در روز های آغازین شروع مسابقه عصر جدید تیتر روزنامه های مختلفی را دیدیم که در صفحه اول خود به این برنامه پرداخته بودند
برخی از روزنامه ها با استفاده از کلیدواژه های فرهنگ غربی و کپی بودن برنامه سعی کردند از مسابقه عصر جدید یک تهاجم فرهنگی بسازند.
در مقابل برخی از روزنامه ها از برنامه عصر جدید تمجید کرده اما در عوض حتی در تیتر کوتاه صفحه اول خود به انتقاد از داور این برنامه سید بشیر حسینی پرداختند. ( که خود جای بسی تامل دارد )
هیچ کدام از موارد فوق عادلانه به نظر نمیرسد اما چرا ؟
شاید لازم باشه اون دسته از عزیزانی که برای برنامه عصر جدید تیتر های شبیه به شکار استعداد لابه لای خطوط قرمز و ... رو زدند نگاهی به آمار استفاده ایرانی ها از ماهواره در سالهای گذشته بندازند آماری که به گزارش برخی از خبرگزاری ها تا 90 درصد برآورد شده است. در رابطه با برخی از این آمار میتوانید به لینک های زیر مراجعه کنید.
بیش از 90 درصد ایرانیان ماهواره دارند/شکسته شدن قبح‌ها با پخش سریال‌های دنباله‌دار
و یا آمار 71 درصدی استفاده ایرانی ها از ماهواره به گزارش شیعه نیوز
و دسته دوم عزیزانی که از تیترهای داور نچسب و ... استفاده کرده اند.
استدلال هایی رو دیدم شبیه به اینکه باید به جای اینکه داخل این مسابقه از بشیر حسینی استفاده می شد از متخصصین حوزه هنر استفاده می شد. آیا واقعا این استدلال درستی هست ؟ جواب مسلما خیر است
این دقیقا همان دلیلی است که بشیر حسینی را تبدیل به یک عنصر حیاتی برای برنامه عصر جدید می کند. اما چرا ؟
داوران مسابقه عصر جدید از رویا نونهالی، امین حیایی و آریا عظیمی نژاد تشکیل شده اند افرادی که هر کدوم به دلیل تخصص در حرفه ای شناخته می شوند. بنابراین عصر جدید بیش از این به داوران متخصص در حرفه ای خاص نیاز ندارد بلکه به شخصی نیاز دارد که بتواند با نگاهی کلی تر و همه جانبه تر به بررسی استعداد ها بپردازد. آن شخص سید بشیر است شخصی که مطالعات زیادی در زمینه استعدادیابی داشته و سابقه مشاوره در حیطه های استعدادیابی ، کسب و کار دارد.
نکته دیگری که در قسمت اول برنامه بسیار قابل توجه بود استفاده او از ابزار هایی مانند خودکار و... بود که نشان میداد او برای احساسی رای دادن نیامده است و همراه خود سنجه هایی آورده است تا انتخاب هایش را با آن ها بسنجد.
