شاید همه فکر کنند این موضوع فقط برای همسایه است، برای یک فرد دور از خودمان، ولی نه، این موضوع می‌تواند گریبان خودمان یا نزدیکانمان را بگیرد، حتی بدون آنکه شما متوجهش شوید. موضوع مقاله امروز خیریه التیام "خودکشی" است. در این مقاله قرار است اطلاعات بیشتری کسب کنیم، اطلاعاتی که ممکن است یک زندگی را نجات دهند.
رد پای خودکشی در پی افرادی است که در حالت عادی و همیشگی خودشان نیستند مثلا افراد افسرده که نسبت به موضوعات مختلف زندگی دچار این بیماری شده‌اند و یا افرادی که تحت تاثیر مواد مخدر هستند و یا انسان‌هایی که دچار احساس ناامیدی و یاس نسبت به تحمل و حل مشکلات زندگی و سختی‌ها شده‌اند. ممکن است الان بابت این علائم کمی به فکر فرو رفته باشید ولی بگذارید همین اول کاری بگویم معمولاً این احساسات و افکار قابل درمان هستند و یا با گذشت زمان تغییر می کنند، پس نگران نباشید.
افراد با تصور خودکشی اغلب فکر میکنند دیگران بدون آنها راحت‌تر زندگی میکنند و درکل یک موجود اضافه در جمع‌های نزدیک خود هستند؛ اما حقیقت این است که خودکشی باعث ایجاد احساس گناه در بازماندگان فردی که خودکشی کرده است میشود. بعد از آن افراد خانواده، دوستان و غیره از خود سوال میکنند که چه کار دیگری برای کمک به فردی که خودکشی کرده می‌توانستند انجام دهند و آرزو میکنند کاش فردی که خودش را کشته است، احساساتش را با آنها در میان گذاشته بود.
"کسانی که راجع به خودکشی و قصدشان برای خودکشی صحبت میکنند واقعاً به خود آسیبی نخواهند زد و فقط قصد جلب توجه دارند." این فکر بسیار غلط است؛ بسیاری از کسانی که در اثر خودکشی جان خود را از دست میدهند احساسات، افکار و نقشههای خودکشی خود را قبل از مرگ، با دیگران در میان گذاشته‌اند. هر گونه تهدید مبنی بر آسیب رساندن به خود باید کاملا جدی تلقی شود.
"اگر فردی یک بار سعی کرد خود را بکشد دیگر هیچ گاه این کار را نخواهد کرد." این نتیجه گیری هم غلط است. در واقع سابقه اقدام قبلی، یکی از مواردی است که ممکن است خودکشی مجدد را افزایش بدهد.
و آخرین مورد که در ابتدا به آن اشاره کردیم، "این موضوع که خودکشی برای بقیه است نه برای ما و اطرافیانمان." تصور اشتباهی است. خودکشی ممکن است برای همه آدم ها در هر خانواده یا نظام اجتماعی رخ دهد.
هیچ اشکالی ندارد اگر که شما هم حالتان خوش نیست و گاهی به فکر خودکشی میفتید. بعضی وقت‌ها فقط ابراز احساسات و افکارتان کمک کننده است. به یاد داشته باشید شما ممکن است در وضعیت ذهنی همیشگی خود نباشید پس اشکالی ندارد برخی احساساتتان گیج کننده باشند ولی صحبت در مورد آنها با شخص دیگری ممکن است به شما کمک کند امور را از یک زاویه دیگر ببینید و آ‌ها را حل کنید.
برخی از کسانی که ممکن است با گوش کردن، به شما کمک کنند، عبارتند از: مشاور و روانپزشک، دوست صمیمتان، والدین و اعضای خانواده نزدیک، مراکز مشاوره تلفنی شامل خطوط صدای مشاور سازمان بهزیستی و یا هرکس دیگری که فکر می‌کند می‌تواند کمکی به شما بکند. حرفهای خودتان را در گلویتان جمع نکنید، صحبت کردن راه کم شدن این فشار است. مردم ما امروزه نیاز دارند که سواد سلامت روانشان افزایش پیدا کند. هنوز هم عده‌ای از اینکه افسرده هستند خجالت میکشند و یا از بیان فکر خودکشی خود با دیگران به خاطر ترس از مورد تمسخر قرار گرفتن، خودداری میکنند. اگر کسی افسرده است یا افکار خودکشی دارد نباید از بیان آن بترسد، زیرا بعضی اوقات آنقدر مشکلات در ذهن آدم تَلَنبار می‌شوند که خود به خود روانمان دچار اختلال میشود. پس بدون ترس از قضاوت با فردی مورد اطمینان صحبت کنید و به مشاور مراجعه کنید.
بیاید این موضوع یکبار دیگر به خودمان یادآوری کنیم؛ فردی که تجربه خودکشی داشته یا به آن فکر می‌کند یک انسان ضعیف و کم ظرفیت نیست. این افراد فقط دست کسانی را می‌خواهند که کمکشان کنند؛ بار دیگر به او بگوید "تو ارزشمند و لایق خوبی‌ها هستی". به قول یک متن وایرال شده در فضای مجازی، در خیابان لبخند بزنید و مهربان باشید، شاید مهربانی شما یک فردی را که به سوی خودکشی قدم برمی‌دارد را نجات دهد. ما که مطمئن هستیم همراهان التیام از مهربان‌ترین انسان‌های روی زمین هستند ولی بیاید تنها کمی بیش از پیش مهربان باشیم.
