زمانی که شما یک شرکت عمده ی خط لوله دارای دو مخزن در حال فرسودن و پوشش های مخازن نامناسب دارید و کمی نیز از زمان بازسازی آن ها گذشته باشد چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ برای پوشش های مخازن چه دیدگاهی دارید؟
شما یک مهلت بسیار کم ، یک تغییر سریع و نیاز به یک پیمانکار عایق با تجربه دارید.
بله ، این دقیقا همان اتفاقی است که برای یک شرکت تولید عمده ی لوله ی بین المللی افتاد. آنها در یافتند که دو عدد از مخازن واقع در خط فشرده سازی باید تعویض شوند.
مخازن که ضایعات مایع مانند بعد از فشرده سازی شامل : هیدروژن سولفید ( H2S ) را در خود نگه می داشتند در یکی از محوطه های خط تولید شرکت بین المللی خط لوله تگزاس بودند.
اپراتور خط لوله در اصل می خواست تا با یک سیستم پوشش با حدود زمان خشک شدن ۸ ساعتی کار را یکسره کند. با اینکه این زمان آنقدر هم زمان طولانی ای برای انتظار نیست ، ولی شرکت به سرعت متوجه شد که این مدت زمان یک مشکل بزرگ ایجاد خواهد کرد.
این بدین معنی بود که پوشش با ۸ ساعت زمان خشک شدن باید در زمان شب انجام می گرفت که در تگزاس شب ها رطوبت بالایی دارند و این رطوبت از خشک شدن درست و حتی به موقع عایق جلوگیری می کند و این بدین معنی بود که همه چیز باید دوباره پاکسازی می شد و صبح فردا دوباره عایق کاری از سر گرفته می شد و سپس دوباره ۸ ساعت زمان خشک شدن دوباره شروع می شد و این اتفاق همواره ادامه می یافت و باعث می شد که این پروژه همواره با شکست رو به رو شود.
مخازن ۱۶۰۰ گالنی ( L 9/63594 ) و تمام تجهیزات مربوط به مراحل اولیه فرایند ، چاه های تولید ، لوله های مرتبط به خط تولید و کمپرسورها باید در طول مرحله ی پوشش و خشک شدن آن خاموش باشند و برای شرکت خط لوله ، نتیجه گیری به این صورت بود که ۸ ساعت زمان خشک شدن ( با در نظر گرفتن اینکه هیچ وقت هم درست خشک نخواهد شد ) کارساز نیست.
دانستن این موضوع راه حل مناسبی نبود. آقای کورتیس کندی ، متخصص بحران ، به این شرکت یک راه حل دیگر پیشنهاد کرد….
نظر کندی این بود که ، تمام تلاش بر این است که تمامی چاه های تولید سریعا به پروسه ی اصلی خود برگردند. این یک ضرر مالی بزرگ محسوب می شود. اگر پروسه ی تولید این کارخانه به راه نیوفتد مزدی نیز دریافت نمی شود.
کندی اضافه کرد : زمان خشک شدن محصول ما منتهی می شود به ۲۰ ثانیه زمان بسته شدن و ۵ دقیقه ی بعد شما می توانید روی آن راه بروید. پس واضح است زمان بازگشت به خدمات بسیار پایین تر از راه حل قبلی می باشد.
این محصول نجات دهنده ی این پروژه ، (( پلی یوریا )) می باشد.
محصول پلی یوریا در سال ۲۰۰۸ در محیط های کشاورزی شروع به اسپری شدن شد ، و اخیرا به کاربرد های صنعتی کشانده شده است ولی این کار فقط در مورد پوشش نبود. نه تنها بخش مهندسی شرکت می خواست که مخازن دارای خوردگی و پوسیدگی ، عایق شوند ، بلکه آنها به این نتیجه رسیده بودند که وضعیت پوشش های مخازن به قدری وخیم است که نیاز به شروع مجدد می باشد.
کار این دو مخزن دارای ۲۰ پا طول ( ۱/۶ متر ) این است که هر مایعی که از گاز طبیعی در ایستگاه های فشرده سازی خارج می شود جمع آوری و نگه داشته شود.
تمام گاز باید از طریق یک فرایند پالایش که در آن می شود ، ضایعاتی مانند H2S را به صورت مایع از دست بدهند.
گرچه برخی از گازهای H2S حذف شده به مخزن ریخته می شوند تا حل شوند ولی بیشتر آن از مخزن بیرون تراوش می کند ( روی شعله ای که سوزانده شود )
بنابراین با H2S با غلظت ۲۰ درصد ( در حالی که استنشاق تنها یک درصد و یا بیش از ppm1000 باعث مرگ آنی خواهد شد ) پس این مطلب برای متخصصین بحران، مطلب مهمی بود. همچنین یک دلیل بسیار بزرگ برای پوسیدگی مخازن.
از آنجایی که سیستم قبلی هیچ گونه مهار ثانویه ای برای کنترل نشت نداشت. هر مایع آلوده ای که در مخازن وجود داشت ( و حذف شده بود ) ممکن بود به زمین نشت کند.
پس این مشخص بود که شرکت خط لوله باید کل سیستم قبلی و غیر مرغوب را تعویض کند.
راهکار متخصصین بحران چیزی فراتر از یک راه حل محیط زیست دوست و ایمن بود.
شرکت لوله کشی پروسه را با حذف مخازن قدیمی شروع کرد. سپس دو لایه آستر قبل از عایق به توصیه متخصصان بحران اعمال شد. شرکت خط لوله آستر ها را دقیقا روی زمین قراردادند و سپس حلقه های پوشاننده را روی آن اعمال کردند. ( حلقه هایی که از اتصال مخازن با سطح و امکان فرورفتن در داخل آب و پوسیدن را از بین می برد.
