میکرونیدلینگ، یک جلسه پیلینگ با گلایکولیک اسید 70٪ نیز انجام شد.
به منظور ارزیابی نتایج، یک ناظر Blinded پس از جلسه اول و 22 هفته پس از پایان دوره درمان با استفاده از شاخص(ECCA) Echelle d’evaluation clinique des cicatrices d’acne به ارزیابی بالینی اسکارهای ناشی از آکنه پرداخت.
به علاوه، از بیماران خواسته شد میزان بهبود اسکارها و بافت پوست را بر اساس مقیاس Visual analogue scoring (VAS) ارزیابی کنند.
از 60 بیمار مورد مطالعه، 52 نفر دوره مطالعه 22 هفته ای را به پایان رساندند.
میانگین شاخص ECCA در گروه اول از 78/29±90/111 به 60/29±32/82 کاهش یافت. میزان کاهش این شاخص در گروه دوم بالاتر از گروه اول بود (از 80/31±93/112 به 30/29±28/73) که به معنای اثربخشی بالاتر درمان انجام شده در گروه دوم بود (P <0.001).
به طریق مشابه، تغییرات شاخص VAS نشان دهنده بهبود بیشتر در بافت پوست بیماران گروه دوم در مقایسه با گروه اول بود.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثربخشی ترکیب میکرونیدلینگ و پیلینگ با گلایکولیک اسید 70٪ در درمان اسکارهای ناشی از آکنه و بهبود ساختار بافت بالاتر از مونوتراپی با میکرونیدلینگ است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت های زیر مراجعه نمایید:
منابع:
1. Rivera AE. Acne scarring: a review and current treatment modalities. Journal of the American Academy of Dermatology. 2008;59(4):659-76. Available at:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0190962208006592
2. O’Daniel TG. Multimodal management of atrophic acne scarring in the aging face. Aesthetic plastic surgery. 2011;35(6):1143-50. Available at:
https://link.springer.com/article/10.1007/s00266-011-9715-y
3. Rana S, Mendiratta V, Chander R. Efficacy of microneedling with 70% glycolic acid peel vs microneedling alone in treatment of atrophic acne scars—A randomized controlled trial. Journal of cosmetic dermatology. 2017;16(4):454-9. Available at:
