اولش یه دورهمی ساده بود.
مثل همیشه راجع به یونیر (تیممون)، انگیزه ها و افکارمون بحث کردیم. خیلی هامون هنوز هم به جواب درستی برای هدفمون از تشکیل یونیر نرسیده بودیم ولی یه چیزی هنوز توی تیم بود که ماها رو دور هم نگه می داشت. در پایان جلسه تیممون بخش بندی شد و به هر بخش یه وظیفه ای محول شد که تا 20 اسفند باید انجام می شد. با این شرط که هرکسی وظیفشو درست و به موقع انجام نداد باید برای باقی اعضای تیم، چای بخره?.
من توی تیم طراحی و انیمیشن بودم. شاید خنده دار به نظر بیاد ولی فکر هزینه ی خرید چای برای اون همه آدم یه انگیزه ی بزرگ شده بود که محکم تر به کارم بچسبم و تلاش کنم. قرار شده بود که یه لوگوی انیمیشنی با کاراکتر همستر داشته باشیم. اون روز منو امیرعلی (یکی از هم تیمی هام) برای سفارش لوگو به چند جا سر زدیم و هربار با قیمت هایی عجیب و فراتر از حجم کیف پول های دانشجوییمون رو به رو می شدیم. با محمد (مسئول تیممون) راجع بهش مشورت کردیم و اونم بهمون گفت:«خب برید دنبالش، یاد بگیرید و خودتون بسازید.» اون لحظه با توجه به وقت کممون این جوابش برام خیلی غیر معقولانه و عجیب به نظر اومد. ولی رفتیم دنبالش. توی گوگل جستجو کردیم، کتاب های مختلف رو مطالعه کردیم، فیلم های آموزشی زیادی رو تماشا کردیم و نرم افزار های زیادی رو نصب و امتحان کردیم.
خب Anime studio فضای ساده ای داره که می شه خیلی سریع کار کردن باهاش رو یاد گرفت و نکته ای که باعث جذب شدنمون توسطش شده بود، شیوه ی خاص اسکلت بندی کاراکتر هاشه که ابزار جدا و پیشرفته ای براش تعبیه کردن و همچنین frame ها و keyframe هاش و ویژگی های مربوط به اون، Anime studio رو در نظر اول برامون خاص و جالب کرده بود ولی زمانمون خیلی کم بود و نتونستیم با تبعیت از چندتا فیلم آموزشی کوتاه، مهارت استفاده از اونو یاد بگیریم.
یکی از دلایلی که باعث شد به سمت این نرم افزار کشیده بشیم، قدرتش در موشن گرافی بود. علاوه بر اون وقتی فهمیدیم انیمیشن محبوب دیرین دیرین با Adobe After Effect ساخته شده، برای یاد گرفتنش مصمم تر شدیم.
در نرم افزار Adobe After Effect شما این اختیار رو دارید که با استفاده از ارث بری لایه ها، یک یا چند لایه رو فرزند و یا والد یک تا چند لایه ی دیگه بکنین و به این صورت بعضی از تغییرات رو به طور همزمان روی چند لایه اعمال کنین. این یکی از اولین امکانات Adobe After Effect بود که من رو به شدت ذوق زده و مجذوب کرد. همچنین می تونین با Adobe After Effect فایل های Adobe Photoshop رو باز کنین، به این ترتیب اگه طراحی در Adobe After Effect براتون سخت باشه، میتونین در Adobe Pphotoshop کاراکترتون رو طراحی کنین و با همون تعداد لایه ها ازش در Adobe After Effect استفاده کنین.
اولین انیمیشنی که با Adobe After Effect ساختم، یه سکانس کوتاه از بیدار شدن کاراکتر بود که پلک می زد و خمیازه می کشید. حرکت اشیا در این نرم افزار به مراتب نرم تر و روان تر انجام می شه و این به انیمیشن و موشن شما طبیعت می بخشه ولی در عین حال به خاطر حجم زیاد خود نرم افزار، ممکنه سرعت کل کارتون گاهی کم بشه و یا سیستمتون هنگ کنه. چون این نرم افزار صرفا برای ساخت انیمیشن به کار نمی ره، فضای پیچیده تری داره و وجود گزینه ها و ابزار های زیاد، صفحه ی انیمیشن رو کوچک تر می کنه و این شما رو وادار میکنه که برای کار روی جزئیات، مدام صفحه رو بزرگ و کوچک کنید و علاوه بر اون لایه های زیاد و اندازه ی keyframe ها هم، فضای زیادی رو اشغال می کنه که در انیمیشن هایی که لایه ها و جزئیات زیادی داشتن، برای ما که مبتدی بودیم کار رو سخت می کرد. همچنین این نرم افزار به تنهایی قابلیت ساخت انیمیشن رو نداره و باید ابزار هایی نظیر Duik رو مثل یک نرم افزار کمکی روش نصب کنیم که با توجه به تحریمات پیدا کردن اون ابزار ها هم خیلی برامون راحت نبود.
باید بگم که Adobe Flash یکی از نرم افزار های راحت و در عین حال قدیمی شرکت Adobe است که فضای کاربری ساده، تا حدودی شبیه به Adobe Animate داره. ویدئو های آموزشی زبان فارسیش به راحتی پیدا می شه ولی چون سال هاست update نشده، خیلی توصیه اش نمیکنم. از اونجایی که شباهت خیلی زیادی با Adobe Animate داره، می تونید با تماشای فایل های آموزشیش، با Adobe Animate هم کار کنید.
