و زمستان شد، فصل سرما، فصل برف و باران و فصل امتحانات نوبت اول مدارس... برای من به عنوان یک معلم زمستان معنای دیگری پیدا کرده، قبلا زمستان فصلی بود که خاطرات تولدم را مرور میکردم اما الان زمستان فصلی است که خانه نشین شدم! فصلی است که کرونا آمد و مدارس تعطیل شد، در همین زمستان بود که تازه خبر #کرونا در ایران به شکل رسمی اعلام شد، برخی دانش آموزانم با #ماسک به مدرسه آمدند و بیشتر آن ها ماسک نداشتند، ماسک مثل الان فراوان نبود، البته آن روزها میگفتند که ماسک بی تاثیر است و در همه جا لازم نیست ماسک بزنید اما امروز شرایط طور دیگریست...شاید از دید خیلی افراد خانه نشستن و حقوق گرفتن عالی باشد، موافقم اما نه این قدر طولانی، کم کم یک سال است که در مدرسه دانش آموزی نداشتم، آموزش مجازی رونق گرفته اما زیرساخت ها مناسب نیست، #اپلیکیش_شاد جوابگوی نیازهای ما معلمان و دانش آموزان نیست، این روزها ما معلمان جهت آماده کردن تدریس و ساخت ویدیو آموزشی زمان بیشتری را در حال کار تلاش هستیم تا بتوانیم محتواهای بهتری را به دانش آموزان برسانیم، خواستم من هم #روایتگر باشم از دورانی که تنها یک قلم s pen سامسونگ توانست در تدریس به من کمک کند. سال قبل با هزینه کردن دو ماه حقوق یک تبلت 8اینچ قلمدار #سامسونگ تهیه کرده بودم برای مطالعه کتاب های مدرسه و یادداشت نکات در آن ها، این روزها همان قلم بسیار کاربردی شده در تدریس مجازی روی پی دی اف کتاب ها نکات مهم را برای دانش آموزان مشخص میکنم و با اتصال اون به وسیله نرم افزارهای کمکی به کامپیوتر به عنوان قلم نوری برای رسم شکل در ادوبی کانکت از آن استفاده میکنم... بله دوباره زمستان آمد اما این زمستان متفاوت است، دیگر خبری از شالگردن، دیگر نیازی به پوشیدن کت نیست...امتحانات مجازی آغاز شده و به زودی در بهمن ماه دوباره کلاس های مجازی آغاز می شود، ای کاش کرونا زودتر برود...
#روایتگرباش #داستان_من #معلم #زمستان
