تجربه دلپذیرْ عجیبی بود. دیشب بالاخره خودمو مجاب کردم بشینم AOT رو تمام کنم. فکر کن بعد این همه سال. نزدیکای شروع ۲۰۲۵ یادم اومد و دلم خواس که سه قسمت مونده به آخرش رو بالاخره ببینم. عموما مجموعه‌های سریالی رو رگباری می‌بینم. اگه خیلی دوستش داشته باشم. این مثل خیلی‌های دیگه از اون حالت خارج بود. همون‌طور که هیچ وقت کامل ندیده بودمش جز این که به حد کفایت خط داستانی رو دنبال کنم. و دیشب؟ تموم شد. تموم که خب شاید یه دو ساعت بعد تموم شدنش، تمام شد. منطقا رفتم وب‌سایت‌ها و ردیت‌ها و همه بحثای مرتبط با پایانش رو جر دادم تا تفسیر نخونده باقی نذاشته باشم. نتیجه کل این سال‌ها و مطالعات دیشوو و دیدن زاویه دیدهای میلیون‌ها آدم برای من در جمله مقابل و تنها در این جمله خلاصه میشه: به «هاجیمه ایسایاما» و بیانسه تبریک میگم.🌹🙏🏻
لایک دوود ...
It was insanely attractive to feel the pain of billions of people who ended up just like many others felt in reality, in n their actual past lives. It was there all in the blink of an eye !
پرانتز باز رفقا نمی‌دونین چقدر بابت اکران قسمت دوی ایشون کنار یه عالمه انیمیشن دیگه که تووی راهن خوشحالم. هیچکی نمی‌تونه لینک شدن های من و شما با یه یادآور رو عمیقا حس کنه. جز خودمون. بیش نباد ازین «یهویی‌های انتظارشو نداشتنده ی خیلی کلی قلب آب کننده ی هیجان انگیز گیز»؟!
گاهی Aaron می‌تونه به تمامیت عظمت ثانیه‌های پایانی آخرین اپیزود رو به تصویر بکشه : Listen Here
Come on dance around
Shine upon the ground
From me to you
Don't you know i'm strong
I could win the world
For you, for you
Don't you ever cry
I would stop breathin'
For you for you
Don't worry life is easy
Don't worry life is easy
Have you ever fly
Let me teach you how
I'll do, I'll do
Drive upon the mountains
Dive into the moon
I'll do I'll do
Don't worry life is easy
Don't worry life is easy
Be my unicorn
I'll chase all the dragons
For you, for you
I'll build you a castle silver gold
It's your favorite color i've been told
Don't worry life is easy
Don't worry life is easy
