چرا از کتونی‌های رانینگ برای پیاده‌روی استفاده کنیم؟

آیا می‌توان از کتونی‌های رانینگ به عنوان کتونی پیاده‌روی استفاده کرد؟

جز اسپایک‌های پیست و ابرکتونی‌ها، بیشتر کتونی‌های رانینگ را می‌توان به عنوان کتونی پیاده‌روی و ایستادن هم استفاده کرد.

در واقع، از صحبت‌های ما با شرکت‌ها مشخص شده که اکثر کتونی‌های رانینگ در واقع به منظور ایستادن و راه رفتن توسط افرادی که به دنبال کفشی راحت‌تر هستند، خریداری می‌شوند.

بنابراین پاسخ به وضوح مثبت است.

از دیدگاه بالینی، من همیشه کتونی‌های رانینگ را برای کسانی که پیاده‌روی می‌کنند، با توجه به تنوع بیشتر در ویژگی‌ها پیشنهاد می‌کنم. کتونی‌های رانینگ، مخصوصاً در حال حاضر، ضربه‌گیری بیشتری برای پا ارائه می‌کنند، دارای ساختارهای راکردار و شیارهای انعطاف‌پذیر بهتر و مناسب‌تر هستند و رویه‌های آن‌ها برای راحتی طراحی شده‌اند تا مد.

کتونی‌های رانینگ معمولاً با بیومکانیک، ضربه‌گیری و فیت بهتر در مقایسه با کفش‌های معمول پیاده‌روی/کژوال طراحی می‌شوند.
اگر راحتی اولویت باشد می‌توان از آنها به عنوان کتونی پیاده‌روی استفاده کرد.

در گذشته اگر کفشی برای دویدن خوب بود، احتمالاً برای پیاده‌روی نیز مناسب می‌بود. با این حال، با پیشرفت در فناوری کفش از جمله فوم‌ها، هندسه‌ها و عناصر استحکام‌بخش (مانند پلیت‌های فیبر کربن) تغییر کرده است. کفش‌هایی که به طور خاص برای دویدن طراحی شده‌اند، مانند نایکی وِیپِرفلای، آدیداس اَدیوس پرو ۲، یا آسیکس متااسپیید اسکای در حال رایج‌تر شدن است. این کفش‌ها دارای بریدگی و فرم‌هایی هستند که باعث می‌شود در سرعت‌های پایین‌تر کاملاً ناپایدار و نامناسب باشند، اما زمانی که با سرعت‌های بالاتر استفاده می‌شوند به واقع این ناپایداری‌ها ناپدید می‌شوند. مفهومی که اینجا مطرح است این است که اگرچه با راه رفتن اثرات نیروها کاهش می‌یابد اما در طول یک گام، پا زمان طولانی‌تری را روی زمین ‌سپری می‌کند بنابراین ساختار باید در شرایط کندتر یا حتی ایستاده «پایدار» باشد.

بیایید به چند ویژگی طراحی کفش نگاه کنیم که ممکن است بر استفاده از آن به عنوان یک کفش پیاده‌روی تأثیر بگذارد:

وقتی بیش از حد در جزئیات کفش‌ها غرق می‌شوید، آنقدر گزینه‌های مختلف وجود دارد که در نهایت ممکن است انتخاب یک جفت برایتان فلج‌کننده شود.

در نهایت، دقیقاً مانند دویدن، فقط باید نیازها و ترجیحات شخصی خود را در نظر بگیرید.
شناخت نیازهای شما در مورد یک کفش مناسب، از تجربه ناشی و همچنین می‌تواند با کمک یک ارتوتیست برای شناسایی نقاط قوت یا محدودیت‌های خاص شما تکمیل شود.

پس ما در یک کفش پیاده‌روی به دنبال چه چیزی باید باشیم؟

در ادامه چند حوزه کلیدی را می‌آوریم که هنگام انتخاب کفش مناسب باید به آنها توجه کنید:

افت (drop) زیاد یا کم:

«افت» پاشنه در یک کفش به افت در ارتفاع از پاشنه به پنجه کفش اشاره دارد.
سنتاً، این مقدار معمولاً ۱۰-۱۲ میلی‌متر بود، اما امروزه به ۸-۱۰ میلی‌متر کاهش یافته است، و حتی گزینه‌ی کفش‌هایی با افت صفر (پاشنه و پنجه همسطح) نیز وجود دارد.

کفش‌های با افت کم یا صفر (۴-۶ میلی‌متر یا کمتر) نیاز به تحرک و قدرت بیشتر از عضلات ساق پا دارند.

افرادی که حداقل ۱۰ درجه دورسی فلکشن و قدرت کافی در پا دارند کتونی‌هایی با افت صفر یا کم (۴ تا ۶ میلی‌متر) را مناسب خواهند یافت.
این کتونی‌ها کار بیشتری رو از مچ و پا طلب کرده اما در عوض کار کمتری را به زانو و لگن واگذار می‌کنند.

