تا زمان اختراع میکروفون های الکتریکی در اواخر قرن نوزدهم، هیچ راه رضایت بخشی برای ارسال صدا به مکان های دیگر وجود نداشت. می توانستید فریاد بزنید، اما با این کار تنها صدای شما تا فاصله کمی پخش می شد. به عنوان مثال نمی توانستید در شهر نیویورک فریاد بزنید و صدای شما در لندن شنیده شود. همچنین، شما نمی توانستید در سال 1715 صحبت کنید و از کسی بخواهید که صد سال بعد به آنچه شما گفتید گوش دهد! نکته قابل توجه این است که امروزه چنین مواردی امکان پذیر شده است: با تبدیل انرژی صوتی به برق و اطلاعاتی که می توانیم ذخیره کنیم، میکروفون ها امکان ارسال صداهای ما، موسیقی و صداهای جهان را به مکان های دیگر و زمان های دیگر فراهم کرده اند.
الكساندر گراهام بل، مخترع آمریكایی، اولین میكروفون را در سال 1876 اختراع كرد. ایده ابتدایی از ارتعاشات صوتی که در اثر سر و صدا کردن یک سوزن در آب ایجاد مش ید بوجود آمد. ده سال بعد دستگاه پیچیده تری توسط مخترع آمریکایی دیگری ایجاد شد. این میکروفون کربنی توماس آلوا ادیسون 1886 بود.
میکروفون کربنی از دهه 1920 مورد استفاده گسترده قرار گرفت. از آنها برای اکثر پخش های رادیویی استفاده می شد و فرستنده های تلفنی از شکل دکمه کوچک شده تا دهه 1980 استفاده می کردند. میکروفن کربنی در آن زمان شبیه به یک انقلاب بود و در مقایسه با محصولات امروز، وحشتناک بودند.
یکی از محققان وسترن الکتریک به نام ادوارد سی ونته که در کتاب تاریخ میکروفون ها جایگاهی دارد، در سال 1916 میکروفن کندانسور (خازن) را تولید کرد. در آن زمان وظیفه او افزایش کیفیت صدا برای تلفن ها بود، اما نتیجه کار او باعث بهبود میکروفون ها نیز شد.
شرکت آلمانی جورگ نویمان (Georg Neumann and Co.)، اولین میکروفون کندانسور را برای استفاده تجاری طراحی کرند. آنها به دلیل شکل ظاهری اش آن را ‘بطری نویمان’ نامیدند. و در سال 1931، شرکت الکتریکی وسترن ایالات متحده فرستنده الکترودینامیکی 618A را تبلیغ کرد. این اولین میکروفون دینامیک بود.
والتر هانس شوتکی و دکتر اروین گرلاچ، فیزیکدانان آلمانی میکروفن روبان را در سال 1924 ابداع کردند. به اصطلاح “روبان”، یک نوار فوق العاده نازک از مواد است، و به طور معمول از آلومینیوم. توسط دو آهن ربای قدرتمند نگه داشته شده (معلق) است.
میکروفون های روبان از دهه 1930 تا 1960 در صف اول پخش بودند. با ایجاد سایر فناوری ها مدتی از بازار خارج شدند. دلیل از بین رفتن آنها کمتر مربوط به کیفیت صدا و بیشتر مربوط به شکنندگی میکروفون های روبان بود که استفاده از آنها را محدود می کرد. با این حال، پیشرفت های اخیر باعث تولد دوباره این فناوری قدیمی شده است.
جنگ جهانی دوم فناوری میکروفن را برای مدتی متوقف کرد، اما بلافاصله اوضاع شروع به پیشرفت کرد. میکروفون های روبان به لطف آهنربا های بهتر ارتقاء یافتند. مدل Shure 55 Fatboy از سال 1939 به میکروفونی همیشگی در محافل موسیقی تبدیل شد. نسخه کوچکتر آن، مدل Super 55، بنام Elvis Presley Mic نامگذاری شد. این یک پیشرفت غیرمنتظره در تکنولوژی بود که از یک عنصر پویا برای دستیابی به کنترل الگو استفاده می کرد.
مدل Shure 55، به نمادین ترین مدل در تمام دوران ها تبدیل شده است. نسخه های مدرن آن تا امروز نیز فروش خوبی داشته اند. تکنولوژی و ایده ها به زودی پس از Fatboy، شروع به کار کردند. یکی از مهندسان کمپانی شور به نام بنجامین بائر Shure SM57 و SM58 را تولید کرد. SM به معنی میکروفون استودیو است و اولین میکروفون جهت دار تک عنصری جهان با الگوی قطبی کاردیوئید بود.
فناوری و برنامه های کاربردی میکروفون از ابتدای اختراع تاکنون مسیری طولانی را طی کرده اند. چه کسی می داند که آینده به چه شکل خواهد بود، اما به هر شکلی که باشد، مطمئنا هیجان انگیز خواهد بود.
در اینجا خلاصه ای از ابتدای مسیر اختراع میکروفون تا اکنون را در زیر آورده ایم:
یکی از وسایل که شما می توانید با هزینه کم یک صدا خوبی داشته باشید ایزولاتور میکروفن هست که هم صدای نویز و هم هوا را به راحتی می گیرد. شما می توانید انواع مختلف آن را در سایت کهن عایق مشاهده فرمایید.
همچنیم فیلم و نحو نصب آن را در آپارات مشاهده کنید.
