در دوران مدرن ، کیفیتی که باید آب آن تصفیه شود ، معمولاً توسط سازمانهای دولتی تعیین می شود. چه استاندارد محلی ، چه ملی و چه بین المللی ، استانداردهای دولتی معمولاً حداکثر غلظت آلاینده های مضر را که در آب سالم مجاز هستند ، تعیین می کنند. از آنجا که بررسی آب بر اساس ظاهر تقریباً غیرممکن است ، فرآیندهای متعددی مانند آنالیزهای فیزیکی ، شیمیایی یا بیولوژیکی برای آزمایش میزان آلودگی تولید شده اند. سطح مواد شیمیایی آلی و معدنی مانند کلرید ، مس ، منگنز ، سولفات و روی ، پاتوژنهای میکروبی ، مواد رادیواکتیو و مواد جامد محلول و معلق و همچنین pH ، بو ، رنگ و طعم برخی از پارامترهای رایج است تجزیه و تحلیل برای ارزیابی کیفیت آب و سطح آلودگی.
بیشتر آب مورد استفاده در کشورهای صنعتی در تصفیه خانه ها تصفیه می شود. اگرچه روشهایی که گیاهان از آن در پیش تصفیه استفاده می کنند به میزان و شدت آلودگی آنها بستگی دارد ، اما این شیوه ها برای اطمینان از رعایت کلی با مقررات ملی و بین المللی استاندارد شده است. اکثر آب پس از آنکه از منبع طبیعی آن پمپ شود یا از طریق خطوط لوله به داخل مخازن نگه داشته شود ، تصفیه می شود. پس از انتقال آب به یک مکان مرکزی ، روند تصفیه آغاز می شود.
