کارگروه فساد و تبعیض(دانشگاه امیر کبیر)
کارگروه فساد و تبعیض(دانشگاه امیر کبیر)
خواندن ۴ دقیقه·۳ سال پیش

ما کجای مسیر مبارزه با فساد باید بایستیم؟

گزارش مشروح نشست کارشناسی بررسی و چیستی ابعاد" مبارزه سیستماتیک با فساد"


بخش سوم: ما کجای مسیر مبارزه با فساد باید بایستیم؟


میلاد گودرزی(روزنامه نگار پژوهشگر حوزه فساد):
یک سری دوگانه وجود دارد دوگانه بین این که مردم در بحث مبارزه با فساد مهم ترند یا حاکمیت. اول سوت زنی تصویب شود یا بعد برویم گزارش فساد دهیم این مرغ و تخم مرغ ها از آن چالش هایی هست که باید روی آن حرف زد. یک دوگانه دیگر مقوله اراده سیاسی یا کار فنی و کارشناسی هست. من خودم این جور می فهمم ما باید به یک تعادل برسیم و خیلی وقت ها مشکل غش کردن به یک سمت کار است. پس باید تعادل بین این ها برقرار شود. باید رسانه و افکار عمومی و پژوهش با هم جلو بروند. کار کارشناسی صرف منجر به تولید مقاله و پژوهش می شود. تولید بردار قدرت و اراده سیاسی صرف هم می شود بیانیه خوانی و شعار.

من تشکل و پژوهشگر باید یک تعامل بین خودمان و آن مدیر ایجاد شود مثلا وقتی آقای خاندوزی میگوید من پای کار این حرف ها هستم و این گراف که می گویید را در گمرک یا سازمان امور مالیاتی و خصوصی سازی و .. به صورت پایلوت ایجاد کنیم.

این دوگانه نباید ما را به انفعال برساند. اگر شما یک تجربه مصداقی و موردی پیدا نکنید آن عزم سیاسی هم جزم نمی شود. این مرغ و تخم مرغ را یک جایی باید شکست.

خیلی قرار نیست جمعیت زیادی درگیر ماجرا شود بلکه یک اتمسفر کیفی لازم دارد که یک جریان از دل جامعه و یک احساس هویت مشترک و قرائت مستقل پیدا شود که حول یک سری بحث های مبارزه با فساد ایجاد شود. این هویت مشترک ساختن خیلی حرف مهمی است. این دولت جدید و صحبت های رهبری در مورد عدالت خواهی و مبارزه با فساد و آقای رئیسی و بعضی وزرا و آدم ها در مدیریت کشور یک فرصت و ظرفیت سازی است.

خود ما کاری که کردیم هزار متر ساختمان را خراب کردن درسته که هدف نیست ولی ایجاد یک هویت جدید و مشترک برای جریان سازی مبارزه با فساد و یک کار رسیدن به هدف بوده است.




احسان پرنیان(مدیرگروه بخش مبارزه با فساد مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی):

باید بدانیم که کار میدانی دوستان چقدر مهم است و اتفاقا عدم توجه به همین کارهای میدانی یکی از آسیب های مبارزه با فساد است.

باید تلاشمان ایجاد و اصلاح یک سری ساختارهایی که برگشت ناپذیر باشد تعریف شود و اینکه این کار باید مستمر باشد و باید این گزارش دادن صرفا یک کار موردی نشود بلکه اگر گزارش ندهید توسط مردم و حاکمیت پاسخگو می شوید.

در همه این تلاش ها برای مبارزه با فساد باید جزئیات کار کارشناسی را ببینیم. مثلا درباره سوت زنی اگراز مخاطب بپرسیم چی هست ممکن است بگویید یک گزارشی بدهیم و بعد انتهایش یک پاداشی هم بگیریم. نخیر ما برای همین سوت زنی 50 ماده قانونی نوشتیم و آخرش هم کلی سوال و بررسی دیگر نیاز است و جزئیات زیادی دارد. یعنی بحث کارشناسی و عمیق برای ائتلافی که قرار هست تشکیل شود باید وجود داشته باشد تا به راحتی مورد انحراف قرار نگیرد.

سیاست

گذار با یک دوراهی مواجه هست دو راهی سیاستگذار این است که من اگر این اصلاح را انجام دهم درست است که منافع عمومی را ارتقاء می دهم ولی خود سیاستگذار هم محدود می شود مخصوصا اگر با این توجیهات انجام شود که من که آدم خوبی هستم و کار خوب هم انجام میدهم پس چرا باید دست خودم را ببندم و محدود کنم. این بزنگاه ها را شناسایی کنیم و با همین کارهای رسانه ای و میدانی بتوانیم اثرگذار شویم.




بهاره اروین(عضو سابق شورای شهر تهران):

بحث تعارض منافع جدی مدیران اجرایی در بحث شفافیت و اجرای فرایندها و ساختارها وجود دارد.

بحث تعارض منافع ساختاری بحث جدی است که باید به آن پرداخته شود. همین بحث بودجه خود عامل پنهانکاری مالی دولت است و چون نهاد نظارتی وجود دارد تمام ارکان دولت با هم متحد میشوند تا نشان دهند بحث های مالی دولت مطابق بودجه است و انحرافی در آن وجود ندارد. بودجه مهم ترین عامل پنهان کاری دولت در بحث های مالی است.

در اصول 12 گانه ابلاغی اگر سه کار به طور جدی دنبال شود بقیه موارد اثر خود را زیر این سه مورد میشود مشاهده کرد: سهولت فرایندها،دولت الکترونیک و شفاف سازی

ما انبوهی از طرح ها را در نهادهای قانون گذار و سیاستگذار مشاهده میکنیم که ماده قانونی وجود ندارد و همین موضوع باعث به انحراف رفتن آن طرح میشود. برای تحقق این موضوع باید یک تشکل سازمان یافته از مردم باید وجود داشته باشد تا بتواند با پشتوانه های مردمی این اهداف را دنبال کند و در موضوعات مختلف نقش آفرینی کند.


کارگروه مبارزه با فساد و تبعیض دانشگاه امیرکبیر


مبارزه با فسادفسادامیرکبیرمبارزه با فساد و تبعیضمطالبه مردمی
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید