در فلوسیتومتری، FSC (Forward Scatter) و SSC (Side Scatter) دو نوع پراکندگی نوری هستند که برای تحلیل و شناسایی سلول‌ها استفاده می‌شوند:
پراکندگی مستقیم FSC، این پارامتر میزان نوری را که به طور مستقیم از سلول عبور می‌کند اندازه‌گیری می‌کند. معمولاً FSC با اندازه سلول‌ها ارتباط دارد، به طوری که سلول‌های بزرگتر نور بیشتری را عبور می‌دهند.
پراکندگی جانبی SSC: این پارامتر میزان نوری را که در زوایای بزرگتر پراکنده می‌شود اندازه‌گیری می‌کند. SSC اطلاعاتی درباره پیچیدگی و ساختار داخلی سلول‌ها می‌دهد، مانند میزان گرانول‌ها و ترکیبات داخلی سلول.
این دو پارامتر با هم می‌توانند به شناسایی و تمایز انواع مختلف سلول‌ها در یک نمونه کمک کنند.
در فلوسیتومتری، نوری که توسط سلول‌ها پراکنده می‌شود توسط دو آشکارساز نوری اندازه‌گیری می‌شود: پراکندگی رو به جلو (FSC) که پراکندگی در امتداد مسیر لیزر را شناسایی می‌کند و پراکندگی جانبی (SSC) که پراکندگی در زاویه نود درجه نسبت به لیزر را اندازه‌گیری می‌کند. شدت FSC متناسب با قطر سلول است و عمدتاً به دلیل شکست نور در اطراف سلول است. سیگنال FSC می‌تواند برای تمایز سلول‌ها بر اساس اندازه استفاده شود. از طرف دیگر، SSC ناشی از نور شکسته یا منعکس شده در محل تلاقی لیزر و ساختارهای داخل سلول، مانند گرانول‌ها و هسته است. SSC اطلاعاتی درباره پیچیدگی داخلی (یعنی گرانولاریته) یک سلول فراهم می‌کند.
