برنامه حزب لیبرال برای افزایش سقف درآمد معاف از مالیات از امسال آغاز می‌شود.
در روزهای پایانی سال ۲۰۱۹، دولت فدرال اعلام کرد که مقدار افزایش «مقدار درآمد معاف از مالیات» (BPA) در سال ۲۰۲۰ و سال‌های بعدی، متفاوت از الگوی معمول هماهنگ‌سازی این رقم با نرخ تورم خواهد بود. اما این تغییرات شامل چه مواردی می‌شود؟
بیایید به بررسی تغییرات در «مقدار درآمد معاف از مالیات» و نیز برخی دیگر از تغییرات جدید مالیاتی در سال ۲۰۲۰ بپردازیم.
هر سال بیشتر انواع مالیات بر درآمدها و نیز «مقدار درآمد معاف از مالیات» بر اساس نرخ تورم تنظیم می‌شود. در اوایل دسامبر ۲۰۱۹، آژانس درآمد کانادا (CRA) اعلام کرد که بازه‌های مالیاتی و نیز «مقدار درآمد معاف از مالیات» به میزان ۱/۹ درصد افزایش می‌یابد. این نرخ از طریق تعیین درصد تغییرات ماهانه در شاخص قیمت مصرف‌کننده (Consumer Price Index) محاسبه می‌شود. اداره آمار کانادا مسئول محاسبه این رقم تورم است. مقایسه این شاخص در پایان بازه منتهی به ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹ با همین شاخص در بازه مشابه منتهی به ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۸، به رقم مثبت ۱/۹ درصد انجامیده است.
افزایش مقادیر ابتدایی و انتهایی بازه‌های مالیاتی و نیز مقدار مختلف مربوط به اعتبار مالیاتی غیرقابل استرداد (non-refundable) از اول ژانویه ۲۰۲۰ اجرایی می‌شود. همچنین افزایش مورد نظر در برخی کمک‌های دولتی نظیر اعتبار مالیات خریدوفروش (HST)، مالیات محصولات و خدمات (GST) و نیز کمک هزینه ملی کانادا برای بچه‌ها (Canada Child Benefit) نیز از اول ژوئیه ۲۰۲۰ اجرایی خواهد شد. اول ژوئیه سال ۲۰۲۰ قرار است برنامه‌های پرداخت این کمک‌هزینه‌ها آغاز شود که به درآمد خالص سال گذشته که در گزارش مالیاتی ۲۰۱۹ اعلام می‌کنید بستگی دارد.
در سال ۲۰۲۰، همچنان ۵ بازه مالیات فدرال خواهیم داشت. این بازه‌ها نسبت به سال ۲۰۱۹ افزایشی ۱/۹ درصد افزایش (ناشی از محاسبه نرخ تورم) دارند.
این بازه‌های درآمدی و نرخ مالیات هر کدام به شرح زیر است:
البته باید دقت داشته باشید که اینها مالیات‌های فدرال هستند و هر استان برای خودش یک بازه مالیاتی مجزا دارد که معمولا هر سال بر اساس نرخ تورم (البته محاسبه شده بر اساس شاخص‌های استان مربوطه) افزایش می‌یابد.
مهم‌ترین تغییر در نظام مالیاتی در سال ۲۰۲۰ را باید در « مقدار درآمد معاف از مالیات » (BPA) دانست. اصلی‌ترین هدف از معرفی «مقدار درآمد معاف از مالیات» کمک به همه کانادایی‌ها برای تامین نیازهای اولیه‌شان بوده است. دولت فدرال برای دستیابی به این هدف، برای مقدار مشخصی از درآمد فرد، هیچ مالیاتی در نظر نمی‌گیرد. گزارش کمیسیون سلطنتی در سال ۱۹۶۶ این گونه نتیجه‌گیری کرد که «اولین دلار درآمد نباید مشمول مالیات شود.»
این کمیسیون می‌گفت که «تردیدی نیست که مقدار درآمدی که یک خانواده (کم‌درآمد) می‌تواند به دلخواه خودش خرج کند، بسیار اندک است…چنین خانواده‌ای (همچنین) باید مالیات بر ملک و خرید را نیز بپردازد که نسبت به توان پرداختش، مبلغ زیادی به شمار می‌رود.»
«مقدار درآمد معاف از مالیات» سازوکاری است که این اطمینان را می‌دهد که به یک مقدار مشخص درآمد، هیچ مالیاتی تعلق نمی‌گیرد. این مقدار در سال ۲۰۱۹ برابر با ۱۲۰۶۹ دلار بود. این بدان معناست که یک کانادایی می‌تواند این مقدار درآمد در سال داشته باشد، بدون اینکه مجبور به پرداخت حتی یک سنت مالیات بر درآمد باشد.
برای مالیات‌دهندگانی که بیشتر از این مقدار درآمد داشته باشند، مقدار مالیات اعمال شده بر «مقدار درآمد معاف از مالیات» در قالب «اعتبار مالیاتی» به فرد مالیا‌ت‌دهنده داده می‌شود. مقدار این اعتبار در سال ۲۰۱۹ به ۱۸۱۰ دلار بود. از آنجا که اعتبار مالیاتی غیرقابل استرداد (non-refundable) است، هر قدر این اعتبار مالیاتی بیشتر باشد بهتر است، زیرا می‌توانید از مقدار مالیات‌های دیگرتان کسر کنید. آمارهای مالی سال ۲۰۱۷ که در دسترس است نشان می‌دهد نزدیک به ۲۷ میلیون نفر از مالیات‌دهندگان ادعای «مقدار درآمد معاف از مالیات» کردند.
