ویزای دائم (Permanent residency) که با نام ویزای مهاجرتی یا اقامت دائم نیز خوانده می‌شود، نوع خاصی از ویزا است که به دارنده آن اجازه اقامت برای مدتی نامحدود در کشور مقصد را می‌دهد. برخلاف ویزاهای کوتاه مدت مانند ، ویزای پزشکی، ویزای تحصیلی و ... مدت ویزا برای یک دوره طولانی دارای اعتبار است.
در بیشتر کشورها دارنده ویزای دائم، اجازه ورود و خروج به کشور مقصد را بدون محدودیت در اختیار دارد. چنانچه به هر دلیلی (مانند ترک کشور بیش از سقف مجاز مشخص شده، ارتکاب جرم، تهدید امنیت ملی و...) این ویزا منقضی شود، دارنده ویزا از امتیاز ورود و خروج و اقامت در کشور مقصد محروم خواهد شد.
ویزاهای مهاجرتی اغلب با یکی از روش‌های زیر صادر می‌شوند:
البته به جز این دو روش، راه‌های دیگری مانند شرکت در قرعه‌کشی و... نیز برای دریافت ویزای دائم وجود دارند.
قوانین و شرایط کشورها برای صدور اجازه اقامت دائم با یکدیگر تفاوت دارد. برای مثال، قوانین اتحادیه اروپا به کشورهای عضو اتحادیه این اجازه را می‌دهد تا فرد پس از پنج سال اقامت موقت بتواند اقامت دائم یک کشور اروپایی دیگر را نیز به دست آورد.
شهروند (Citizenship) به معنی عضو رسمی یک شهر، ایالت یا کشور است. در واقع، تبعه شخصی است که عضو جمعیت اصلی یک دولت است و گذرنامه آن کشور را در اختیار دارد و همانند سایر شهروندان آن کشور از حقوق قانونی برخوردار است.
در این رابطه، ممکن است برخی از از افراد تابعیت مضاعف (تابعیت دو یا چند دولت) را در اختیار داشته باشند؛ به عبارت دیگر، شخص دارای گذرنامه رسمی دو یا چند دولت باشد و شهروند رسمی هر یک از این دولت‌ها محسوب شود. البته تابعیت دوگانه بسته به قوانین هر کشور ممکن است قبول یا مجاز نباشد. برای مثال، کشورهایی مانند دانمارک، چین، هند، نروژ و ژاپن با وضع قوانینی بازدارنده، داشتن بیش از یک گذرنامه را منع کرده‌اند، در حالی که در کشورهایی مانند سوئد، کانادا، انگلستان و آمریکا داشتن تابعیت دوگانه منع قانونی ندارد.
دو اصطلاح اقامت دائم و شهروندی بنا به دلایل متعدد کاملا با یکدیگر متفاوت هستند و در هر یک از کشورها مفهوم و مزایای خاصی برای آن‌ها تعریف شده است؛ برای مثال، در کشو کانادا فرد قبل از دریافت تابعیت کانادا باید اقامت دائم کانادا را در اختیار داشته باشد و پس از دریافت پاسپورت کانادایی از حقوق یکسانی با شهروندان متولد خاک کانادا برخوردار خواهند شد. با ویزای اقامت دائم بر خلاف موقت، فرد اجازه ورود و خروج آسان به کانادا را داشته و از تمامی حقوق شهروندی کانادا بهره‌مند می‌شود با این تفاوت که وی شهروند کانادا محسوب نشده و پاسپورت کانادایی ندارد.
در کشور سوئیس نیز شهروندان غیر اتحادیه اروپا پس از ۱۰ سال زندگی مداوم در این کشور می‌توانند برای دریافت اجازه اقامت دائم اقدام کرده و پس از ۱۲ سال نیز قادر به تبدیل ویزای اقامتی خود به تابعیت سوئیسی می‌شوند.
در کشور آمریکا شهروندانی که موفق به دریافت اقامت دائم می‌شود، دارای کارتی موسوم به گرین کارت (Green Card) یا همان کارت سبز می‌شوند که به واسطه آن از مزایایی همچون کار در خاک آمریکا بهره‌مند می‌شوند، ولی به هنگام ورود و خروج به این کشور باید پاسپورت اصلی خود را به همراه گریم کارت به همراه داشته باشند. همچنین، این افراد حق شرکت در انتخابات کشور آمریکا را نیز ندارند.
منبع خبر : karpirajobs.com
