از معدود رومانسهایی که تونستم ببینم؛
علت ندیدن: حسادت :)
علت دیدن این مورد خاص: انسانوارگی (و نه انسان بودن) کاراکترها؛ و یک ارتباط پر از حرف و معنا و نماد.
از این بگذریم.
فیلم جهان جدید درست کرده. من عاشق فیلمهایی هستم که یک جهان تازه میسازن و اجزا و مکانیزمهاش رو نشونمون میدن که چطوری کار میکنه. شبهشهر المنتال که توش به جای انسان، عناصر اربعهی سازنده جهان زندگی میکنن!، با خواص فیزیکی این عناصر خودش رو تطبیق داده و ساخته شده؛ یک جهان جدید، که فقط در سال ۲۰۲۳ و به کمک صنعت انیمیشنسازی میتونستیم ببینیم. جهانی که توش آب و آتش محلههای مناسبسازیشدهی خودشون رو دارن، اما به طرز خندهداری زندگیهاشون به هم نشت میکنه و باید مراقب باشن که از بین نرن.
زندگی یکپارچه در عین تضاد و تزاحمهای این عناصر، لحظهلحظهی فیلم رو پرمعنا کرده و البته کلی موقعیت کمیک رو هم برای نویسنده خلق کرده.
فیلم اصلا برای بچهها نیست، بزرگترها هم بهتره بعد از تزویج ببینن :).