روزهایی که همه به دنبال ریشه های فساد و دلایل علمی اقتصادی می گردند، شبکه فاسدی در وزارت صنعت و سازمان حمایت از حقوق مصرف کننده و تولیدکننده، در حال گل دادن است.
به واقع اگر تولیدکننده باشید، قطعا گذر شما به این دو مجموعه افتاده است. دو مجموعه ای که با نام حمایت از تولید، بدترین ضربه های ممکن را به تولید زده اند. از وقت کشی و دست اندازهای غیررسمی تا حمایت های غیرقانونی (به صورت رسمی) از شبکه های فساد اقتصادی!
اما سوالم اینجاست که چرا مردم و مسئولینی که هنوز سالم مانده اند، خود را دستاویز بازی های سیاسی و رسانه ای عده محدودی کرده اند؟ اگر واقعا به دنبال حل موضوع و مشکلات پیش رو هستیم، نقاب های توخالی روشنفکری را کنار بگذاریم و با واقعیات روبرو شویم.
حقیقت آنقدر نزدیک است که در بطن اخبار دروغ و فرافکنانه عده ای انگشت شمار باز قابل تشخیص است. تولیدکننده واقعی (چه خصوصی، چه نظامی، چه دولتی) امروز مشخصا تحت فشاراند. البته که واردکننده نیز با انبارهای بزرگ و پر، دغدغه ای جز تامین دلارهایی بیشتر با قیمت پایین ندارد.
تنظیم این دو مورد به عهده کدام بخش های دولتی است؟ جز آنکه وزارت صنعت، معدن و تجارت و همچنین سازمان حمایت از حقوق مصرف کننده و تولیدکننده است. حتی بانک مرکزی نیز در خصوص تنظیم فرآیندهای مربوط به آن ها نیز تابع گزارشات و دستورالعمل های این دو بخش است.
سینکی را دریابید / با «رسانه‌ها با هدفی خاص...» مردم را مسخره نکنید
«سینکی» معاون اقتصادی و بازرگانی وزارت صنعت، معدن و تجارت است که نقشی محوری در تخریب تولید بازی می کند و بسیاری از کسانی که دستی در تولید دارند این موضوع را می دانند. از اعمال سیاست های غیرکارشناس تا متوقف کردن فرآیندهای وابسته تولید و در نهایت برخورد در نهایت بی اخلاقی با تولیدکنندگان. شاید به این دلیل باشد که سینکی پیش از این معاون بازرگانی وزرات صمت بوده است.
سینکی ها از واردکنندگان نیز خطرناک ترند. زیرا نه از تولید چیزی می فهمد و نه از درد تولید. حتی تجارت ساختاری هم نمی دانند. آن ها قطعا تولید واقعی را خواهند کشت.
سینکی از مدافعات سرسخت واردات است و نزدیکان او نیز تایید می کنند که وی علاقه ای به صنایع و تولیدات داخلی ندارد. نعمت زاده نیز در چندین جلسه به وی تذکر داده و این موجب درگیری بین این دو گردید.
داستان از آنجا شروع می شود که در ابتدای دولت یازدهم، با سفارش محمد شریعتمداری و اصلاح‌طلبان، نعمت‌زاده برای حسن یونس‌سینکی به‌عنوان «معاونت توسعه بازرگانی داخلی» حکم زد لیکن به دلیل نگاه تجاری و بازرگانی سینکی و نگاه صنعتی و تولیدی نعمت‌زاده این دو، دچار مشکل شدند به طوری که نعمت‌زاده، عملکرد سینکی در حوزه بازرگانی داخلی و تنظیم بازار را خلاف تولید داخل ارزیابی می‌کرد. بر همین اساس، سینکی در جلسه‌ای نعمت‌زاده را تهدید به استعفا کرد و نعمت‌زاده نیز تهدید را تبدیل به فرصت و وی را ترغیب به استعفا کرد.
سینکی که در دوران حاکمیت جبهه دوم خرداد در دولت هشتم و نهم، معاون وزیر بازرگانی وقت (محمد شریعتمداری) بود بعد از جدایی از نعمت‌زاده در دولت یازدهم، از سوی شریعتمداری معاون اجرایی حسن روحانی، در دو تاریخ متفاوت، دو حکم با عنوان «دبیری ستاد هدفمندی یارانه‌ها» و «دبیری ستاد تنظیم بازار» را دریافت کرد.
