تقصیر ما چیست که زبانمان هیچ ربطی به انگلیسی ندارد ولی دکمه های کیبورد زبانمان اینطوری هستند و برای شروع حتی وقتی که آلت و شیفت را زده ایم سه چهار بار دیگر مغز ناقصمان دستور می دهد بزن تا درست شه خوب که گند می زنیم دو بار دیگر می زنیم که تازه برگردیم به تنظیمات کارخانه، خلاصه اینکه اصلاً یه وضعی دارم کتاب آقای ابوالفضل خان بیهقی را که تاریخ بیهقی است می خوانم و اصلاً هم از خبایا در اقاصص یک کلماتی در آن هست که روح انسان بی هنری چون من را ارضا می کند و هی بادی در غبغب می کنیم و سلاحمان که ملبس شدن به واژه های عجیب و غریب است، پر از گلوله می کنیم و منتظر موقعیت استفاده می مانیم.
