راین R3 با نام اصلی چانگان CX20، خودرویی چینی در رده‌ی هاچبک جمع‌وجور شهری است که عرضه‌ی آن در ایران توسط خودروسازان راین و در شهریور ماه ۱۴۰۱ با قیمت ۴۴۹ میلیون تومان انجام شد. مونتاژ این خودروی اقتصادی کمتر از ۲ سال بعد متوقف شد.
خودروسازان راین یکی از شرکت‌های زیرمجموعه‌ی کرمان موتور است. این شرکتِ مونتاژکار که کارخانه‌ی آن در کرمان (شهرستان بم) قرار دارد، در سال ۱۳۸۲ تأسیس شد و با عرضه‌ی محصولات هیوندای به معروفیت رسید، اما در چند سال اخیر به علل گوناگون از جمله عدم اتخاذ راهبرد مناسب در زمینه‌ی معرفی و عرضه‌ی محصول، بارها شکست خورده است.
در سال ۲۰۱۸ و بعد از توقف تولید CX20 در خطوط تولید چانگان، یکی از زیرشاخه‌های این شرکت به نام «اسکای لارک» مونتاژ آن را آغاز کرد. طولی نکشید که اسکای لارک نیز بی‌خیال تولید این خودرو شد، چرا که در مدت یک‌سال فقط ۱۰۰۵ نفر در سراسر چین با جمعیت بیش از یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفری متقاضی خرید این خودرو بودند!
در لیست محصولات ناموفق این شرکت مونتاژکار ایرانی، علاوه‌بر راین R3، چند محصول دیگر نیز دیده می‌شود که از بین آن‌ها می‌توان به ولیکس C30، ولا V5، کاوی W1 (راین R7)، کاوی K150 (راین رپچر)، و سئات آتکا اشاره کرد.
در ادامه به بررسی چانگان CX20 یا همان راین R3 و دلایل شکست آن می‌پردازیم.
طراحی ظاهری راین آر ۳
با نگاهی کلی به بدنه‌ی این خودرو، خیلی زود به یکی از دلایل شکست خوردنش در بازار ایران پی می‌برید! چراغ‌های جلو با ابعاد بزرگ و طراحی ناهمگون، اولین نکته و بزرگ‌ترین ضعف در طراحی بیرونی این خودرو محسوب می‌شوند.
جای سؤال است که طراح این خودرو در بخش جلو از چه چیزی الهام گرفته و به چه علت چراغ‌های جلو را به این شکل درآورده است؟ مهم‌تر از آن، مدیران چانگان چگونه قانع شده‌اند که خودرویی با چنین طرح ناهمگونی به تولید برسد؟
از همه مهم‌تر اینکه کرمان‌موتور و شرکت زیرشاخه‌اش، خودروسازان راین، چگونه ریسک عرضه‌ی چنین محصولی را در بازار ایران پذیرفته‌اند؟! آن هم با بهایی فراتر از پژو ۲۰۷، محصولی از ایران خودرو که حداقل در بحث طراحی زیبا و عامه‌پسند است.
اما در نمای جانبی، جزئیات بدنه تقریباً با یکدیگر هماهنگ هستند و از دیدِ ما به غیر از چرخ‌هایی که زیر اتاق نسبتاً مرتفع راین R3 کوچک به‌نظر می‌رسند، نکته‌ی منفی دیگری وجود ندارد. لازم به ذکر است که ضربه‌گیرهای پلاستیکی روی درهای خودرو و فلاپ‌های دورِ گلگیرها می‌توانند در برخوردهای ترافیکی از بدنه محافظت کنند.
درازا، پهنا، و بلندای این خودرو برابر با ۳۹۷۰، ۱۷۳۰ و ۱۶۱۵ میلی‌متر بوده و فاصله‌ی بین دو محور آن ۲۴۵۰ میلی‌متر است. طراحی و ابعاد راین R3 شبیه به خودروهای کراس‌اوور تعریف شده است.
از آنجایی که در شهرهای شلوغی همچون تهران، جلوگیری از برخوردهای ترافیکی اجتناب‌ناپذیر است، لذا ضربه‌گیرها نکته‌ی مثبتی در طراحی این خودرو محسوب می‌شوند. حتی سپر جلوی راین آر ۳ یا همان چانگاه سی ایکس ۲۰ به‌گونه‌ای طراحی شده است که در برخوردهای جزئی، از پنجره‌ی جلو رادیاتور و کاپوت خودرو تا حد زیادی محافظت کند. درست برخلاف پژو ۲۰۶ که کوچک‌ترین ضربه‌ای از قسمت جلو باعث آسیب دیدن کاپوت آن می‌شود.
همچنین ستون‌های قطور A و B در راین R3 گویای ایمنی خوب در برخورد جلو و جانبی است؛ نکته‌ی مهمی که این روزها خودروسازان چینی حتی در محصولات رده پایین خود رعایت می‌کنند.
