... چه ظرف کاردرستیه این ماهیتابه.
همونطور که از اسمش پیداست قاعدتاً ظرفی است که باید ماهی توش طبخ بشه، ولی خیلی بیشتر از ماهی، توش انواع کوکو، بادمجان، کدو، مرغ، نیمرو و انواع و اقسام سبزیجات پخت و پز میشه و هیچ وقت هم نمیگه اینها وظیفۀ من نیست.
صدالبته پشت یه همچین ماهیتابۀ کاردرستی، یه آشپز یا کدبانوی کاردرست هم قرار داره که خیلی خوب به ماهیتابه می رسه. مثلاً به موقع بهش حرارت میده، به وقتش از حرارتش کم می کنه، مواظبش هست تا محتویات داخلش حین پخت و پز نسوزه و ته نگیره، با قاشق و کفگیر فلزی به جونش نمی افته و با ابزار مناسب داخلشو هم می زنه تا تفلونش خراب نشه و بعد از اینکه کارش تموم شد، خوب اونو میشوره و صیقلش می ده. خب ماهیتابه هم وقتی این همه پشتیبانی و نگهداری رو میبینه نه تنها نمیگه که این کارها وظیفۀ من نیست، بلکه با جون و دل همۀ اونها رو انجام میده.
... خیلی از آدمها هم شبیه همین ماهیتابه ها هستند. وقتی کاری غیر از وظایف اصلیشون بهشون واگذارمی کنن، باز هم صددرصد خودشون رو میذارن و نمیگن این که جزو وظایف من نیست. این آدمها همونهایی هستن که پشت سرشون یه مدیر دلسوز دارن.
یه همچین مدیری اول از همه، صادقانه هدف از انجام اون کار را برای نفرش مشخص می کنه. بعد، ابزار مناسب برای رسیدن به اون هدف رو در اختیارش می ذاره. از همه مهمتر منتظر نمی مونه که کاری کاملاً درست انجام بشه تا اینکه از نفرش تشکر کنه، بلکه از همان ابتدای راه عملکردهای تقریباً درست را تشویق میکنه و کارهای غلط را بررسی و مجدداً نفرش رو هدایت می کنه.
یه همچین مدیری که از انجام هیج کاری برای حمایت، تشویق و هدایت نفرش در جهت دستیابی به نتایج خوب خودداری نمی کنه. خیلی خوب می دونه که نفرش در مقابل نتایج خوبی که کسب می کنه، احساس خوبی پیدا می کنه و متوجه میشه که کار فوق العاده ای انجام داده و مثمرثمر واقع شده و به این ترتیب آماده می شه تا با انرژی مضاعف، فعالیت محولۀ بعدی رو آغاز کنه ولو اینکه اون فعالیت در محدودۀ وظایف تعریف شده اش نباشه.
اگر غیر از این باشه هم ماهیتابه بعد از یه مدتی خراب و غیرقابل استفاده میشه و هم اون آدمه.
