این تصویر یکی از محبوب‌ترین مناظر و تصاویر علمی ثبت شده است. نام تصویر نقطه آبی رنگ پریده (Blue Pale Dot) است و در میان منجمین بسیار معروف است؛ تا جایی که برخی این تصویر را، تابلوی مونالیزای فضانوردی و نجوم می‌دانند.
این یک عکس از زمین، از فاصله ۶ میلیارد کیلومتری است و حدود ۲۶ سال پیش توسط فضاپیمای وُیجر یک، ثبت شده است. این فضاپیما در سپتامبر ۲۰۱۳ از فضای منظومه شمسی خارج شد و در حال حاضر، دورترین ساخته دست بشر، از کره زمین است. اندازه زمین در تصویر فوق، کوچکتر از یک پیکسل، و فقط حدود ۱۲ درصد اندازه یک پیکسل است. نوارهای رنگی نیز، حاصل انعکاس نور خورشید در لنز دوربین ویجر یک هستند. نسخه اصلی تصویر و اطلاعات تکمیلی در خصوص آن را می‌توانید در ویکی‌پدیا بخوانید.
کارل سیگان (Carl Sagan)، از اخترشناسان معروف و مشاوران ناسا بود. وی متن جالبی را در کتابش در خصوص این عکس نوشته است، که با دکلمه و صدای خودش، در یک کلیپ ویدئویی بر روی یوتیوب نیز قابل مشاهده است. سیگان دیدگاه جالب و عمیقی نسبت به این عکس دارد و مطالبی که مطرح می‌کند، بسیار تکان دهنده هستند. متن کامل، در ویکی‌پدیا در دسترس است. پیشنهاد می‌کنم آن متن را حتما بخوانید.
بعضی وقت‌ها که ناملایمات زندگی اذیتم می‌کنند، حتی فکر کردن به این عکس و مضمون آن را، مفیدتر از هر روش یا داروی دیگری یافته‌ام. آرامش بی‌نظیری را به انسان هدیه می‌کند. با فکر به این که کل گهواره تمدن ما، از فاصله ۶ میلیارد کیلومتری، یک پیکسل هم نمی‌ارزد، خیلی چیزها رنگ می‌بازند. دقیقا در همین نقطه آبی کمرنگ، نقاشی‌ها کشیده شده‌اند، چنگیزها و اسکندرها تحکم کرده‌اند، آهنگسازها موسیقی نوشته و نواخته‌اند، مادرها به فرزندانشان عشق ورزیده‌اند، و ارشمیدس‌ها از حمام بیرون دویده و فریاد اورکا اورکا سر داده‌اند. خوب یا بد، شرم‌آور یا افتخارانگیز، زشت یا زیبا، این جزئیات از فاصله ۶ میلیارد کیلومتری، همه با هم، یک پیکسل را هم پر نمی‌کنند. آن هم از فاصله‌ای که در مقایسه با عظمت هستی، واقعا بی‌مقدار است.