طراح چانگان CX20 برای اینکه نمای جانبی خودرو کمی از سادگی دربیاید، خطی را از وسط درب عقب به سمت چراغ خطر ایجاد کرده است. آخرین نکته در این قسمت، دستگیره‌های کرومی و آینه بغل‌های بزرگی است که مشخصاً دید خوبی را به راننده می‌دهند.
در طراحی نمای عقب راین R3 همچون نمای جانبی، شاهد هماهنگی نسبی اجزا با یکدیگر هستیم. سپر بزرگ و بیرون زده از بدنه، نکته‌ی مثبت دیگری برای این خودروی چینی محسوب می‌شود، چرا که همانگونه که گفته شد تا حد زیادی می‌تواند از صدمات ناشی از برخوردهای ترافیکی و آسیب رسیدن به بدنه‌ی خودرو بکاهد.
قرارگیری آنتن در انتهای سقف نه تنها روی نمای خارجی ماشین تأثیر مثبت گذاشته، بلکه مقاومت بدنه‌ی آن را در برابر هوا کاهش داده است. این موضوع به‌ظاهر کوچک که خودروسازان داخلی آن را نادیده می‌گیرند، با بهبود ضریب آیرودینامیک، کاهش مصرف سوخت خودرو را در پی دارد. موردی که می‌بینیم به خوبی در طراحی این ماشین رعایت شده است.
مشخصات فنی
موتور راین R3 از نوع ۴ سیلندر ۱۳۰۰ سی‌سی ۱۶ سوپاپه‌ی تنفس طبیعی است. توان و گشتاور خروجی این موتور به ترتیب ۹۰ اسب‌بخار و ۱۱۶ نیوتن‌متر است که از طریق جعبه‌دنده‌ی ۴ سرعته اتوماتیک با قابلیت تعویض دنده به‌صورت دستی، به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود.
وزن کلی این خودرو ۱۰۴۳ کیلوگرم است. توان خروجی این پیشرانه سر چرخ‌ها قطعاً کمتر از ۹۰ اسب‌بخار است. حداقل ۱۰ اسب‌بخار در گیربکس و مسیر انتقال قدرت از دست می‌رود. یادآور می‌شود که این خصیصه‌ی همه خودروها است. یعنی مقداری از توان خروجی موتور در مسیر انتقال قدرت از دست می‌رود. پس به‌هیچ‌وجه با خودروی تند و تیزی روبه‌رو نیستیم.
سیستم فنربندی راین آر ۳ در جلو از نوع مک فرسون و در عقب از نوع نیمه مستقل میله پیچشی است. تعمیر آسان، دوام بالا، و عدم اشغال فضای زیاد در زیر خودرو از جمله مزایای این نوع سیستم فنربندی است. اگرچه در قسمت عقب به علت ساختار سیستم فنربندی، مقداری عدم تعادل و کوبش احساس خواهد شد.
فضای داخلی
چانگان CX20 یا همان راین R3 در بحث فضای داخلی، خودرویی کاملاً معمولی است. این سبک طراحی گویای اقتصادی بودن خودرو است.
صفحه کیلومتر خودرو از نوع عقربه‌ای یا همان آنالوگ است و تنظیمات کولر با کلیدهای دوار انجام می‌شود. داشبورد و رودری‌ها نیز به‌طور کامل از پلاستیک خشک ساخته شده‌اند.
البته استفاده از پلاستیک خشک در ساخت ادوات داخل کابین امتیاز منفی برای خودروهای اقتصادی محسوب نمی‌شود. همانگونه که در خودروی رنو تندر ۹۰ نیز داشبورد و رودی‌ها تماماً از پلاستیک خشک ساخته شده‌اند، ولی دوام کلی خودرو زبانزد خاص و عام است.
امکانات داخل کابین Rayen R3 به تعبیه‌ی جالیوانی در جلوی دسته دنده، کلیدهای کنترلی روی فرمان، سانروف برقی، و نمایشگر ۹ اینچی سیستم چندرسانه‌ای خلاصه می‌شود.
نتیجه‌گیری کلی
راین R3 به‌دلیل ضعف طراحی، قیمت‌گذاری نامناسب، و همچنین شرکت عرضه‌کننده‌ی ضعیف شکست خورد. خودروسازان راین شرکتی بدنام است، چرا که برنامه‌ای برای عرضه‌ی بلند مدت محصولاتش ندارد و افراد خیلی کمی ریسک خرید از این خودروساز گمنام را قبول می‌کنند.
این خودرو که بنابر ادعای مدیرعامل وقت شرکت خودروسازان راین قرار بود با درصد داخلی‌سازی بالا و تیراژ گسترده در بازار ایران عرضه شود، در سال ۱۴۰۳ به فروش کمتر از ۳۰ دستگاهی اکتفا کرد و به‌این‌ترتیب نام آن به‌عنوان یک محصول شکست خورده‌ی دیگر، به کارنامه‌ی ضعیف خودروسازان راین اضافه شد.
