پژوهشگران در ناسا، اِسا و سایر آژانس‌ها و سازمان‌های فضایی دنیا تلاش میکنند با طراحی فضاپیماهای پیشرفته تا جایی که امکان دارد، آینده سفرهای فضایی برای بشر همانند سفرهای هوایی کنونی آسان و متعارف شود.
بالاخره انتظارها به پایان آمد و سفر به فضا برای عموم مردم امکان پذیر خواهد شد. یک شرکت آمریکایی اعلام کرده است که می خواهد اولین هتل فضایی را در سال ۲۰۲۲ به فضا پرتاب کند. اقامت در این هتل ارزان نیست و هر گردشگری که بخواهد در آن اقامت داشته باشد و به دیدار فضا و غروب و طلوع خورشید برود باید برای ۱۲ روز مبلغ ۹٫۵ میلیون دلار (۶٫۷ میلیون یورو) پرداخت کند. در ادامه الی گشت در بیشتر درباره هتل فضایی و اقامت در آن شرح خواهد داد، همراه ما باشید.
پس از برنامه‌های آپولو، سایوز و شاتل‌های فضایی که نسل نخست فضاپیماها هستند، نسل‌های دیگری نیز در حال توسعه بوده و قرار است سفرهای فضایی در آینده توسط آنها آسان‌تر و ایمن‌تر شوند. با پرتاب شاتل فضایی کلمبیا در تاریخ 12 آوریل 1981 از مرکز فضایی کندی، نخستین ماموریت شاتل‌های فضایی آغاز شد و رویای بشر برای به کار بردن فضاپیماهایی که قابل استفاده مجدد باشند به واقعیت پیوست.
از آن زمان ناسا 135 بار شاتل‌های فضایی را به فضا فرستاد ولی هزینه ماموریت‌های فضایی فقط اندکی تغییر کرده بود و این در حالی است که چه شاتل فضایی باشد و چه از سایر فضاپیماها استفاده شود، هزینه پرتاب هر کیلوگرم به فضا در حدود 22 هزار دلار است.
با اینکه شاتل‌های فضایی، قابل استفاده مجدد بودند ولی ماموریت‌های شاتلی با هزینه‌های زیادی انجام می‌پذیرفت. تعداد شاتل‌ها به نسبت کم بود و هر پرتاب شاتل فضایی در حدود نیم میلیارد دلار هزینه در بر داشت.
با این تفاسیر به نظرمی‌رسد که بازنشستگی شاتل‌ها به موقع بود. نسل‌های جدیدی از فضاپیماها در حال تولد هستند که جایگزین شاتل‌ها شوند.
برای اولین بار نیل آرمسترانگ در ژوئیه ی سال ۱۹۶۹ به ماه سفر کرد و آخرین سفر انسان به ماه که در جریان عملیات آپولو ۱۷ سال ۱۹۷۲ ناسا نیز رقم خورد. در دهه های پس از آن سال ها سازمان ناسا برنامه هایی برای اعزام مجدد فضانوردان به کره ی ماه را برنامه ریزی و نهایی کرده بود.
آن ۱۲ نفر فضانوردی که به کره ی ماه پا گذاشتند، اقدام به جمع آوری نمونه، گرفتن عکس، انجام آزمایش و برافراشتن پرچم در کره ی ماه کردند و پس از آن بسیار ساده به خانه بازگشتند. این که اکنون می دانیم و ثابت شده است که دلایل بسیاری برای سفر و ماندگاری انسان بر روی کره ی ماه وجود دارد، این سوال بزرگی است که چرا انسان ها مجددا برای رفتن به ماه اقدام نمی کنند.
کارشناسان و فضانوردان درباره ی عدم سفر به فضا دلایل مختلفی را به صورت سرفصل بر شمرده اند. از جمله:
یکی از موانع بزرگ در راه اجرای برنامه های فضایی، هزینه ی زیاد آنها است. بخش‌ها و پروژه هایی همچون: تلسکوپ فضایی جیمز وب، پروژه ی عظیم موشکی موسوم به سامانه پرتاب فضایی یا SLS، اعزام فضاپیماهای تحقیقاتی به سوی سیارات دیگری همچون ستاره ی خورشید، مشتری، مریخ، کمربند سیارکی، انتهای مرز منظومه شمسی، … و بسیاری از پروژه های دیگر بسیار هزینه ی بالایی دارند. بودجه ی ناسا نسبت به گذشته با کاهش مواجه شده است.
