زمستان سال ۹۱ بود. سال آخر دوران ریاست جمهوری معجزه هزاره سوم، تیم ملی دور رفت بازیهای مقدماتی جام جهانی را ناامیدکننده به پایان رسانده بود.
عصر یک روز آلوده زمستانی که با وجود تعطیلی مدارس، ترافیک سرسام آور اعصابت را رنده می‌کرد در دفتر کفاشیان درباره اسپانسرشیپ تیم ملی و تامین هزینه‌ها به ویژه دستمزد کیروشی که قهر کرده بود و از اردوی خارج همراه تیم برنگشته بود جلسه داشتم. همه با دلار سه برابر شده ۳۰۰۰ و خورده‌ای و مذاکرات شکست خرده سعید جلیلی در آلماتی برای رفع تحریمها، کاسه چه کنم به دست گرفته بودند...
امروز پنجشنبه ۲۳ آبانماه ۹۸ در یک روز آلوده پاییزی تیم ملی از عراق شکست خورد. دلار بعد از رشد سه برابری که البته سال گذشته تا ۶ برابر هم رفت و برگشت، دوباره روند صعودی گرفته، ترامپ تمدید تحریمهای ایران را امضا کرد و یاد خبری افتادم که مجموع جبری رشد اقتصادی ده سال گذشته ایران صفر بوده!
هیچ چیز به اندازه این دور باطل فرساینده و بی‌تدبیری برای آینده، زندگی در این کشور را آزاردهنده و ناامید کننده نکرده است. آنهم در سال آخر حیات دولت تدبیر و امید!
