کابل فیبر نوری میتواند به شکلی اتفاقی خراب، قطع و یا له شود. طبق نظر انجمن تکنسینهای الکترونیک، یکی از دلایل اصلی خرابی کابل نوری فعالیت ماشین آلات حفاری است که میتواند هنگام حفاری موجب قطع یا آسیب دیدگی کابلها گردد. اگر قطعی کابل به این دلیل باشد میتوان به راحتی رد لودر را گرفت و کابل آسیب دیده را یافت. با این وجود اگر خرابی کابل بوسیله ی ناخنهای لودر باشد عیب یابی آن مشکل خواهد بود. از طرفی به این ترتیب هزینه ی تعمیر کابل فیبر نوری ممکن است بدلیل نیاز به برخی تجهیزات کمی بالا رود. در اینجا برخی ابزارها و مراحلی که برای تعمیر کابل فیبر نوری میتوان مورد استفاده قرار داد را بررسی خواهیم کرد.
دستگاه OTDR کاربرد فراوانی جهت اندازه گیری طول فیبر، میرایی انتقال موج، میرایی اتصال و موقعیت خطا دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد OTDR ،لطفاً به مقاله ی اصول کاری و ویژگیهای OTDR مراجعه نمایید.
استریپر و کاتر کابل فیبر نوری هر دو ابزارهایی مهم برای برداشتن پوشش کابل ها و برخی کارهای دیگر نظیر قطع کردن کابلها هستند.
دستگاه برش دهنده (کلور) فیبر نوری برای بریدن فایبرگالس و برای جوش فیبر نوری کاربرد دارد. این ابزار جهت آماده سازی فیبر با سطح نهایی خوب برای اتصال به کانکتور های از پیش پولیش شده بسیار مناسب است به همین دلیل این وسیله در پروسه بهم تابیدن کابلها بسیار مهم است و معمولا آنرا کنار دستگاه جوش فیبر نوری بکار میبرند تا فیبرها آمادهی استفاده گردند.
جوش دهنده ی فیبر نوری را میتوان برای اتصال دو فیبر نوری بهم بوسیله ی گرما بکار گرفت. دستگاه دو رشته فیبر را به گونه ای جوش میدهد که نوری که از میان فیبر عبور میکند پخش نشده و از محل جوش به عقب هم بازتاب نیابد.
نخستین کاری که باید انجام دهید پیدا کردن محل قطع کابل فیبر نوریست. معمولا تکنسینهای فیبر نوری از ابزاری به نام OTDR به این منظور استفاده میکنند. این ابزار که مانند رادار کار میکند پالسی نوری را به کابل فیبر نوری میفرستد. زمانی که نور گسیل شده با قطعی کابل روبرو شود به ابزار باز خواهد گشت. به این ترتیب تکنسین خواهد توانست محل قطعی کابل را بیابد.
بعد از شناسایی محل قطع کابل، باید آن قسمت آسیب دیده را از کابل جدا کنید. به این منظور از کاتر فیبر نوری برای جداکردن بخش آسیب دیده استفاده می شود.
برای اینکه دو سمت کابل را لخت کنید باید با استفاده از استریپر پوسته ی کابل را به آرامی از آن جدا سازید تا تیوب فیبر نوری داخل کابل نمایان گردد. پس از آن الیاف و پوشش اطراف کابل را جدا کنید.
تصویر پایین ۶ گام اصلی برای شکافت کابل با استفاده از شکافت ابزار دقیق فیبر نوری را نشان میدهد:
این گام برای اطمینان از اینکه کابلی تمیز داخل پایانه وارد میکنید اهمیت فراوان دارد. باید کابل فیبر نوری را با الکل و پارچه ی غیر پنبه ای تمیز کنید و ضمناً مراقب باشید فیبر به جایی نگیرد و کثیف نشود.
معمولا دو روش برای اتصال یا تابیدن دو کابل فیبر نوری بکار میرود: ۱- اتصال مکانیکی ۲- جوش فیبر نوری.
اگر میخواهید به صورت مکانیکی دو کابل را بهم متصل کنید باید کانکتورهای فیبر نوری آماده (فست کانکتور) را در مسیر فیبر قرار دهید. دو سمت فیبر را با دقت در یک راستا قرار دهید تا نور بتواند از یک سمت فیبر به سمت دیگر حرکت کند (در این حالت افت معمولا ۳.۰ دسیبل خواهد بود)
در روش جوش فیبر نوری، از یک دستگاه جوش فیبر برای همراستا کردن دقیق دو سمت فیبر استفاده میگردد. باید یک محافظ جوش روی فیبر کشیده و فیبرهای مورد نظر را داخل دستگاه جوش قرار دهید. بعد از آن با استفاده از گرما و یا قوس الکتریکی دو انتهای فیبر ها بهم جوش زده میشوند. این کار اتصالی بین فیبرها برقرار میکند که در آن افت سیگنال بسیار پایین خواهد بود معمولا (۱.۰ دسیبل)
آخرین مرحله بررسی برقراری اتصال فیبر نوری با استفاده از OTDR است. وقتی اتصال را تست کردید اتصالات را درون محفظه اتصال (مفصل فیبر نوری) قرار دهید. محفظه را بسته و بعد کابلهای فیبر نوری را دوباره در محل خود قرار دهید.
آسیب دیدگی کابل فیبر نوری میتواند باعث تاخیر در انتقال داده گردد، به همین جهت تعمیر به موقع کابل اهمیتی بسیاری دارد. پس از اینکه بر مراحل تعمیر کابل واقف شدید، باید تصمیم بگیرید که از کدام یک از از روش های مکانیکی یا جوش استفاده کنید. اگر مشکل هزینه ندارید بهتر است به جهت افت سیگنال پایین سراغ دستگاه جوش بروید اما اگر بودجه تان محدود است بهتر است از اتصال مکانیکی استفاده کنید چون نیاز به ابزار گران قیمت ندارد.
ما "کارروا" ایم و کارمون فیبر نوریه پس هر سوالی اگه داشتی می تونه اینجا بپرسی و یا به سایت ما به آدرس www.getresa.com سر بزنی و از مطالب آموزش اونجا هم استفاده کنید.
لبتون خندون!
