با توجه به اینکه آدم‌هایی با شخصیت‌های مختلف در یک محیط کار گرد هم می‌آیند، بالاخره حداقل یک همکار مشکل‌ساز بین آن‌ها وجود خواهد داشت. چه آن‌ها یک شاکی مزمن باشند یا افرادی کنایه‌زن و غیبت‌کننده، اغلب می‌توان آن‌ها را به عنوان یک ابر سیاه توصیف کرد که به‌سادگی روی خلق‌و‌خوی شما تاثیر خواهند گذاشت. اگرچه اجتناب از همکاران مشکل‌ساز ممکن است بهترین راه حل به نظر برسد، ولی اغلب این کار چندان راحت نیست و آن‌ها به آش کشک خاله تبدیل می‌شوند! بخصوص اگر در یک محیط کوچک کار کنید و بیشتر با هم برخورد داشته باشید. سوالی که پیش می‌آید این است که چگونه می‌توانید همکار مشکل‌ساز را مهار کنید و نگذارید برای شما دردسر درست کنند؟ صحبت کردن با مدیران همیشه یکی از راه‌هاست اما خیلی اوقات هم می‌توانید خودتان موضوع را مدیریت کنید. برای کار کردن در چنین وضعیتی دشواری ابتدا باید این نوع افراد را بشناسیم و سپس درباره نحوه برخورد صحیح با آن‌ها حرف بزنیم. همان‌چیزی که در این مقاله آن را دنبال کرده‌ایم.
1- متنفران از رئیس
احتمالا از اسمش متوجه شدید که از چه کسانی حرف می‌زنیم؟ بله همان کسانی که منتظر هر فرصت کوچکی هستند که پشت رئیس حرف بزنند و تصمیمات او را زیر سوال ببرند. آن‌ها همیشه درباره رئیس پشت سرش حرف می‌زنند اما جرات گفتن همان حرف‌ها را جلوی خودش ندارند. حتی ممکن است در حضور رییس تملق او را هم بکنند.
راه حل: هر موقع که این افراد با شما وارد گفت‌وگو می‌شوند، با گفتن چند جمله ساده می‌توانید سخن با او درباره رئیس را قطع کنید. مثلا بگویید: «این نظر شخصی شماست اما من ترجیح می‌دهم در موردش حرف نزنیم. می‌شود حالا در مورد موضوع دیگری حرف بزنیم؟»
2- خودشیفته‌های خودستاره‌پندار
آن‌ها کمی زیادی خودشان را دوست دارند و علاوه بر آن خودشان را ستاره تیم شما فرض می‌کنند. ایده‌های خودشان را خیلی درخشان می‌دانند و با ایده‌های دیگران معمولا مخالفت می‌کنند و دوست دارند نظر خودشان را جایگزین کنند.
راه حل: برای مقابله با این دسته افراد کمی کارتان چالش‌برانگیز خواهد بود. مخالفت کردن با آن‌ها یک کار بسیار مهم خواهد بود. نظرات آن‌ها را بشنوید و در مقابل از ایده خودتان به صورت منطقی و باصلابت دفاع کنید. نگذارید با خودشیفتگی خودشان اعتبار شغلی شما را زیر سوال ببرند.
3- مفت‌بَران پررو
این دسته افراد به طور ساده کارهای خودشان را به دیگران محول می‌کنند اما در حضور رئیس خودشان را بسیار موثر و مشغول نشان می‌دهند. آن‌ها بیش از آن که کار کنند، وقت‌شان را به حواشی و صحبت‌های مختلف می‌گذرانند. بعد که در موقعیت فشرده قرار گرفتند تلاش می‌کنند وظایف خودشان را گردن دیگران بیندازند.
راه حل: اگر مستقیم بخواهید رفتارهایشان را به آن‌ها گوشزد کنید معمولا سعی می‌کنند شما را بدبین و بی‌انصاف نشان دهند. مهم این است که اصلا خجالت نکشید، رودربایستی را کنار بگذارید و از انجام دادن کار آن‌ها خودداری کنید.
4- ترحم‌برانگیزان تنبل
ترحم‌برانگیزان در روزهای زیادی با انواع مشکلات مواجه هستند. هر بار سعی می‌کنند به نحوی مهربانی و ترحم شما را برانگیزند و کارهایشان را به شما محول کنند. در ساعاتی که خودشان در محل کار حضور دارند، چندان موثر نیستند و می‌خواهند دوباره از زیر کار در بروند.
راه حل: با آن‌ها تا حدی به خاطر مشکلات‌شان همدردی داشته باشید ولی اجازه ندهید کارشان را گردن شما بیندازند. کافی است مقاومت کنید و او را به محول کردن کارهایش به خودتان عادت ندهید. او باید بتواند خودش مشکلاتش را مدیریت کند و فشار مضاعف و همیشگی برای شما نباشد.
5- کمال‌گرایان کنترل‌گر
در قدم اول ممکن است صرفا انسان‌هایی کمال‌گرا به نظر بیایند که لزوما صفت بدی هم نیست. مشکل این‌جاست که آن‌ها در چنین رفتاری افراط می‌کنند و در کارهای تیمی به هر کار دیگران عیب وارد می‌کنند. سعی می‌کنند خودشان مدام کار را دست بگیرند و به شما احساس ناتوان بودن می‌دهند.
راه حل: وقتی این کمال‌گرایان کنترل‌گر به سمت شما هجوم می‌آورند، مودبانه مقابل‌شان بایستید. از نظرات مفیدشان تمجید کنید و بگویید حالا با اطلاعات که دارید کار را پیش خواهید برد.
6- شبح‌های سرگردان
همان‌طور که از اسمش پیداست بیشتر به شبح می‌مانند. پاسخ ایمیل‌های شما را نمی‌دهند و می‌گویند ندیده‌اند. وقتی دنبال‌شان می‌گردید کمتر پشت میزشان پیدایشان است. در کارهای تیمی اطلاعات کافی از کار خودشان نمی‌دانند و شما را در ابهام می‌گذارند.
راه حل: دفعه بعدی که سر ناهار یا هر جای دیگری گیرش انداختید، دوستانه به او بگویید که دنبالش بوده‌اید. به او بگویید که به گزارش کار او در مورد کارهای انجام شده نیاز دارید و برای پیشرفت کار باید پاسخ شما را بدهد. سعی کنید به صورت دوستانه اما قاطع او را به پاسخگویی مجاب کنید.
