بیماری آلزایمر شایعترین شکل زوال عقل، با تجمع دو نوع پروتئین در مغز مشخص میشود: پیچخوردگی (tau) و پلاکها (آمیلوئید بتا). برای پیشگیری از آلزایمر دانشمندان نوعی ژن محافظ را پیدا کردند که پروتئین سمی آمیلوئید بتا را از مغز حذف میکند. آنها همچنین نشان میدهند که کاهش بیان CD33 در سلولهای ایمنی به نام میکروگلیا، توانایی آنها را در پاکسازی پروتئین A-بتا افزایش میدهد و این احتمال را افزایش میدهد که مسدود کردن فعالیت CD33 میتواند به سیستم ایمنی مغز کمک کند.
پیشگیری از آلزایمر
از بهترین روش های کاهش خطر ابتلا به آلزایمر بهبود سبک زندگی است. عادات سالم ممکن است به جلوگیری از آلزایمر زودرس کمک کند. در حالی که هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از آلزایمر وجود ندارد، پیروی از مراحل زیر ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد و همچنین سلامت کلی را بهبود بخشد.
ورزش و انجام تمرینهای جلوگیری از آلزایمر: قانعکنندهترین شواهد نشان میدهند که ورزش بدنی به جلوگیری از پیشرفت آلزایمر یا کند کردن پیشرفت آن در افرادی که علائم دارند کمک میکند. 30 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط، سه تا چهار روز در هفته توصیه میشود.
رژیم مدیترانه ای برای پیشگیری از آلزایمر: این رژیم به خنثی کردن آلزایمر یا کاهش پیشرفت آن کمک میکند.
به اندازه کافی خوابیدن: بهبود خواب میتواند به پیشگیری از آلزایمر کمک کند و با پاکسازی بیشتر آمیلوئید از مغز مرتبط است.
کاهش مصرف هموسیستئین برای پیشگیری از آلزایمر: هموسیستئین یک اسید آمینه است که بلوک ساختمانی پروتئین است و به طور طبیعی در خون گردش میکند. سطوح بالاتر از حد متوسط هموسیستئین خون یک عامل خطر برای ابتلا به آلزایمر است.
مصرف ویتامینها و مکملها: مکمل سیتی کولین ، یک مکمل تغذیهای خوراکی بسیار موثر در پیشگیری از آلزایمر است.سیتی کولین در کاهش و کنترل روند تولید پلاکهای آملوئید بتا و همچنین ارتقا عملکرد مغز، در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آلزایمر و بازتوانی عملکردشان نقش قابل توجهی دارد.
انجام فعالیتهای ذهنی: درگیر شدن در فعالیتهای ذهنی یا اجتماعی ممکن است به تقویت توانایی مغز برای مقابله با بیماریها، کاهش استرس و بهبود خلق و خوی کمک کند. این بدان معناست که انجام این فعالیتها ممکن است به پیشگیری از آلزایمر کمک کند. هر چیزی که ذهن را درگیر کند، اطلاعات را پردازش کند و مهارتهای فکری را توسعه دهد، برای مغز مفید است و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش میدهد.
پیشگیری از آلزایمر با افزایش ارتباط اجتماعی: شواهد نشان میدهند که مشارکت اجتماعی بیشتر به پیشگیری از آلزایمر کمک میکند.
نقش سلامت دهان و دندان در پیشگیری از آلزایمر: ژنژیویت (بیماری لثه) با خطر بیشتر بیماری قلبی مرتبط است، اما یک مطالعه اخیر نشان میدهد باکتریهایی که باعث التهاب لثه میشوند ممکن است با بیماری آلزایمر نیز مرتبط باشند.
ترک کردن سیگار: سیگار کشیدن ممکن است احتمال ابتلا به آلزایمر (AD) و زوال عقل را افزایش دهد. بین سیگار کشیدن و احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباط وجود دارد. اگر هنوز سیگار میکشید، سعی کنید آن را ترک کنید.
محدود کردن مصرف بنزودیازپین: گر تا به حال برای آرام کردن اعصاب یا خواب بهتر والیوم، زاناکس یا بنزودیازپینهای دیگر مصرف کردهاید، ممکن است روز بعد احساس خماری کرده باشید. مطالعه منتشر شده توسط مجله BMJ نشان میدهد که استفاده از بنزودیازپین ممکن است باعث ایجاد زوال عقل شود. تیمی از محققان مصرف بنزودیازپین را با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط دانستند. هر چه دوز تجمعی بنزودیازپینها در فرد بیشتر باشد، خطر ابتلا به آلزایمر در او بیشتر میشود.
محدود کردن استرس برای پیشگیری از آلزایمر: برخی از استرس ها به وضوح برای مغز مفید است، اما بیش از حد میتواند سمی باشد. شواهد فزایندهای وجود دارد که نشان میدهد چیزهایی مانند مدیتیشن، ذهن آگاهی و یوگا برای مغز مفید هستند.
نقش مواد غذایی سالم و مقوی در پیشگیری از آلزایمر: از غلات کامل، منابع پروتئینی مانند ماهی، مرغ بدون چربی، لوبیا و سایر حبوبات استفاده کنید. از مصرف کالریهای غیرضروری، شیرینیها، نوشابهها، چربیهای ناسالم، غذاهای سرخ شده و فستفودها خودداری کنید.
آزمایش خون و پیشگیری از آلزایمر
بیماری آلزایمر بیشتر به دلیل علائم شناختی آن مانند از دست دادن حافظه و سردرگمی شناخته شده است. این علائم میتوانند بدون هشدار ظاهر شوند. اما در داخل مغز بیمار، پروتئینها به شکل پلاکهایی به نام پلاکهای آمیلوئیدی تجمع مییابند که در سیگنالدهی بین سلولهای مغزی اختلال ایجاد میکنند. دسترسی به خون آسان است، بنابراین محققان دانشگاه واشنگتن یک آزمایش خون ابداع کردند که دو قطعه از پروتئین آمیلوئید را در خون اندازهگیری میکند که یکی از آنها پلاکهای موجود در مغز را تشکیل میدهد.