به طوری که در سال ۱۹۶۵ سهم این سازمان از بودجه ی سازمان فدرال، ۴ درصد بود اما در پانزده سال گذشته این رقم به ۰٫۴ درصد کاهش پیدا کرده است.
سطح کره ی ماه پر از گودال ها و تخته سنگ هایی است که تهدیدی برای فرود امن فضاپیماها به شمار می روند. در سال ۱۹۶۹ برای اولین فرود بشر روی ماه، هزینه ی بسیار گزافی شد تا جایی که با نرخ تورم امروزی آن رقم به میلیاردها دلار می رسد.
این هزینه صرف ساخت، پرتاب و رساندن ماهواره هایی به ماه شد که وظیفه ی نقشه برداری از سطح ماه را بر عهده داشتند تا برنامه ریزان بتوانند، مکان های مناسب برای فرود آپولو را تعیین کنند.
در ۲۰۰۶ کارآفرین بزرگ ایرانی انوشه انصاری یکی از اولین تورسیت های فضایی شد.او باورد دارد که چیزی در درون ما همیشه ما رو به سمت آسمون جذب میکند.شاید چون خود ما انسان ها از ذرات باقی مانده ستارگان درست شدیم.اون ۲۰ میلیون دلار پرداخت کرد تا ۹ روز در فضا باشد و همینطور ویدیویی از اونجا گرفت.
او عقیده دارد همین که توی ایستگاه از این طرف به اون طرف پرواز میکنید خارق العادست و من تلاش میکردم که سریع پرواز کنم و نشان بدم که من واقعا ماله این فضا هستم. در فضا به انداری کافی فضا نیست.او یک اتاقی داشت که از آنجا می توانست بهترین منظره از دنیا ابرها، چرخش زمین و… را ببیند.
سفر انوشه براش هزینه ایی برابر شبی ۲ میلیون دلار آب خورد.اما برای بقیه ما هم خبرای خوبی هست ما هم میتوانید سفرهای بهتر و کم هزینه تری داشته باشیم.سد بزرگی بین ما و سفر به فضا به نام جاذبه است.برای فرار از دستش باید سرمایه ی زیاد پانصد میلیون دلار برای پرتاب هر شاتل داشت.موشک به شکل عظیمی سوختی که در تانکها ذخیره شده رو مصرف میکند.کاملا مشخص است برای پا گرقتن مسافرت فضایی باید فکر جدیدی کرد.
شرکت Orion Span که یک شرکت آمریکایی است و در ایالت کالیفرنیا واقع است، همانطور که در بالا بیان کردیم قصد دارد تا ۴ سال آینده اولین هتل فضایی را به فضا پرتاب کند و در عرض پنج سال آینده پذیرای مسافران خواهد بود. مسافران می توانند دست کم ۱۲ روز در این هتل در حال چرخش در مدار اقامت کنند. این تجربه به مهمانان اجازه می دهد که جاذبه صفر را آزمایش و مناظر خیره کننده ای از زمین را مشاهده کنند؛این هتل هر ۹۰ دقیقه به دور زمین می‌چرخد و منظره ۱۶ طلوع و غروب خورشید را در طول ۲۴ ساعت یا یک روز، در اختیار مهمانان قرار می‌دهد.
نام این هتل فضایی اوریون اسپن (Orion Span) است و در هر نوبت گنجایش پذیرش ۶ نفر را در خود که از این بین ۴ نفر مسافر هستند و ۲ نفر هم خدمه هتل می باشند. ساخت این هتل فضایی با الهام از ایستگاه بین المللی فضایی ساخته شده است و به اندازه قابل توجهی از این ایستگاه کوچکتر است. در واقع اندازه ی این هتل فضایی به اندازه کابینه یک هواپیمای جت بزرگ خصوصی است و طول و عرض آن ۱۳٫۳ در ۴٫۳ متر خواهد بود.
فرانک بانگر درباره ساخت این هتل فضایی گفته است: ما ایستگاه آرورا را برای ایجاد یک مقصد کلیدی در فضا طراحی کردیم. پس از راه اندازی، ایستگاه آرورا در کمترین زمان به بهره برداری می رسد، مسافران را سریع تر و با قیمت پایین تر از آنچه که قبلا دیده شده، به فضا می برد و تجربه ای فراموش نشدنی را برای شان به ارمغان می آورد. وقتی آنها از این سفر باز می گردند نیز با آنها مانند قهرمانان رفتار خواهیم کرد و خوشامدگویی جانانه ای برای شان ترتیب خواهیم داد.