در انتها دو مخزن جدید روی حلقه ها قرار گرفت تا چند فدم ابتدایی برای پروسه برداشته شود.
کندی می گوید : ما معامله گر ، تولید کننده و پیمانکار این سیستم آهنین مهار هستیم. کسانی که سیستم آهنین در آستر انجام می دهند زیاد نستند. آنها یا حلقه را اعمال می کنند یا آستر را.
داشتن یک شرکت پشتیبان در چنته که ارائه خدمات فوری داشته باشد ، قطعا در درازمدت موثر خواهد بود.
این نکته باعث کوتاه شدن زمان برای سریع تر کردن کار است. شرکت کارهای آماده سازی اولیه را قبل از ورود تیم ۴ نفره ی آقای کندی انجام داده، این قضیه باعث شد مقدار زیادی از نگرانی باقی ماندن H2S برطرف شود البته نه تمام آن.
هر کدام از اپعضای خدمه آشنا با H2S و آموزش دیده بودند و هر کدام تجهیزات مربوط به کار با H2S تکنولوژی RHI مخصوص به خود را در طول پروسه به همراه داشتند.
ازآنجا که مخازن در سرویس نبودند ، متخصصین در آن ناحیه زیاد در گیر این موضوع نبودند. و از آنجایی که هیچ گازی از طریق لوله ها یا مخازن به بیرون نمیریخت ، خدمه فقط یک ردیاب H2S نیاز داشتند.
در ضمن حتی نیازی به یک نفر برای محافظت از محیط پروژه نبود آنجا به خودی خود آنقدر ایمن بود که خدمه باید از سه ورودیه جداگانه رد می شدند تا به مخازن برسند.
هرچند آنچه آنها آنجا بیشتر نیاز داشتند ایمنی روزانه کاری بود.
کندی هر روز تمام تلاش خود را برای آنالیز ایمنی کار انجام داد. یکی از مهمترین جنبه های این موضوع این بود که ایستگاه های جمع آوری در کجا قرار است واقع شوند. اهمیت این موضوع دوری از H2S و گاز آن و ایجاد بحران جانی بود. پس محل قرارگیری این ایستگاه ها بستگی به جریان باد آن روز داشت.
جهت باد را پیدا کنید تا محل قرارگیری ایستگاه جمع آوری پیدا شود!!
همچنین به دلیل طبیعت آتش پذیر گازهای طبیعی و کارکردن در اطراف آنها تمام خدمه لباس های ضد حریق خود را تمام مدت به تن داشتند.
آنها همچنین کلاه های سخت و عینک های ایمنی به تن داشتند و پاشش کننده ماسک مخصوص کل صورت با کارتریج بخارت ارگانیک داشت. هنگامی که خدمه شروع به کار کردند ، دو روز طول کشید تا کار تکمیل شود.
آنها کار خود را با شست و شوی پر فشار دیوار ۹/۰ متری که محیط m2/12 طول و m3/7 عرض دورتا دور مخازن را می بست شروع کردند.
استفاده از شست و شو دهنده ی psi 4000 ای با یک نازل چرخان صفر درجه تمام اکسید های روی سطح دیوار آهنی گالوانیزه را از بین بردند.
سپس آنها شروع به جمع آوری سنگ ها و سنگریزه های درشت از داخل محوطه کردند و اطمینان حاصل کردند که حلقه ها مقداری شیب نسبت به مخازن دارند.
زمانی که تمام زمین پاکسازی و یکنواخت شد و دیوار ها شست و شو شدند ، خدمه مقدار دیگری آستر برای گرفتن درز اطراف مخازن اضافه کردند.
آماده سازی نهایی اعمال Visqueen محافظ قبل از پاشش بود. کندی هشدار داد : هر چیزی که نمیخواهید رنگ شود را باید بپوشانید ، زیرا همواره دقیقا اولین جایی خواهد بود که عایق رویش ریخته می شود.
برای جلوگیری از پاشش دوباره خدمه تمام لوازم و تجهیزات اطراف را با نوار tape بستند تا در جایشان محکم بمانند.
وقتی محل برای پاشش آماده شد خدمه برای یک شب استراحت کامل به منزل بازگشتند. آنها می دانستند روز دوم روز اصلی و سختی است.
صبح روز بعد ، متخصصین و خدمه پروسه را برای تشکیل یک مهار یکپارچه شروع کردند. با کمک دستگاه گراکو با ژنراتور psi2300 فشار مایع ، آنها شروع به پاشش فابریک ژئوتکسیتایل با ۶۰ میل ضخامت کردند. مواد چند جزئی در داخل اتاقک مخصوص در تفنگ پاشش درست قبل از پاشش باهم میکس شده و سپس اعمال می شوند.
پروژه ی ۶/۱۴۸ متر مربعی به سرعت شروع و به همان سرعت پایان یافت.
پوشش به سرعت خشک شده و فقط پاکسازی نهایی برای حذف Visqueen ها از سطوح مانده بود. آنها حتی نیازی به پاکسازی تفنگ هایشان نداشتند چون جزء A و B در داخل نازل مخلوط می شوند و نه در خود تفنگ. خشک شدن سریع و پاکسازی سریع ظاهرا بسیار بیشتر ازآنجا که انتظار داشتند به نفع این شرکت به پایان رسید.
منبع: پلی یورتان
