اگر متخصص دندانپزشکی به شما درباره ترمیم دندانتان اطلاع داده باشد، ممکن است کنجکاو باشید که این روند شامل چه مواردی می شود. از روکش و بریج گرفته تا پرکردن و ایمپلنت، مواردی هستند که ممکن است در طول پروسه درمان نامشان به گوش شما خورده باشد. استفاده از هر کدام از این روش ها به پوسیدگی یا ترومای منحصر به فرد شما بستگی دارد. یکی از جنبه های فرآیند درمان شما که ممکن است قبلاً درباره آن نشنیده باشید، اسید اچ است که متخصصان دندانپزشکی از آن برای چسباندن مواد ترمیم کننده به دندان استفاده
می کنند.
اچینگ شامل چندین نوع می باشد که بسته به شرایط بیمار و نیز محل اچینگ مانند تاج Crown، پرکردن یا روکش، متفاوت باشد. اگر در مورد هر مرحله از روند ترمیم دندان خود کنجکاو هستید، طبیعی است که در مورد اچ کردن دندان نیز شنیده باشید. بیایید به این موضوع بپردازیم که اچینگ با دندان چه می کند، انواع اسید اچ مورد استفاده در دندانپزشکی و روند بهبودی چگونه است.
همانطور که ممکن است قبل از رنگ آمیزی یک میز چوبی صاف، روی آن را سمباده بزنید، فرآیند اچ کردن نیز سطح دندان را زبرتر می کند، بنابراین مواد دندانی متصل شده ، محکم تر خواهند بود. از نظر میکروسکوپی، اچ کردن برخی از مواد معدنی موجود در مینا و عاج، دو لایه خارجی دندان شما را حل می کند. این کار، ویژگی‌های ناهمواری به نام «برچسب‌ها و تونل‌ها» را ایجاد می‌کند که می‌توانند رزین باندینگ را از نظر شیمیایی بهتر جذب کنند و از نظر فیزیکی آن را روی سطح مینا و عاج قفل نمایند.
خود اسید معمولاً یک ژل اسید فسفریک 30 تا 40 درصد رنگی است تا روی دندان شما قابل مشاهده باشد. متخصص دندانپزشک حدود 15 تا 30 ثانیه ژل را روی سطح دندان باقی می گذارد که باعث می شود فرسایش ایجاد شده به سطح مینای صاف، ظاهری یخ زده (صیقلی) دهد.
مواد پیوندی با نور خاصی از طول موج خاص "مورد تابش اشعه" قرار می گیرد. مرحله نهایی این فرآیند شامل پر کردن یا چسباندن موادی است که باید به صورت لایه‌ای در بالای باند قرار گیرند. هر لایه تا زمانی که متخصص، شکل نهایی ترمیم را به پایان برساند، مورد تابش اسعه قرار می گیرد.
اسید اچ در دندانپزشکی یک روش موثر برای اتصال انواع مختلف ترمیم‌ها به انامل یا دندان است. این روش در حدود دهه 70 و 80 میلادی آغاز گردیده است.
رایج‌ترین نوع: به دلیل کارایی بالا، ایمنی نسبی و سهولت استفاده، پرکاربردترین اسید اچ در دندانپزشکی است.
غلظت: معمولاً در غلظت‌های 35 تا 37 درصد استفاده می‌شود.
کاربرد: برای ایجاد سطح خشن روی مینای دندان و افزایش چسبندگی مواد ترمیمی مانند کامپوزیت و آمالگام به کار می‌رود.
اسید هیدروفلوریک (Hydrofluoric Acid):
کاربرد خاص: به دلیل خاصیت حل کنندگی قوی، عمدتاً برای اچینگ سرامیک‌های دندانپزشکی استفاده می‌شود.
غلظت: معمولاً در غلظت‌های پایین‌تر از اسید فسفریک استفاده می‌شود.
مزایا: ایجاد سطح خشن بسیار بالا روی سرامیک‌ها و بهبود چسبندگی به آن‌ها.
معایب: بسیار خورنده بوده و در صورت تماس با پوست یا چشم، باعث سوختگی شدید می‌شود. استفاده از آن نیاز به دقت بسیار بالا دارد.
توجه: استفاده از اسید اچ باید توسط دندانپزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان انجام شود. خود درمانی با اسید اچ می‌تواند به دندان‌ها آسیب برساند.
جهت تهیه انواع اسید اچ دندانپزشکی با بهترین قیمت و تنوع محصول می توانید به فروشگاه کارمادنتال مراجعه نمایید.