وی درباره خدماتی که در این هتل فضایی به مسافران ارائه خواهد شد توضیح داده است:
هتل آرورا مانند تمامی هتل ها سرویس های مربوط به مسافران را دارد و به خوبی از مهمانان خود پذیرایی خواهد کرد. طراحی این هتل بگونه است که به راحتی می توانیم به آن ظرفیت اضافه کنیم، این امر نگرانی را در مورد این که اگر زمانی تقاضای بازار برای سفر به فضا بالا رفت به راحتی بتوانیم ظرفیت این هتل فضایی را افزایش دهیم و هیچ وقت مشکل کمبود جا نداشته باشیم. همانطور که ایستگاه آرورا با تقاضای بازار رشد می کند، می توانیم ظرفیت خود را در ایستگاه و ایستگاه های فضایی آینده به فروش برسانیم و حتا آنها را برای قرارها و یا زندگی اجاره دهیم. این شرکت امیدوار است که در آرورا به فروش و یا اجاره فضا بپردازد؛ به این ترتیب مردم می توانند به آنجا بروند یا زندگی کنند.
سفر به فضا چه برای انجام کار‌های علمی و چه برای سفرهای گردشگری با خطر‌های فراوان برای افراد همراه است و به گفته کارشناسان خطر‌های مختلفی در انتظار انسان است. مسافران فضایی باید انواع آزمایش‌های سلامت جسم و روان را پشت سر بگذارند و انواع تعهد‌های امنیتی و احترام به قوانین را تکمیل و امضا کنند تا مجوز سفربه فضا را به دست آورند.
افرادی که مشکل قلبی دارن نمیتوانند با روشهای گذشته به فضا بروند. فضانوردان باید تمرین های سختی رو برای روز پرتاب انجام بدهند.آنها باید از جهت کامل باشند تا بتوانند از پس نیروی قوی جاذبه بر بیایند.اما روش ریچارد برنسن باعث می شود تا هر کسی صرف نظر از سن و یا سلامت جسمی بالا بتواند به فضا برود.
برای فهمیدن این که آیا افراد عادی هم می توانند به سفر فضایی بروند ،دانشمندان در فیلادلفیا یک شبیه ساز بزرگ پرواز رو ساختند. سیستم سانتریفیوژی را ساختند تا دقیقا اتفاقاتی که برای بدن در سفر فضایی میفتد را شبیه سازی کنند. این که افراد چطور واکنشی نشان میدن تا به حال هیچوقت انجام نشده است.اطلاعاتی که داخل سانتریفیوز است بیشترش از سیستم های نظامیه است. فضا نوردان گذشته متناسب ترین افراد از جامعه هستند، آنها در واقع خلبانهای تاپ گان هستند.
اما اگر افرادمسن، اضافه وزن دار و یا حتی کودکان باشند چی اتفاقی می افتد؟ریچارد و حدود ۷۰ مشتاق فضا برای رفتن در این دستگاه داوطلب شدن و میفهمند که بودن در سرعت پنج هزار کیلومتر چطور احساسی دارد. در ارتفاع بیست کیلومتری در حال پرواز را تجربه میکنند.داوطلبان به گرانشی دو برابر گرانش زمین دست پیدا کردند،حسی شبیه به لحظه پرتاب است.
قلب شروع میکند سریع زدن، فشار را روی سینه ات احساس میکنی، آدرنالین جاری میشود.توریست فضایی نیروی گرانش قوی گریز از زمین را احساس میکنند.در طی پرتاب و همینطور فرود اومدن قلب به سختی تلاش میکند تا خون رو به مغز برساند.اما با تمرین این ممکن می شودکه از این آسیب ها جلوگیری کرد.
این سانترفیوز نشان داد که هر کسی می تواند با این میزان نیروی گریز از مرکز مقابله کند.ریچارد فکر میکند که تا ۵۰ سال آینده صد ها هزار نفر قادر خواهند بود که در این سفر شرکت کنند.او این هدف را در سر دارد که فضا رو به مقصد فضایی تبدیل کند.حالا تمام چیزی که نیاز دارد یک فضا پیما است.
