شعر احیا کوشکی

به زخم‌ می آمیخت،

این بوسه ی‌ بی دهان،

از بی معنایی برهنه ی تنم...

که سرم به مرگ های بسیار خورده بود پیش از او...

و بامدادی که زاده شدم از سفیدی کاغذ،

تنگ ایستاده بر طعم عدم،

طرح بهشتی دیگر میچکاندم،

بر ورطه ی‌ متروک عمری تباه...

و واژه ها دوباره بر دستش،

در حسرتی دردناک،

به خواب هم می چکیدند،

سرگشته...

_____

چه مهم است مارها در چشمم بخزند،

و با عمر من،

اندوه تاریخ را رمز گشایی کنند...

چهارده سالگیم تبخیر می شود،

هجده سالگیم عاصی،

بیست و پنج سالگیم مجنون،

و شصت سالگیم،

با دهان خود،

با دهان دیگران،

هنوز چشمهاش را می خواند،

به نشانه های بی قرار...

#احیا_کوشکی

@ehya.koushki

#کانون_شاعران_معاصر

#کانون_دکلمه_شعر

#از_شاعران_حمایت_کنیم

#عبدالله_محمدزاده_سامانلو

#سامانلو #سیمرغ_شعر #samanloo #شعر_سپید #غزل#شعرکوتاه #دکلمه

#چاپ_کتاب #کتاب_خوب #معرفی_کتاب #کتابخوانی#سرزمین_کتاب_ایران

#معرفی_شاعر #شعر_معاصر #شعر_زنان #آوانگارد #ادبیات #نقد_شعر

@simorq_sher

@samanloo.a.m.poet

@kanoon_shaeran_moaaser1

@kanoon_deklame_sher

@kanoonshaeranmoaaser

@sarzamin_ketab_iran