حالا چند ماه بعد که از تاب و تب سیل لرستان گذشت، و پست های «ایران تسلیت» را از حساب کاربری اینستامان پاک کردیم و طرفداری و ادعای هموطن دوستی مان فروکش کرد باز هم می شنویم از خودمان، از دوستمان، از همکارمان، از کسی از کسانمان که «یه لره بود...»؟
بعد اگر شنیدیم که ....... هیچی. از ماست که بر ماست.
اما اگر دیگر نشنیدیم باید دعا کنیم که برای اصلاح اخلاق اجتماعی مان، یک سیل رشت بیاید، یک طوفان قزوین و یک زلزله آذربایجان؟
