در یک اتاق گیر افتاده‌اید. زمان در حال گذشتن است؛ باید خود را نجات دهید. سناریو هرچه که باشد، شما باید هوشمندانه و زمان سنج، به فکر راه گریزی باشید. اگر پیش از این فقط در فیلم و سریال‌ها افراد را در حال فرار از دست قاتلان، گروگان گیران و.. دیده‌اید؛ حالا نوبت خود شماست. با گروهتان همکاری کنید و راه فرار را پیدا کنید. اینجا اتاق فرار است.
در این محتوا می‌خواهیم به یکی از هیجان انگیز ترین بازی‌های امروز، بپردازیم. اتاق فرار ...
اسکیپ روم (ESCAPE ROOM) یا اتاق فرار،سرگرمی جدید و پرطرفدار این روزها، در واقع بازسازی بازی‌های کامپیوتری در واقعیت است. به عبارتی اتاق فرار به وجود آمد تا شما بتوانید نقش اول بازی‌ها و داستان‌های هیجانی مورد علاقه خود شوید.
این سرگرمی محبوب، تلفیقی از معما، فعالیت های جسمی و کار گروهی و کارآگاهانه است. اتاق فرارها با سناریوها و داستان‌های متفاوتی که دارند، می‌توانند برای هر نوع سلیقه‌ای جذابیت داشته باشند. سناریوهای ترسناک، جنایی، ماجراجویانه و... از محبوب‌ترین سناریوهای اسکیپ روم هستند که شرکت کننده در قالب گروه‌های 4تا10 نفره و در مدت زمان متغیر مثل 60 یا 90 دقیقه، باید گره ماجرا را حل کنند.
یکی از رایج ترین تصورات اشتباه درباره اتاق فرار، تصور ترسناک بودن آن است. بسیاری از افراد، پیرو همین تصور اشتباه، قید رفتن به اسکیپ روم را می‌زنند. اما باید بدانید که، ژانر ترسناک تنها یکی از چندین و چند سناریوی اتاق فرار است؛ نه تمام آن.
همانطور که پیش‌تر گفتیم، اتاق فرارها قوانین خاصی دارند و بسته به سلیقه و انتخاب افراد، این قوانین متفاوت است. ما در این بخش، برخی از شرایط ثابت را بررسی خواهیم کرد:
می‌دانیم که سناریو اسکیپ روم، می‌تواند یکی از چند صد سناریوی معمول اتاق‌فرارها باشد. به همین سبب استقبال افراد از مجموعه‌های اتاق فرار، بیش از یک اسکیپ‌روم با یک سناریو است.
به طور کلی برای احداث اتاق فرار نیاز به فضای وسیعی نیست. چرا که اغلب این فضاها نقشه‌هایی تو در تو دارند و به صورت بهینه از فضا استفاده می‌کنند. اما همانطور که گفته شد، مجموعه های اتاق‌فرار محبوب ترند. بنابراین داشتن یک فضای وسیع می‌تواند، امکان اجرای چند سناریو در چند اتاق به صورت همزمان را بدهد.
علاوه بر متراژ فضا، نکات دیگری هم در ارتباط با محیط، حائز اهمیت است. نکاتی مثل موقعیت مکانی، دسترسی شهری، طراحی فضا، هماهنگی سناریو با دکور و ... از نکات قابل رعایت در طراحی یک اتاق فرار هستند.
نکته مهم دیگر که کمتر به آن توجه می‌شود؛ بحث آکوستیک فضا و عایق صدا است. تمامی فضاهای بازی، به نوعی مکان های پرسروصدا محسوب می‌شوند. چه بسا این صدا در اتاق فرار بسیار بیشتر از حالت عادی دیگر فضاها شود. چرا که اسکیپ‌روم، فضایی است برای تخلیه‌ی هیجان و علاوه بر آن لازمه‌ی بسیاری از سناریوها، صداهای بلند است. به همین دلیل است که اتاق‌فرار به عایق های صوتی نیاز دارد.
به طور کلی، آکوستیک فضای اتاق فرار وابسته به سه عامل و نکته اصلی است:
در ادامه با توضیح مختصری از هر یک از نکات، آشنا خواهیم شد:
در حالت کلی، اتاق فرارها فضاهایی بزرگ و در صورت امکان با اتاق‌های متعدد و تو در تو هستند. قرارگیری اتاق‌فرارها در مراکز تجاری، تفریحی و حتی مسکونی سبب شده است که هر فضا ویژگی متفاوتی از دیگری داشته باشد؛ اما آنچه که در میان تمامی اتاق فرارها مشترک است، امکان آزاردهنده بودن صداهای تولیدی در آنهاست. این تنوع ابعاد و طراحی فضا، سبب می‌شود که بحث آکوستیک هر اسکیپ روم تبدیل به امری اختصاصی و منحصر به فرد، مطابق با شرایط حاضر باشد.
