فیبر های نوری مالتی مود یا چند حالته انتخابی معمول برای دسترسی به سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه در مسافت هایی بیش از مسافت مورد مورد نیاز پروژه های لن و کاربرد های مراکز داده است. انواع مختلفی فیبر چند حالته وجود دارد که برای منظور نصب شبکه های پر سرعت کاربرد دارند و هرکدام نرخ داده و برد متفاوتی دارند. با توجه به گزینه های فراوان انتخاب کابل چند حالته مناسب امری دشوار است. از بین OM3 ،OM2 ،OM1 ،OM4 و OM5 کدام را انتخاب کنیم؟ در این مقاله پاسخ را خواهید دید.
فیبر مالتی مود (MMF) نوعی فیبر نوری است که برای منظور برقراری ارتباط در فواصل کم از قبیل داخل ساختمان یا محیط دانشگاه کاربرد دارد. کابل فیبر نوری چند حالته هسته ای بزرگ دارد که معمولا بین 50 تا 5.62 میکرومتر ضخامت داشته و به این ترتیب امکان پخش و انتشار چندین حالت نور را میدهد. به همین دلیل داده های بیشتری میتوانند از طریق هسته ی فیبر چند حالته در واحد زمان انتقال یابند. حداکثر فاصله انتقال داده در کابل MMF حدود 550 متر با سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه است. البته امکان انتقال در فواصل بیشتر هم با سرعت کمتر وجود خواهد داشت (مثالا انتقال با سرعت 100 مگابیت بر ثانیه تا فاصله ی 2 کیلومتر).
کابلهای فیبر نوری مالتی مود یا چند حالته که توسط استاندارد 11801 ISO به رسمیت شناخته شده اند به دسته های OM4 ،OM3 ،OM2 ،OM1 و اخیراً OM5 تقسیم می شوند.
بخش بعدی مقاله به تفصیل به مقایسه این کابل ها از نظر اندازه هسته، پهنای باند، نرخ داده، فاصله، رنگ، و منبع نور خواهد پرداخت.
فیبر OM1 معمولا پوششی نارنجی داشته و اندازه هسته ی آن 5.62 میکرومتر است. این کابل حداکثر از اترنت 10 گیگابیتی به طول حداکثر 33 متر پشتیبانی میکند. معمولا این کابل را برای کاربردهای اترنتی 100 مگابیتی استفاده میکنند. در این نوع معمولا از LED بعنوان منبع نور استفاده میشود.
فیبر OM2 هم معمولا پوششی نارنجی داشته و اندازه هسته ی آن 50 میکرومتر است. این کابل از اترنت 10 گیگابیتی به طول حداکثر 82 متر پشتیبانی میکند اما معمولا آنرا برای کاربردهای اترنتی 1 گیگابیتی استفاده میکنند. در این نوع هم معمولا از LED بعنوان منبع نور استفاده میشود.
فیبر OM3 معمولا پوششی سبز آبی داشته و مانند نوع OM2 اندازه هسته ی آن 50 میکرومتر است، اما برای استفاده در تجهیزات لیزری بهینه شده است. این کابل از اترنت 10 گیگابیتی به طول حداکثر 300 متر پشتیبانی میکند. بعلاوه از این کابل میتواند از سرعت 40 گیگابیت و 100 گیگابیت هم در فاصله ی حداکثر 100 متر بهره برد، با این حال بیشترین کاربرد آن در سرعت 10 گیگابیت میباشد.
فیبر OM4 کاملا همسو با نسخه ی قبل یعنی فیبر OM3 بوده و همان پوشش مشخص سبز آبی را دارد. این به طور خاص برای انتقال لیزری VSCEL طراحی شده و امکان انتقال با سرعت 10 گیگ در ثانیه را در مسافت حداکثر 550 متر میدهد (در مقایسه با 330 متر فیبر نوع OM3). با استفاده از کانکتور MPO میتوان این کابل را برای سرعت های 40 یا 100 گیگابایت و در مسافت 150 متر بکار برد.
فیبر OM5 که به آن WBMMF(فیبر چندحالتهی باند گسترده) هم میگویند جدیدترین نوع فیبرهای مالتی مود است. این فیبر با نسخه ی قبل یعنی OM4 همسو بوده و ضخامت هسته اش مانند فیبرهای OM3 ،OM2، و OM4 است. پوشش این کابل ها سبز لیمویی است و برای پشتیبانی از حداقل چهار کانال WDM با سرعت حداقل 28 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر کانال طراحی شده است. بازه انتقال این فیبر نوری 850 تا 953 نانومتر میباشد. برای اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله ی 3 نکته قابل توجه در مورد کابل فیبر نوری OM5 را مطالعه کنید.
تفاوت اصلی بین انواع مختلف فیبرهای چند حالته تفاوت ویژگیهای فیزیکی است. همین تفاوت فیزیکی باعث ایجاد تفاوت در نرخ انتقال داده و مسافت میگردد. میتوانید ویدئوی زیر را برای اطالع از تفاوت های بین فیبرهای چند حالته ی OM1 OM4 ،OM3 ،OM2 و OM5 مشاهده نمایید.
تفاوت های فیزیکی این فیبرها بیشتر تفاوت ضخامت، رنگ پوشش، منبع نور و پهنای باند است که در جدول زیر شرح داده شده اند:
فیبرهای چند حالته میتوانند با سرعت های مختلف داده ها را در مسافت های مختلفی انتقال دهند. میتوانید مطابق کاربردی که در نظر دارید مناسب ترین کابل را انتخاب کنید.