کفش‌های با افت زیاد (بیش از ۱۰-۱۲ میلی‌متر) طلب تحرک و قدرت کمتری از ساق پا دارند، چون پاشنه بالا آمده، عضلات ساق را در حالت کوتاه‌تر نگه داشته و حرکات در آنجا را می‌کاهد. که باعث می‌شود جذب ضربه (shock absorption) بیشتر بر عهده مفاصل لگن و زانو بیفتد.

برای کسانی که محدودیت حرکتی در ساق یا مچ پا دارند کتونی‌های با افت زیاد مناسب‌تر است، چون به پیش‌روی با وجود این محدودیت‌ها کمک می‌کند.

اما اگر مشکل زانو (به‌ویژه در ناحیه کشکک-رانی) دارید، کفش‌های با افت کم ممکن است گزینه بهتری باشند، چون زانو را در وضعیت مطلوبتر قرار داده و فشار را به نقاط پایینتر به سمت مچ منتقل می‌کند.


نرم یا سفت:

متریال میان‌زیره می‌تواند نرم، سفت یا چیزی بین این دو باشد. کفش‌های با ضربه‌گیری نرم‌تر معمولاً حس محافظت بیشتری زیر پا ایجاد می‌کنند، زیرا زیره تحت فشار بیشتر فشرده می‌شود.
کفش‌های با میان‌زیره سفت‌تر، احساسی محکم‌تر زیر پا دارند، کمتر فشرده می‌شوند و عموماً باثبات‌تر هستند.

کفش‌های نرم، اگرچه فشردگی بیشتری در زیره ایجاد می‌کنند، اغلب حس بی‌ثباتی بیشتری دارند. در مقابل، کفش‌های سفت‌تر با فشردگی کمتر معمولاً زیر پا باثبات‌تر هستند.

اینکه کدام گزینه برای شما بهتر است به ترجیحات شخصی و ویژگی‌های بیومکانیکی بدن شما بستگی دارد.


ارتفاع زیاد یا کمینه:

ارتفاع زیره به میزان متریال موجود زیر پای شما در کفش اشاره دارد.
کفش‌های با مرتفع‌ترین زیره مقدار زیادی متریال میان‌زیره زیر پا دارند (مثل بیشتر مدل‌های هوکا). این کفش‌ها معمولاً ضربه‌گیری بیشتری زیر پا ایجاد می‌کنند، اما همیشه به این معنی نیست که نرم‌تر هم هستند! برخی کفش‌ها با وجود ارتفاع زیاد، همچنان میان‌زیره‌ای سفت دارند.
این مدل‌ها برای کسانی مناسب است که به حفاظت بیشتری برای پا نیاز دارند.

کتونی‌های کمینه ارتفاع مقدار کمی از فوم زیر پا دارند. این‌ها اغلب انعطاف‌پذیرترند و به دلیل نبود ضربه‌گیری افزوده، احساس لمس بهتری از زمین منتقل می‌کنند.
برای افرادی که می‌خواهند احساس لمس بهتری از زمین داشته باشند این کتونی‌ها بهترین انتخابند.


معمول یا استبیلیتی:

معمول و استبیلیتی به میزان مقاومت در برابر حرکت جانبی اشاره دارند.
به طور سنتی، کتونی‌های استبیلیتی دارای قطعات یا مواد سفت‌تری در قسمت داخلی میان‌زیره برای کاهش نرخ پرونیشن بودند.
تصور بر این بود که کنترل پرونیشن مهم بود، با این حال تحقیقات بیشتر و شواهد بالینی نشان داده‌اند که پرونیشن یک بخش طبیعی و مهم از راه رفتن برای میزان کافی جذب ضربه است.

یک کفش معمول به کفشی گفته می‌شود که هیچ روش سنتی ثبات، از جمله قطعات جانبی (قسمت‌های سفت‌تر داخلی زیره) یا وِج (زیره‌های شیب‌دار) ندارد.

اکنون کفش‌های استبیلیتی شامل فناوری‌های دیگری از جمله:

گایدریل‌ها (قسمت بالا آمده‌ی زیره در کنار پا برای پیش‌بری)، فریم‌ها (متریال سفت‌تری که متریال نرم‌تری را احاطه کرده‌اند تا شما را روی مواد نرم پیش ببرند) و موارد دیگر می‌شوند.

اینکه آیا به استبیلیتی نیاز دارید یا خیر، بستگی به این دارد که آیا سابقه آسیب‌های مرتبط با پرونیشن (آسیب‌های عضله یا تاندون تیبیالیس خلفی، آسیب‌های عضله یا تاندون پرونئوس لانگوس، آسیب‌های ساق پا و موارد دیگر) دارید یا نه و همچنین چه چیزی احساس راحتی بیشتری به شما می‌دهد.


راکر یا سنتی:

کتونی‌های راکردار به کتونی‌هایی گفته می‌شود که زیره آن‌ها انحنای زیادی دارد.

