زمان زیادی بود که فکرم درگیر مفهوم تعادل بود و اینکه اصلا تعادل چیز خوبیه یا نه؟! از کجا اومده و نکنه این قداست و اعتباری که گرفته حاصل یک بایاس ذهنی باشه.
ازونجایی که بازه طولانی درگیر بیزنس نفس گیری بودم، تحقیقن و از روی تجربه برام مسجل شده بود که اصلا نمیشه در عالم واقع، بین موارد مختلفی که در لحظه باهاشون درگیر هستی تعادل برقرار کنی.
(البته فارغ ازین موضوع، در اون زمان، الزاما تمام عدم تعادلی که به عمدایجاد کرده بودم بین کار و خانواده، با علم به این موضوع و با یک شناخت دقیق نبود، ولی همچنان در اصل موضوع تغییری ایجاد نمیکنه.)
به شخصه و با احتمال بالا، تعادل رو یجورایی، تصویری از عدم اولویت بندی تعریف می کنم. یعنی وقتی داری تعادل بین چیزهای مختلف برقرار میکنی در واقع داری قید اولویت بندی رو میزنی.
البته اینجا یه بحثی پیش میاد از تعریف تعادل که مثلا تعادل رو تقسیم مساوی منابع نبینیم بلکه تقسیم متناسب منابع، که در این صورت از نظر من مفهومش اینه انتخاب کردیم بین دوتا از مهمترین چیزهای زندگی مون به یکی منابع بیشتری اختصاص بدیم! خب اگه اسمش رو تعادل میشه گذاشت، حله! ولی من فکر میکنم با این تعریف، داریم با کلمات بازی می کنیم برای اینکه مفهوم تعادل اونقدر در ذهن ما مقدس شده که نگرانیم نکنه خدشه ای بر پیکره اش در ذهنمون ایجاد بشه.
من کاری ندارم که در خیلی موارد میشه تعادل و تقسیم مساوی منابع رو پیاده کرد و مشکلی هم پیش نیاد مثلا تعیین کنیم به همون میزان که کالری مصرف کردیم، ورزش کنیم و خیلی چیزای دیگه. اینو گفتم که تاکید کنم منظورم از زیرسوال بردن تعادل در موارد روزمره و خرد زندگی نیست. منظورم تعادل در تصمیمات بزرگ و تعیین کننده مسیر پیشرفت و تبدیل شدن به فردی که میتونه به عنوان یک انسان موفق و تغییر دهنده در تاریخ خودش شناخته بشه.
البته اگر کسی دنبال این بحثا نیست طبیعتا این پست شاملش نیست و میتونه به راحتی هم ورزش کنه هم موسیقیش رو یاد بگیره، هم کتاب بخونه هم تحصیل کنه، هم به موقع بخوابه و هم به موقع بیدار بشه، هیچ وقت تفریحش عقب نیفته و در کنار خانواده بودنش هم جزء جدایی ناپذیر برنامه زندگیش باشه و اتفاقا خیلی هم خوش باشه و زندگی شیرین و بدون دردسر و ارومی رو هم داشته باشه و در نهایت به عنوان پدری فداکار و مادری دلسوز ازین دنیای فانی رخت ببنده.
این تیکه اخر رو از یکی از صحبتای محمدرضا شعبانعلی با کمی تغییر، اقتباس کردم و البته اون صحبتش در مورد تعادل، جسارت بیان شفاف و صریح این نگاهم رو بهم داد.