مقایسه ی بین حداکثر فاصله ی فیبر چند حالته در سرعت های مختلف داده را در جدول زیر میبینید:
قطر هسته : فیبرهای تک حالته ضخامت هسته ی کمی دارند (3.8 تا 10 میکرون) که این ضخامت تنها اجازه ی انتقال یک حالت از نور را میدهد. کابل فیبر نوری چند حالته ضخامت هسته ی بزرگی دارد (50 تا 100 میکرون) که امکان انتقال چندین حالت مختلف نور را میدهد.
منبع نور : دستگاه های چند حالته معموالا از LED یا لیزر بعنوان منبع نور استفاده میکنند در حالیکه دستگاه های تک حالته از لیزر یا دیود لیزری برای تولید نوری که داخل کابل فرستاده میشود استفاده میکنند.
فاصله : نور داخل کابل تک حالته مسافتی بیش از کابل چند حالته را طی میکند. بنابراین کابل چند حالته برای کاربرد در مسافت های کوتاهتر مناسبتر است (حداکثر تا حدود 550 متر با سرعت 10 گیگابیت در ثانیه). زمانی که مسافت بیش از 550 متر باشد بهتر است از کابل تک حالته استفاده شود.
قیمت : قیمت فیبر چند حالته معمولا از فیبر تک حالته کمتر است.
پهنای باند : پهنای باند کابل های تک حالته بیش از کابل های چند حالته است و به 100000 گیگاهرتز هم میرسد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد مقایسه ی کابل های تک حالته و چند حالته به مقاله ی هزینه ی کابل تک حالته در مقایسه با کابل چند حالته مراجعه نمایید.
انواع گوناگونی از کانکتورهای فیبر نوری مالتی مود در بازار موجودند، از جمله E2000، MU، LC، FC، SC، ST، DIN، SMA، MTRJ، MTP و MPO و غیره .
معمولترین کانکتورهای فیبر نوری مورد استفاده ST ،SC ،FC و LC هستند. هر کدام از این انواع مزایا، معایب و ویژگی های خاص خود را دارند.
بنابراین ضمن تبیین تفاوت های این انواع با یکدیگر باید دید هرکدام چه نقشی در پروژه شما میتوانند داشته باشند.
جدول حاضر که در مورد کانکتورهای معمول فیبر نوری است نگاهی دارد بر نقاط قوت و ضعف هرکدام از آنها. برای اطلاعات بیشتر در مورد کانکتورهای معمول فیبر نوری این مقاله را بخوانید :انواع کانکتور فیبر نوری، بازار هرکدام و نحوه ی نصب
با وجود اینکه کابل فیبر نوری سینگل مود همراه با کانکتورها از نظر پهنای باند و برد در مسافتهای طولانی مناسبتر است، فیبر مالتی مود اغلب مسافت هایی که برای شبکه های مرکز داده و فضای داخلی شرکتها مورد نیاز است را پشتیبانی میکند و در عین حال هزینه ی بسیار کمتری از فیبر سینگل مود دارد. بجز این موارد فیبر نوری مالتی مود مزایای مهم دیگری هم دارد:
فیبر چند حالته به شکل همزمان چند سیگنال را در یک کابل منتقل میکند. مهمتر اینکه بیشتر سیگنال های انتقالی تقریبا بدون افت قدرت کلی منتقل میگردند. بنابراین، کاربر شبکه میتواند بیش از یک بسته را به شکل همزمان در کابل ارسال کند و تمام اطلاعات بدون هیچگونه تداخلی و بدون تغییر به مقصد خواهند رسید.
فیبر چند حالته از پروتکل های انتقال داده متعددی پشتیبانی میکند، از جمله این پروتکل ها اترنت، اینفینی باند، و پروتوکل های اینترنتی هستند. بنابراین فرد میتواند از کابل به عنوان مسیر ارتباطی مجموعه ای از ابزارهای پر ارزش بهره ببرد.
فیبر چند حالته با هسته ای بزرگتر و تلرانس هماهنگی خوب هزینه ی کمتری از فیبر تک حالته داشته و با تجهیزات نوری مانند کانکتور فیبر و آداپتور فیبر راحت تر کار میکند و بعلاوه کابلهای چندحالته ای که کانکتور هم دارند ارزانتر از مشابه تک حالته هستند، ضمن اینکه نصب آسانتری داشته و نگهداری آنها هم راحتتر است
فیبر چند حالته به دلیل قابلیت های بالا و قابل اطمینان بودن، معمولا بعنوان مسیر ارتباطی دستگاه های درون ساختمان بکار میرود. در کل کابل های چندحالته همچنان به عنوان بصرفه ترین انتخاب شرکت ها و مراکز داده که بردی بین 500 الی 600 متر میخواهند هستند. اما نمیتوان گفت میشود کابل های تک حالته را با کابل های چند حالته جایگزین نمود زیرا انتخاب یکی از این دو نوع کابل بسته به نیاز شما داشته و وابسته به بعد مسافت و بودجه ی کار هم میباشد.
ما "کارروا" ایم و کارمون فیبر نوریه پس هر سوالی اگه داشتی می تونه اینجا بپرسی و یا به سایت ما به آدرس www.getresa.com سر بزنی و از مطالب آموزش اونجا هم استفاده کنید.
لبتون خندون!
انتشار و استفاده از این مقاله تنها با ذکر منبع مجاز می باشد.هرگونه استفاده تجاری از مطالب پیگرد قانونی دارد.