برای چیدمان یک فضا، بهتر است از وسایلی استفاده شود که صدا را جذب می‌کنند. استفاده از پرده‌های ضخیم ، مبلمانی با پارچه های ضخیم مثل مخمل و چیدمان متناسب با فضا، به کاهش صدا در محیط یاری میکند.
در بحث آکوستیک ، اولویت با بهینه سازی فضا و کاهش صدای محیط به کمک وسایل موجود در فضاست. برای مثال استفاده از پارکت ، به جای سنگ در کف اتاق و یا استفاده از قالیچه و فرش در فضا، تاثیر به‌سزایی در کنترل صدای محیط دارد. قرار دادن کتابخانه، قفسه، چوب لباسی و پرده‌های ضخیم هم بر این موارد موثرند.
مقصود ما از استفاده از کلمه‌ی زائد در معنای بیهوده نیست؛ بلکه منظور از بخش‌های زائد فضا ، بخش هایی جز دیوارها و کف و سقف است. برای مثال تیر و ستون‌های برآمده در فضا، کلید و پریزها، سقف کاذب، داکت‌ها و تاسیسات همگی جزئی از این بخش محسوب می‌شوند. به همین دلیل بهتر است که این اجزای فضا ، عایق صوتی شوند.
در بخش قبل اشاره شد که برخی از بخش های یک محیط زائدند؛ مثل تیر و ستون در فضا. در یک فضا، تیر و ستون‌ها نقش انتقال دهنده‌های صدا را دارند. همانطور که با ترمز گرفتن یک ماشین در خیابان، لرزش و صدای حاصل از ترمز از طریق فونداسیون خانه به طبقات بالاتر منتقل می‌شود؛ صدا نیز از طریق تیر و ستون منتقل می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که این ستون‌ها و تیرهای فضا به وسیله فوم‌های شانه‌تخم مرغی کاور شوند.
پنل‌ها را میتوان به دو دسته‌ی جاذب صدا و پخش کننده صدا دسته بندی کرد. از آنجایی که در یک اسکیپ‌روم، افراد منبع اصلی صدا هستند؛ بنابراین بهتر است صدا را در همان مرحله نخست و از طریق جاذب‌های صدا کاهش داد.
روش کلی و مرسومی که برای آکوستیک اتاق فرارها به کار میرود، این روش است: در ابتدا از عایق های زیرکار مثل پنل های پشم سنگ، فوم های الاستومری، فوم پلی اتیلن و نمد ریباند استفاده می‌شود و در مرحله بعد از عایق های روکار یعنی پنل‌های آکوستیک استفاده می‌شود. در این روش عایق های زیرکار نقش مانع عبور صدا و عایق های روکار یعنی آکوستیک پنل‌ها نقش جاذب های صدا را دارند. استفاده از هر دو این عایق ها سبب بهبود صداگیری در فضا خواهد شد.
نکته : استفاده از فوم با دانسیته کمتر از 30 ، عملا فایده صوتی ندارد و بیشتر به عنوان ضربه گیرها استفاده می‌شود.
با دوره‌ی تمام آنچه که گفته شد میتوان به یک جمع‌بندی مختصر رسید:
امروزه اتاق فرارها مبدل به یک تفریح محبوب شده‌اند و تعدد مجموعه های اسکیپ روم سبب رقابت بیشتر در این حوزه شده است. از سویی دیگر صدا یک عامل مهم در بروز هیجان شرکت کنندگان در بازی هاست اما همین صدا ممکن است برای افراد خارج از فضا آزاردهنده باشد.به همین منظور آکوستیک اتاق فرار، امری ضروری و اجتناب ناپذیر است و شامل تمامی اتاق‌هایی با این کاربرد می‌شود. آنچه که در بحث آکوستیک این فضاها متفاوت است ویژگی‌های هر فضا و نیازها و استانداردهای موردنظر است که به تبع همین موارد شرایط عایق صوتی فضا هم متفاوت است. همین تفاوت در شرایط سبب می‌شود که توصیه کنیم؛ از راهنمایی مشاوران کهن عایق استفاده کرده و با فرستادن یک فیلم 20 ثانیه‌ای از فضا، آکوستیک مناسب محیط موردنظر خود را انتخاب کنید.