چند نوع مختلف از این کتونی‌ها وجود دارد.
رایج‌ترین نوع، زیره تماما قوس‌دار است که اغلب به آن کفش راکرباتم (rocker bottom) گفته می‌شود. این نوع کفش هم در پاشنه (قوس پاشنه یا heel bevel) و هم در پنجه (راکر پنجه یا toe spring) دارای قوس است.
این کفش با قوس کامل، باعث می‌شود با تلاش کمتری در در مچ و پا پیش بروید. این ویژگی، فشار را به زانو و لگن منتقل می‌کند که نقش اصلی در پیش‌رانش شما به جلو را دارند.راکر پاشنه، فرود پاشنه پا را نرم‌تر می‌کند و ممکن است فشار روی برخی عضلات جلوی ساق پا را کاهش دهد.
راکر پنجه فشار روی پیشین‌پا را کم کرده و فشار روی ساق و تاندون آشیل را کاهش می‌دهد.

در مقابل، کتونی‌های سنتی معمولاً راکر ندارد و در عوض دارای پنجه صاف‌تر با انعطاف‌پذیری بیشتر و پاشنه مربعی شکل است.
انعطاف‌پذیری در جلوی کفش برای کسانی مناسب است که می‌خواهند از مچ پا و عضلات ساق خود بیشتر استفاده کنند، البته در صورتی که قدرت و تحرک کافی داشته باشند. پاشنه مربعی شکل معمولاً انتقال وزن روی پاشنه را سریع‌تر می‌کند، اما ممکن است این حرکت ناگهانی‌تر باشد و به قدرت و کنترل بیشتری از عضلات جلوی ساق پا نیاز دارد.

پیشنهادهای تیم بر اساس دسته‌بندی:

کتونی‌های پیاده‌روی معمول با ضربه‌گیری زیاد
(کتونی‌هایی با میزان بالایی از ضربه‌گیری زیر پا که حرکت راحتی نیز دارند.)

Hoka Clifton 10 هوکا کلیفتون ۱۰

New Balance 880v15 نیوبالانس ۸۸۰ وی۱۵

Topo Phantom 3 توپو فانتوم ۳
(پیشنهاد ویژه DOR، مخصوصاً برای کسانی که کتونی کم‌افت را ترجیح می‌دهند.
کتونی‌ای با فیت فوق‌العاده و همه‌کاره و باثبات.)

Adidas Supernova Prima آدیداس سوپرنُوا پریما
(کفش پیاده‌روی بسیار باثبات.)

On Cloudstratus آن کلاداستراتوس

Nike Pegasus 41 نایکی پگاسوس ۴۱
(یک انتخاب کلاسیک برای دویدن و استفاده روزمره.)

Mizuno Wave Rider 28 میزونو وِیو رایدر ۲۸
(یک کتونی تمرین باثبات با ساختار کم‌حجم، پاشنه بسیار باثبات.)

کتونی‌های راه رفتن راکردار
(کتونی‌هایی با راکر قوی برای کاهش فشار روی پا)

Altra Via Olympus 2 آلترا ویا المیپِس ۲
(توصیه‌شده توسط DOR، مورد علاقه آندریا)
(یکی از گزینه‌های محبوب تیم برای راه رفتن و ایستادن طولانی‌مدت، با افت صفر و حداکثر ضربه‌گیری)

Asics Glideride Max آسیکس گلایدراید مکس
(برای کسانی که به دلیل آسیب‌های انگشتان پا نیاز به toe spring زیاد دارند)
(ضربه‌گیری فوق‌العاده با حجم بیشتر در رویه و بزرگ‌پلتفرم و راکر شدید)

Asics Gel Nimbus 27 آسیکس ژل نیمباس ۲۷

New Balance 1080v13 نیوبالانس ۱۰۸۰ وی۱

Brooks Ghost Max 2 بروکس گاوست مکس ۲
(توصیه‌شده توسط DOR برای استفاده‌کنندگان از کفی‌های طبی)
(منحصربه‌فرد برای کسانی که از کفی‌های طبی استفاده می‌کنند. بهترین گزینه برای راه رفتن و کاربرد محدود در دویدن)

کتونی‌های دویدن (استبیلیتی) برای راه رفتن
کتونی‌های دسته استبیلیتی که برای راه رفتن بسیار باثبات هستند

Hoka Gaviota 5 هوکا گاویوتا ۵
(ثبات آن ملایم‌تر از Arahi است)
مناسب برای کسانی که زیره سفت‌تر با ثبات داخلی بالا را ترجیح می‌دهند.
دارای پاشنه محکم و ثبات اضافی برای کسانی که درد تیبیال خلفی (پست تیبیال) دارند.

Mizuno Wave Horizon 6 میزونو وِیو هورایزِن ۶
(پلتفرمی راحت و پایدار بدون المان‌های تهاجمی استابیلیتی.)

Asics Kayano 31 آسیکس کایانو ۳۱
(بدون قطعات اصلاحی (post) برای کسانی که ‌پایگانی استوار اما غیرتهاجمی می‌خواهند)