پلییورتان در سال 1937 میلادی با انجام آزمایشاتی توسط اتو بایر اختراع و ابداع شد. در ابتدا از این ماده برای صنایع هوایی و جایگزین لاستیک استفاده میشد. اما از سال 1948 در عایقبندی مورداستفاده قرار گرفت. بعدها والتر با اختراع ماشین مخلوطکن فوم پلییورتان را برای عایقبندی منازل مسکونی رواج داد. ماشین مذکور نوعی پلاستیک الاستومری تولید میکند. پس از خشک شدن این ماده بر روی سطح یک فوم نازک و سخت تحویل میدهد. گاسمر دستگاه پاشش فوم را ساخت و برای بهینهسازی مصرف انرژی موردحمایت قرار گرفت.
بهتدریج گسترش یافت و در ساختمانسازی مورداستفاده قرار گرفت. از آن زمان تا به امروز فوم پاششی پلییورتان بهعنوان باصرفهترین عایق در ساختمانسازی بکار گرفته شد. پوششهای پلییورتان عایق حرارتی است که بر روی سطوح اسپری میشود و مواد شیمیایی درونی از یک لوله پاشش میشود. این ماده بسیار سبک است و در هوا با رطوبت ترکیب میشود.دو ماده ایزوسیانات و هیدروژن ساز شکیل دهنده این ماده هستند که در مخزن نگهداری میشود.
پلییورتان از دو نوع ماده ترکیب میشود که در تفنگ مخلوطکن تحتفشار قرار میگیرد و حجم آن چند برابر شده و به فوم فشرده تبدیل میشود. این ماده ضریب مقاومت حرارتی بسیار بالایی دارد که از مقرونبهصرفه ترین عایقهای ساختمانی است. در طول زمان ابن عایق خواص خود را حفظ میکند و تغییر شکل نمیدهد. با استفاده از این محصول کاربردی تا 70% از هدر رفتن انرژی جلوگیری میشود.
مثلاً در سالنهای مرغداری موارد مجری عایق پاششی پلییورتان حفظ درجه حرارت ساختمان، کنترل و جلوگیری از انتقال بیماری از دوره قبل به دوره بعد و تهویه مناسب سالن میباشد.
منبع: رنگ صنعتی چیست