اولین لامپ حدود 7000 سال قبل از میلاد اختراع شد. اولین لامپها یک سنگ توخالی، پوسته یا چیز دیگر طبیعی بودند که با خزه یا مواد مشابه پر شده بودند . و با چربی حیوانات خیس شده و مشتعل می شدند.
انسان ها با استفاده از سفالهای دست ساز، لامپ های فلزی و ... تقلید از اشکال طبیعی را آغاز کردند.
بعدا مهارهایی برای کنترل سوختن اضافه شد.
در حدود قرن هفتم قبل از میلاد یونیان شروع به ساختن لامپهایی برای تعویض مشعل های دستی کردند.
کلمه لامپ از زبان یونانی lampas گرفته شده و به معنای مشعل است.
در قرن هجدهم مشعل مرکزی اختراع شد که پیشرفت عمده ای در طراحی لامپها بود. منبع سوخت اکنون به سختی
در یک فلز بسته شده بود.
و از یک لوله فلزی قابل تنظیم برای کنترل شدت سوختن و شدت نور استفاده می شد.
در همین زمان، دودکش های شیشه ای کوچک به لامپها اضافه شدند تا هم از شعله محافظت کنند. و هم جریان هوا به شعله را کنترل کنند.
یک شیمیدان سوییسی به نام امی آرگاند پیشرفت قابل توجهی در لامپهای روغنی معمولی به وجود آورد.
او لامپهای روغنی با استفاده از شیشه محافظ را اختراع کرد که به لامپهای آرگاند نیز معروفند.
ایده اصلی داشتن یک فتیله استوانه ای بود که هوا می تواند در داخل و اطراف آن جریان یابد. و شدت نور تولید شده را افزایش دهد.
یک دودکش استوانه ای که جریان هوا را تقویت می کرد . و مکانیسمی برای بالا بردن و پایین آوردن فتیله امکان تنظیم و بهینه سازی را فراهم می کرد.
سوخت های روشنایی اولیه شامل روغن زیتون، روغن کنجد، روغن گردو، موم زنبور عسل، روغن ماهی و موارد مشابه بودند.
این ها متداول ترین سوخت ها تا اواخر قرن هجدهم بود. با این حال چینی های باستان گاز طبیعی را در پوسته هایی جمع می کردند که برای روشنایی استفاده می شدند.
در سال 1859 حفاری برای روغن نفتی آغاز شد و لامپ نفت سفید که اولین بار در آلمان اختراع شد محبوبیت زیادی پیدا کرد.
لامپهای زغال سنگ و گاز طبیعی نیز در حال گسترش بودند و برای اولین بار از گاز زغال سنگ به عنوان سوخت
روشنایی در اوایل سال 1784 استفاده می شد.
اولین استفاده تجاری از روشنایی گاز، زمانی آغاز شد که ویلیام مردوک برای روشنایی خانه خود در ردروث انگلیس
در سال 1792 از گاز زغال سنگ استفاده کرد.
مخترع آلمانی فریدریش وینزر اولین کسی بود که در سال 1804 روشنایی گاز ذغال سنگ را به ثبت رساند.
و ترمولامپی با استفاده از گاز تقطیر شده از چوب در سال 1799 ثبت اختراع شد.
دیوید ملویل حق اولین اختراع ثبت شده در آمریکا را در سال 1810 دریافت کرد.
در اویل قرن نوزدهم بیشتر شهرهای آمریکا و اروپا دارای چراغ های گازی بودند.
سرهمفری دیوی از انگلیس، اولین لامپ قوس کربنی الکتریکی را در سال 1801 اختراع کرد.
یک لامپ قوس کربنی با اتصال دو میله کربنی به یک منبع برق کار می کند.
جریان برق بین دو الکترود قوسی از نور درخشان ایجاد می کند.
سر جوزف سوان، از انگلیس و توماس ادیسون هر دو اولین لامپهای رشته ای برقی را در دهه 1870 اختراع کردند.
در لامپ های رشته ای، برق از طریق رشته درون لامپ جریان می یابد. این رشته دارای مقاومت در برابر جریان برق است.
مقاومت باعث می شود تا رشته گرم شود . رشته گرم شده سپس نور را می تاباند.
لامپ توماس ادیسون اولین لامپ موفق تجاری در 1879 شد. و در سال 1880 حق ثبت اختراع ایالات متحده را به دست آورد.
پیتر کوپر هیویت مخترع آمریکایی اولین بار لامپ بخار جیوه را در سال 1901 به ثبت رساند.
این لامپ قوس الکتریکی بود که از بخار جیوه محصور شده در یک لامپ شیشه ای استفاده می کرد.
در سال 1915، ایروینگ لانگمویر مخترع آمریکایی، یک لامپ تنگستن گازی را اختراع کرد. آن، یک نوع لامپ رشته ای بود که به جای کربن یا سایر فلزات از تنگستن داخل لامپ استفاده می کرد.
لامپهای کربنی شکننده و ناکارآمد بودند و با لامپ های تنگستن جایگزین شدند.
لامپهای فلورسنت، در سال 1927 توسط فریدریش مایر، هانس اسپانر و ادموند ژرمر به ثبت رسیدند. این نوع لامپها برای افزایش کارآیی در قسمت داخلی پوشانده شده بودند. ابتدا از بلیریم به عنوان پوشش استفاده شد. ولی به دلیل سمی بودن با مواد شیمیایی فلورسنت ایمن تر جایگزین شد.
لامپهای هالوژن ، اولین بار در 1959 ثبت اختراع شد ولی بعدا توسط شرکت جنرال الکتریک انواع پیشرفته تر آن به ثبت رسید. لامپهای هالوژن در واقع انواع پیشرفته تر لامپهای رشته ای بودند. که در آن گازهای فشرده و خنثی و مقدار ادکی از عناصرهالوژن مانند ید و بروم اضافه شده است. و کارآیی و طول عمر لامپ های رشته ای را افزایش داد.
لامپ led مخفف ligth emitting diode است به معنای دیود تابش نور .
در سال 1962 نیک هولونیاک اولین ال ای دی را اختراع کرد که توانست نور قرمز قابل مشاهد ای تولید کند.
او این دیودهای قرمز را هنگام کار در جنرال الکتریک اختراع کرد.