در نهایت Adobe Animate انتخاب شد. یکی از مهم ترین دلایلی که باعث شد Adobe Animate نرم افزار مورد انتخابمون باشه، قابلیت تبدیل انیمیشن به کد برای قرار دادن در سایتمون از طریق طراحی در قسمت webgl بود که البته به خاطر این که هم نمی تونستیم حجم انیمیشن رو کم کنیم و هم در frame ها برنامه بنویسیم، تصمیم گرفتیم از Action Script 03 استفاده کنیم. پس شروع کردیم کار باهاش رو یاد گرفتیم.
داوود (هم تیمیم) که سابقه اش در طراحی از من بیشتر بود، در Adobe photoshop چهره ی کاراکتر رو طراحی می کرد بعد من تیکه تیکه اجزای بدنش رو در Adobe animate دوباره از روی طرح اصلی، طراحی می کردم. هر بخش از بدن در یه لایه ی جدا بود حتی سیبیل و کک و مک ها و یا حتی سایه های بدنش. بعد برای دست و پاها اسکلت تعریف میکردیم و باقی اجزا رو با movie clip حرکت میدادیم.
به این ترتیب بخش بخش سناریو رو تو فایل های جدا می ساختیم و در نهایت با برنامه نویسی به زبان action script در یه فایل به هم وصلشون می کردیم.
در نرم افزار Adobe Animate میشه در frame دلخواهمون برنامه نویسی کنیم که این نکته باعث میشه انیمیشن رو بتونیم هنگام پخش با keyboard کنترل کنیم و یا حتی به صداهای همزمان، افکت خاص بدیم.
نرم افزار Adobe Animate بخاطر سادگی فضای کاربریش، کار باهاش به مراتب راحت تره ولی در عین حال شما رو در انیمیشن در فضای دو بعدی محدود میکنه. اکثر انیمیشن های با کیفیت و با جزئیاتی که از این نرم افزار دیدم به شیوه ی قدیمی چندین نقاشی روی کاغذ های یه دفتر که احتمالا هممون یه بار گوشه ی کتابامون امتحانش کردیم، ساخته شده بود. به این صورت که تصاویر بسیار زیاد همراه با جزئیات فراوون و دقیق رو در Adobe Photoshop یا Illustrator طراحی می کردن و در نهایت در Adobe Animate با تغییر frame به frame اون ها به هم دیگه، می ساختنشون.
یکی از مشکلاتی که ما در طول فرآیند یادگیری با اون مواجه شده بودیم، تحریم بودن سایت Adobe در کشورمون بود برای همین به سختی می تونستیم آموزش های مناسبی که در عین حال رایگان و قابل دسترس باشه رو پیدا کنیم برای همین بیشتر مباحث مربوط به Adobe Animate رو به صورت تجربی و با کار زیاد و کلنجار رفتن با بخش های مختلف نرم افزار به مرور یاد گرفتیم و با توجه به زمان کوتاهی که داشتیم این مشکلات بزرگتر و پر استرس تر دیده می شد. برای همین در نتیجه کیفیت یادگیری هم به مراتب کمتر شده و در بعضی موارد به خاطر عدم آشنایی کافی با قابلیت های نرم افزار، راه های سخت تر و یا حتی اشتباهی رو امتحان می کردیم. برای مثال چون ما کاراکترمون رو با pen tool طراحی می کردیم، هنگام ساخت انیمیشن و ایجاد حرکت در اجزای بدنش، حالت اصلی و استاندارد دست ها و پاها خراب شده و گاهی باعث پخش شدن قسمتی از تصویر و حتی تغییر در رنگ میشد. علاوه بر اون چون برای اعضای بدن کاراکتر، به صورت جداگانه اسکلت ترسیم می کردیم برای همین موقع حرکت تمام بدن کاراکتر، ساعت ها وقت صرف این می شد که تک تک اجزای بدنش رو به تعداد میزان قدم ها در فاصله های مورد نظر، به جهت های مختلف جا به جا کنیم.
یادمه درست چند روز قبل از پایان کارمون، به رنگ اصلی کاراکترمون نقد تندی شد برای همین مجبور به تغییر رنگ شدیم. اولش بلد نبودیم که چطور باید این کار رو انجام بدیم و تنها راه پیش رومون پاک کردن تمام انیمیشن و تغییر رنگ کاراکتر و دوباره از نو انیمیشن دادن به اون بود که با توجه به حجم عظیم سناریو ای که یک ماه ساختش طول کشید، انجام این کار در کمتر از چهار روز غیرممکن بود. با وجود کلافگی زیاد ناامید نشدیم و سخت تر از قبل دنبال راه حلی براش گشتیم. اونجا بود که قسمت فیلترهای Adobe Animate رو یاد گرفتیم . فیلترها بخشی از ویژگی های Adobe Animate هستن که با استفاده از اون ها می شه همزمان به کل انیمیشن و یا یک لایه، رنگ و حتی افکت خاصی اضافه کنیم که البته باید اضافه کنم فیلتر ها روی لایه هایی که اسکلت بندی شدن تاثیری ندارن پس باید اونا رو به حالت بدون اسکلت برگردونیم و بعد از انجام تغییرات مورد نظرمون دوباره اسکلت رو ترسیم و بهش انیمیشن بدیم.
در آخر بهتون این پیشنهاد رو می کنم اگه می خواهید حرفه ی خاصی رو شروع کنین، هرگز از یک راه پیشنهاد شده ای که بقیه امتحانش کردن، واردش نشین بلکه راه های متفاوت رو تست کنین و بهترینش رو انتخاب کنین. همچنین در خلق انیمیشن به یک نرم افزار محدود نشین. سعی کنید در حد توانتون نرم افزار های متفاوت رو امتحان کنین و کاربردی ترینشو انتخاب کنین تا بتونین کیفیت کار رو به حداکثر و زمان صرف شده رو به حداقل برسونین.
"بخشی از خاطراتم از اسفند 95 - استدیو طراحی یونیر"