از طرف دیگر، ستاد انتصابات اصلاح‌طلبان با همکاری جناح سیاسی خود وی را به عنوان قائم‌مقام وزیر جهاد کشاورزی در امور بازرگانی منصوب می کند.پستی که تاکنون در وزارت جهاد کشاورزی سابقه‌ای نداشته است.
انتصاب حسن یونسی‌سینکی توسط شریعتمداری و حجتی موجب دلخوری نعمت‌زاده و برخی تولیدکنندگان شد و بسیاری از ریشه های عمیق مشکلات تولید از همان مقطع شکل می گیرد.
کلاغ های دیگر: توهین معاون وزیر صنعت به خبرنگاران در پاسخ به علت گرانی!
کلاغ های دیگر: یواشکی های سیاسی/چند شغله ای که ستاد تنظیم بازار را به اغما برد
البته که سینکی فعالیت‌هایی در شبکه های فاسد وارداتی مانند پرونده واردات 130 میلیون دلار کاغذ را در کارنامه خود دارد و اینکه چرا به آن توسط نیروهای اطلاعاتی و نظارتی پرداخت نشد، جای تعجب دارد!
سند قابل استنادی از وزارت صنعت، معدن و تجارت از بهمن سال ۹۶ نشان می‌دهد مدیرکل دفتر امور اقتصادی و سیاست‌های تجاری وزارت صمت (سینکی)، در صورت‌جلسه‌ای که رونوشت آن در اختیار ۱۵ شخص و مرجع مختلف قرار داده، وجود تخلفاتی در زمینه اظهار خلاف گمرکی را تأیید کرده است. اما در میان دریافت‌کنندگان این صورت‌جلسه هیچ نشانی از نهادهای نظارتی و قضایی وجود ندارد و مشخص نیست چرا با وجود اینکه دو نماینده مجلس، سه وزارتخانه، چند تشکل و همچنین دو مدیرکل در گمرک و بانک مرکزی در جریان این موضوع قرار گرفته‌اند، هیچ نسخه‌ای از این سند آگاهی‌بخش در اختیار نهادهای قضایی و نظارتی یا رسانه‌ها قرار نگرفته است.
جناب شریعتمداری / حواستان به آستینتان باشد
در حالی که شریعتمداری، وزیر صنعت، معدن و تجارت سینه خود را برای تولید سپر کرده است، سینکی تمام بی کفایتی خود را به گردن شریعتمداری انداخته است. از دلایل استیضاح وزیر، عملکرد بسیار بد معاونش سینکی ست. (متاسفانه نمی توانم مبحث را کاملا باز کنم.)
واردات یک تفکر است
واردات در ایران فراتر از یک ساز و کار قانونی و یا حتی غیرقانونی است. در سال های گذشته وارادات خود را به عنوان یک جهان بینی نشان داده است که به دلیل منافع بسیار بالا (البته شخصی و محدود) بسیاری را برآن داشته که به جای درگیر شدن با ساخت مسیر پرپیچ و خم تولید، فکری برای روزهای بازنشستگی خود داشته باشند. تفکر خطرناکی که هسته اصلی معیشت مردم را به هم میریزد.
با ژست روشنفکری پول در نمی‌آید
بله که باید بسیاری از ساختارهای اقتصادی و سیاسی این کشور را نقد کرد. اما باید بدانیم به دنبال چه می گردیم. اینکه ژست علمی بگیریم و در مورد کلان و خرد اقتصاد مرتبط نظر بدهیم، دردی از مشکلات حل نمی شود. در حالی که شبکه های اجتماعی مملو از لایک و کامنت هایی برای موضوعات پیش پا افتاده زندگی است و رسانه ها برای حفظ منفعت خودشان، جامعه ای سیاست زده درست کرده اند، کجا باید درد تولیدکننده را فهمید و از آن حمایت کرد؟
تندبادی که بعد از انقلاب 57 در پرتو حمایت افکار عمومی، بسیاری از سرمایه های فکری و مالی اقتصادی ایران را نابود کرد، هنوز در حال وزیدن است. اگر اعتقاد به مسیر اشتباهی در این کشور داریم، چرا خود دوباره با توجیهات مسخره ای در حال تکرار آنیم؟
