آب اغلب "مواد مغذی فراموش شده" خوانده می شود و بدون دلیل نیست. در بسیاری از موارد ، فرض بر این است که آب برای نوشیدن جوجه ها در دسترس خواهد بود ، و برای نگهداری کافی از آن به نگهداری کمی یا بدون نیاز به آن نیاز دارد. غالباً ، اندکی فکر می کند که آیا آب برای نوشیدن پرندگان مناسب است یا نه.
مرغ با توجه به فشار ، شرایط مسکن و درجه حرارت ، بین 1.8 تا 3 برابر مقدار غذایی که می خورد ، می نوشد. بنابراین ، مقدار نامناسب آب به طور مستقیم میزان مصرف خوراک را کاهش می دهد و بر عملکرد تأثیر منفی می گذارد. برداشتن آب از گله در بستر ، تولید تخم مرغ را بسیار سریع متوقف می کند ، و در صورت ترکیبی با حذف خوراک ، باعث خلط آور نیز می شود.
واکسیناسیون آب
همچنین آب برای انتخاب واکسن های زنده برای مرغ ها وسیله انتخابی است. این روش هر زمان ممکن است بکار رود زیرا دارای فاکتور استرس قابل توجهی در جوجه ها و همچنین هزینه کمتر برای مصرف آن است. در تصفیه آب مرغداری واکسیناسیون همیشه به بهترین وجه در صبح انجام می شود که پرندگان طی یک شب دچار یک دوره طبیعی محرومیت از آب شوند و در مقایسه با القاء تشنگی از طریق محرومیت جسمی بعداً در روز کمتر استرس خواهند داشت. صبح زود نیز زمان طبیعی است که پرندگان بعد از شب غذا بخورند ، بنابراین در این زمان با خوردن و آشامیدن بیشتری می خورند.
کیفیت آب
آب یکی از بردارهای زیادی است که می تواند عوامل بیماریزایی مانند باکتری ها ، ویروس ها یا تک یاخته ها را به داخل مرغداری منتقل کند. برخی از بیماری ها ، مانند کوریزا عفونی و Haemophilus paragallinarum نیز می توانند از طریق سیستم نوشیدنی شیوع پیدا کنند ، به خصوص اگر این سیستم غیر نوک پستان باشد. آب با کیفیت عامل مهمی در سلامت جانداران است. بنابراین ، بهداشت آب باید جزئی جدایی ناپذیر از هر برنامه ایمنی زیست محیطی باشد. بخشی از این موارد شامل بررسی های منظم کیفیت آب ، از جمله اندازه گیری هر دو نمک محلول و از همه مهمتر آلودگی باکتری ها خواهد بود. به نظر قابل قبول ، آب باید حاوی كمتر از 100 CFU / ml كلیفرم و كمتر از 100000 CFU / ml از كل باكتریها باشد [1]. هیچ آلودگی سالمونلا در آب آشامیدنی وجود ندارد. در شرایطی که آب مطابق با این استاندارد نیست ، باید هر چه سریعتر اقدامات لازم برای اصلاح مناطقی که خراب هستند انجام شود.