«مقدار درآمد معاف از مالیات» هر سال بر اساس میزان تورم تغییر می‌کند. این بدان معناست که در سال ۲۰۲۰، میزان «مقدار درآمد معاف از مالیات» باید به رقم ۱۲۲۹۸ دلار (یعنی ۱۲۰۶۹ ضرب در ۱۰۱/۹ درصد) می‌رسید. اما در اطلاعیه دولت، این رقم اعلام نشد. دولت اعلام کرده که قصد دارد یکی از وعده‌های انتخاباتی حزب لیبرال را عملی کند که آن هم افزایش تدریجی «مقدار درآمد معاف از مالیات» به سمت رقم ۱۵۰۰۰ دلار تا سال ۲۰۲۳ است. به همین دلیل، «مقدار درآمد معاف از مالیات» در سال ۲۰۲۰ برابر با ۱۳۲۲۹ دلار خواهد بود و در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ نیز به ترتیب به رقم ۱۳۸۰۸ و نیز ۱۴۳۹۸ دلار می‌رسد.
البته این طور نیست که «مقدار درآمد معاف از مالیات» برای همه قابل استفاده باشد، زیرا هدف از تعیین این رقم، حمایت مالی از کسانی است که نیازمند بیشترین کمک دولت هستند. افزایش «مقدار درآمد معاف از مالیات» به تدریج و به شکلی خطی برای درآمدهای خالص بالای ۱۵۰۴۳۷ دلار (کف بازه چهارم مالیاتی برای سال ۲۰۲۰) کاهش می‌یابد تا به این ترتیب، این میزان برای مالیات‌دهندگان با درآمد بالای ۲۱۴۳۶۸ دلار کاملا (آستانه بالاترین بازه مالیاتی در سال ۲۰۲۰) کاملا حذف شود. هدف هم این است که کانادایی‌های ثروتمند، از این تغییرات پیشنهادی بهره‌ای نبرند. این مالیات‌دهندگان با درآمد بالا فقط اعتبار مالیاتی مربوط به «مقدار درآمد معاف از مالیات» کنونی را دریافت می‌کنند که آن هم هر سال با نرخ مالیات تنظیم می‌شود.
دولت می‌گوید افزایش «مقدار درآمد معاف از مالیات» به معنای مالیات کمتر برای نزدیک به ۲۰ میلیون کانادایی است و در صورت اجرای کامل این طرح در سال ۲۰۲۳، هر فرد می‌تواند نزدیک به ۳۰۰ دلار (با احتساب نرخ تورم سالانه) منتفع شود. این طرح همچنین سبب می‌شود ۱/۱ میلیون کانادایی دیگر نیازی به پرداخت مالیات فدرال نداشته باشند. هزینه افزایش «مقدار درآمد معاف از مالیات» برای دولت حدود ۲۵/۲ میلیارد دلار طی ۵ سال آینده خواهد بود.
نرخ پرداخت افراد شاغل و نیز کارفرمایان برای «برنامه مستمری کانادا» (CPP) هر کدام در سال ۲۰۲۰ با افزایشی ۵/۲۵ درصدی روبرو خواهند شد که افزایشی ۵/۱ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۹ دارد. اگر شغل آزاد (خوداشتغالی) دارید، باید سهم کارفرما و هم سهم نیروی کار را بپردازید که روی هم رفته به ۱۰/۵ درصد می‌رسد. حداکثر درآمد مشمول این برنامه هم در سال ۲۰۲۰، رقم ۵۸۷۰۰ دلار تعیین شده است.
این سقف بر اساس فرمولی تدوین شده که در آن، رشد میانگین دستمزد و حقوق هفتگی در کانادا در نظر گرفته می‌شود. البته نیروهای شاغل و کارفرمایان در کبک باید از طرح دیگری استفاده کنند که QPP نام دارد و نرخ آن اندکی بیشتر است (در سال ۲۰۲۰، این نرخ ۵/۷۰ درصد در نظر گرفته شده که ۵/۵۵ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۹ است).
در نتیجه، حداکثر مبلغی که یک کارفرما یا نیروی شاغل باید بابت این طرح بپردازند برابر با ۲۸۹۸ دلار (در کبک برابر با ۳۱۴۶ دلار) است. همچنین حداکثر مقداری که یک فرد دارای شغل آزاد (خوداشتغالی) باید بپردازد دو برابر این مبلغ یعنی ۵۷۹۵ دلار (در کبک ۶۲۹۳ دلار) است.
نیروهای شاغل باید حق بیمه اشتغال (EI) را نیز پرداخت کنند و کارفرمایان نیز باید ۱/۴ برابر این مبلغ را بپردازند. حق بیمه اشتغال در سال ۲۰۲۰ برابر با ۱/۵۸ درصد درآمد قابل بیمه تعیین شد (در سال ۲۰۱۹ برابر با ۱/۶۲ درصد بود) و این رقم تا حداکثر درآمد تعیین شده برای سال ۲۰۲۰ یعنی ۵۴۲۰۰ دلار اعمال می‌شود. این بدان معناست که حداکثر مبلغی که یک فدر شاغل برای حق بیمه در سال ۲۰۲۰ باید بپردازد برابر با ۸۵۶/۳۶ دلار است. البته این مقدار حداکثری برای افراد شاغل در کبک برابر با ۶۵۰/۴۰ دلار است. حق بیمه برای ساکنان کبک متفاوت است، زیرا این استان یک طرح بیمه والدین ویژه را دارد که هزینه آن توسط نیروهای شاغل و کارفرمایان استان تامین می‌شود.
چنانچه مایلید بیشتر درباره خدمات ویژه پشتیبانی و توانمندسازی کاریابی بین المللی کارپیرا برای ورود به بازار کار جذاب و در حال رشد کانادا بدانید، با مشاوران کارپیرا تماس بگیرید.
