در دنیای امروزی که تربیت فرزندان و رشد و نمو آنها دیگر از حالت سنتی خارج شده و والدین همه نکات تربیتی را به بهترین شکل ممکن بصورت علمی و آکادمیک می‌خوانند، یکی از سوالاتی که دیر یا زود دامن گیر شما به عنوان یک خانواده می‌شود موضوع بهترین فاصله سنی فرزندان است. در ابتدا به نظر می‌رسد که کار عاقلانه سنجیدن شرایط موجود و یافتن پاسخ قطعی برای این سؤال است که آیا می‌خواهید اصلاً برای بار دوم بچه دار شوید یا نه؟
پاسخ به این سؤال قطعاً بسیار پیچیده‌تر از یک کلمه است و نیازمند بررسی شرایط بسیاری مانند سطح اجتماعی و اقتصادی، سن والدین، محل سکونت و اختلاف سنی با بچه اول و حتی مسائل سیاسی مربوط به جمعیت کشورها و سیاست‌های دولتمردان در قبال آن و… است.
شما به عنوان والدین باید توجه داشته باشید تک فرزند بودن بر مراحل رشد کودک تأثیر شگرفی دارد، در سیستم تک فرزندی افراد بالغ در زندگی کودک حضور پر رنگی دارند و این کودکان تقریباً اکثر اوقات در یک محیط بزرگسال رشد می‌کنند و یاد می‌گیرند دنیا را از دید بزرگترها ببینند و حتی برای جلب توجه و تحسین و تشویق آنها رفتار بزرگسالان را تکرار می‌کنند. به همین دلیل می گویند افرادی که در خانواده‌های تک فرزند بزرگ می‌شوند احتمال اینکه بلوغ زودرس را تجربه کنند بیشتر از سایر خانواده‌ها است.
افرادی که در خانواده‌های تک فرزند بزرگ می‌شوند احتمال اینکه بلوغ زود رس را تجربه کنند بیشتر از سایر خانواده‌ها است.
این بلوغ اجتماعی از یک طرف می‌تواند مفید باشد و آمادگی نسبتاً خوبی به بچه‌ها بدهد، اما ناگفته نماند از سوی دیگر همچنین می‌تواند مخرب و موجب رشد شخصیتی در جامعه باشد که طعم بچگی را نچشیده و از این بابت بسیار ناراضی است و دیگران را در این امر مقصر می‌داند. از این رو تک فرزند بودن را شمشیری دو لبه دانسته‌اند که والدین تعیین کننده تأثیر آن از طریق ژنتیک و مخصوصاً ایجاد محیط مناسب هستند.
قبل از اینکه به جواب این سؤال برسیم لازم است در مورد اندیشه فرزند آوری برای بار دوم نکاتی را متذکر شویم.
این که هدف از به دنیا آمدن فرزند دوم ایجاد اسباب نشاط و شادی برای فرزند اول محسوب شود، می‌تواند به شدت سمی باشد. به این ترتیب حتماً آمادگی ذهنی که هنگام به دنیا آمدن فرزند اول داشتید را در مورد فرزند دوم نیز رعایت کنید.
اگر فرزند دوم به هدف خدمت به فرزند اول یا پدر و مادر باشد ممکن است هیچ گاه جایگاه واقعی خود را نیابد.
اگر فرزند دوم به هدف خدمت به فرزند اول یا پدر و مادر باشد ممکن است هیچ گاه جایگاه واقعی خود را نیابد و همواره در مرحله‌ای از سردرگمی باقی بماند. حالا نوبت آن است که به پاسخ سؤال اصلی برگردیم.
