نادیده گرفتن والدین توسط کودکان یک از دغدغه های مهم پدر و مادرهاست. در این مقاله به بررسی دلایل نافرمانی کودکان خواهیم پرداخت، زمانی که کودک به راهنمایی های والدین گوش نمی دهد نباید در مقابل رفتار او واکنش عصبی نشان دهید و همچنین نباید کودک را در زمانی محدود تحت فشار بگذارید چرا که موجب می شود کودک نیز با رفتار حق به جانبی که از خود نشان می دهد شما را ناامید کند.
نادیده گرفتن درخواست های کودک و درخواست انجام خواسته های شما قابل پذیرش نیست. باید فرزندتان را طوری آموزش دهید که با اولین درخواست به شما گوش کند. در غیر این صورت ، نادیده گرفتن درخواست های شما می تواند به یک عادت رایج تبدیل شود.
حال به بررسی ۷ مورد که رعایت آنها باعث می شود کودک شما را نادیده نگیرد می پردازیم.
زمانی که کودک مشغول بازی و یا تماشای تلویزیون در اتاق دیگر است و شما به طور همزمان کودک را صدا میزنید ممکن است کودک این موضوع را نادیده بگیرد و دلیل این واکنش مجذوب بودن کودک در محیط است.
یا به عنوان مثالی دیگر زمانیکه کودک در جاده در حال دوچرخه سواری می باشد و شما از او می‌خواهید دوچرخه را کنار بگذارد، ممکن است او حرف شما را نادیده گرفته و به کار خود ادامه دهد و از جاده عبور کند،در این حالت نیز شما باید بر روی واکنش خود دقت داشته باشید که به جای تنبیه و کتک زدن کودک به او بفهمانید باید حواس پرتی اش را کنار گذاشته و به سخنان شما احترام بگذارد.
قبل از اینکه به او دستور دهید، مطمئن شوید از همه حواس پرتی ها خلاص شود.
بنابراین قبل از اینکه به او دستور دهید، مطمئن شوید از همه حواس پرتی ها خلاص شود، تلویزیون را خاموش کنید ، نام او را صدا کنید و ارتباط چشمی برقرار کنید. حتی ممکن است لازم باشد که دستی را روی شانه او بگذارید سپس ، به او دستورالعمل های واضحی را بدهید و آنچه را كه می خواهید انجام دهد را مشخص كنید.
بهتر است دستورالعمل های خود را کوتاه و ساده با گفتن چیزی شبیه به این “لطفا اسباب بازی هایت را جمع کن” انجام دهید و از صدای محکم اما بی طرف استفاده کنید.
با درخواست از او برای تکرار دستورالعمل های شما اطمینان حاصل کنید که کودک آنچه را که گفته اید درک می کند.
به عنوان مثال بپرسید “خوب ، حالا شما قرار است چه کاری انجام دهید؟” اگر کودک کاری را که به او داده اید عنوان کرد می توانید بفهمید که به خوبی فهمیده و موضوع را درک کرده است که چه کاری از او خواسته اید.
بعد از اینکه کاری به فرزندتان محول کرده اید و مطمئن شدید که او فهمیده است، باید حدود پنج ثانیه صبر کنید چون ممکن است اندکی طول بکشد تا اطلاعات و دستورالعمل دریافت کرده را درک کند، اما اگر او هیچ تلاشی برای پیگیری فرمان شما نکرد و شما را نادیده گرفت دوباره به او آن هشدار دهید. مثلاً بگویید ، “اگر همین الان به اتاقت رو تمیز نکنی ، امشب اجازه بازی کردن با کامپیوتر خودت رو نداری” این چیزی است که شما واقعاً آمادگی انجام آن را دارید.
حتی اگر کودک شما را به طور کامل نادیده نگیرد ، از همین رویکرد استفاده کنید. اگر او چیزی مانند “من می دانم!” یا “من این کار را در یک دقیقه انجام می دهم” گفت به او هشدار دهید و به او بیاموزید که وقتی کاری به او محول میکنید، باید طبق خواسته های شما، کارها را انجام دهد.
بعد از هشدار دادن ، پنج ثانیه دیگر صبر کنید. اگر فرزند شما شروع به تلاش برای انجام آنچه شما خواسته اید کرد، نتیجه آن را بررسی کنید و به او جایزه ای اعطا کنید. مانند اسباب بازی مورد علاقه فرزندتان یا لوازم الکترونیکی مورد علاقه اش.
فقط اطمینان حاصل کنید که برای مدت کوتاهی این امتیازات را از او دور کرده اید. و در صورت عدم انجام صحیح دستورات اسباب بازی و یا وسایل الکترونیکی او را برای بقیه روز مخفی کنید و بگویید این موضوع تنبیه تو می باشد.
اگر فرزند شما درخواستهای شما را غالباً نادیده می گیرد ، برنامه ای برای رفع مشکل ایجاد کنید. انتظارات خود را با گفتن این موضوع مشخص کنید: “من انتظار دارم اولین باری که از شما چیزی را خواستم آن را انجام دهی”. برای برخی از کودکان ، ستایش و توجه مثبت به رفتار خوب کافی است تا آنها را برای انجام کار ترغیب کند. بنابراین اگر هنگامی که به فرزند خود میگویید “کار بزرگی انجام دادی که تلویزیون را خاموش کردی” ممکن است برای او انگیزه بیشتری ایجاد کنید که این کار را دوباره انجام دهد.
برخی از بچه ها نیز برای پیروی کردن از راهنمایی ها به انگیزه بزرگتری نیاز دارند.در این حالت ها برای ایجاد انگیزه در فرزند خود می توانید از یک سیستم پاداش یا یک سیستم اقتصادی استفاده کنید.
برای خواندن کامل این مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:
