تلاش:
بهای نداشتههایمان را با تلاش و عمرمان باید پرداخت کنیم. باید نداشتن تجربه، مهارت، هوش یا تواناییهای ذاتی را با تلاش و زمان زیاد جبران کنیم!
پیوستگی عادتها:
عادتهای خوب یا بد، مثل موج خودش را در مسائل دیگر هم نشان میدهد، حوزههای مختلف زندگی از یکدیگر مستقل نیستند و رویهم تأثیر دارند.
مرکز کنترل درونی:
مسئولیت 100 درصد مسائل با ماست، وقتی یک نفر ازدواج ناموفق دارد باید با خودش روراست باشد و به خودش بگوید: من با او آشنا شدم، من با او ازدواج کردم، من خوب تحقیق نکردم، من زمان مناسبی برای آشنایی نگذاشتم، من به حرف مشاور گوش ندادم یا اصلاً مشاوره نرفتم.
اینطوری بهتر میتوانیم در بقیه مسائل تصمیمگیری کنیم؛ چون همه چیز پای خودمان نوشته میشود نه فرد یا چیز دیگر!
چنگزدن به فرصتها:
تا آماده نباشیم، تا روی خودمان کارنکرده نباشیم، هیچ معجزهای اتفاق نمیافتد، یک مهاجم زمانی میتواند گل بزند که سخت تمرین کرده باشد و خوب چهارچوب را بشناسد، پس فقط به شانس ربطی ندارد، بلکه ما باید فرصتها را بقاپیم!
ردیابی و مستندسازی:
هدف بهخودیخود محقق نمیشود، ما باید هدف را ردیابی و روند را مستندسازی و ارزیابی کنیم.
جدیگرفتن عادتهای جایگزین:
عادتهای خوب بهجای عادتهای بد، همان حرفهای کتاب عادتهای اتمی.
هرچه بکارید همان را درو میکنید:
ما نباید در ذهنمان چیزهای بیفایده و بیخودی قرار دهیم، علم بیفایده سم است، خصوصاً از جنس اطلاعات عمومیاش!
اصل گرایی:
یاد بگیریم نه بگوییم، یاد بگیریم آدمهای غیرمفید را حذف یا محدود کنیم، یاد بگیریم اولویتهای خودمان مهم هستند نه دیگران و ایمان بیاوریم به اصل گرایی!