لکه های شناور داخل چشم یا فلوترهای چشمی که با عنوان muscae volitantes (مگسهای پرنده) نیز شناخته میشوند، یک مشکل چشمی است که شامل ظهور نقاط سیاه یا سفید رنگ، لکهها، نخها یا تار عنکبوتهایی با اشکال مختلف در میدان بینایی است که حرکت میکنند. فلوتر چشم تصویری است که توسط رسوبی از پروتئین در زجاجیه(ماده شفاف و ژله مانندی که وسط چشم را پر میکند) به وجود میآید. فلوتر در نتیجه باقی ماندههای زجاجیه است که بر روی شبکیه سایه میاندازد. فلوترها اغلب توسط بیماران به عنوان لکهها، رشتهها یا مگسهای کوچک توصیف میشوند.
فلوترها معمولاً خوشخیم هستند و گاهی اوقات در نتیجه جدا شدن ژل زجاجیه از شبکیه به وجود میآیند که به آن جدا شدن زجاجیه خلفی (PVD) میگویند و در بین افراد بالای 50 سال شایع است.
افراد زمانی شناورها را بهتر میبینند که به سطح یا پس زمینه سفید خیره میشوند. شناورها میتوانند هر شکل یا اندازهای داشته باشند و میتوانند در روز و شب رخ دهند.
شناورهای چشم یک علامت بسیار معمول در بیمارانی است که به چشم پزشک مراجعه میکنند. معمولاً وقتی بیماران به سطوح روشن مانند آسمان، دیوار سفید، کتاب یا حتی صفحه رایانه نگاه میکنند، آشکارتر به نظر میرسند. در داخل چشم، ژلی وجود دارد که به آن زجاجیه میگویند. ساختار زجاجیه با گذشت زمان قوام خود را از دست میدهد. هنگام از هم پاشیدگی، الیاف زجاجیه ممکن است اشکال مختلفی (فر، نخ، تار عنکبوت و غیره) به خود بگیرند.
هنگامی که نور از طریق مردمک وارد میشود، با زجاجیه تماس پیدا میکند و سایههایی که ایجاد میکنند روی شبکیه چشم پخش میشود. به همین دلیل است که بیماران نقاط تاریکی را در میدان بینایی خود میبینند. همانطور که فلوترهای چشمی در زجاجیه شناور هستند به نظر میرسد که تمام مدت حرکت میکنند. بیشتر شناورها از پروتئینی به نام کلاژن هستند و عوامل زیر باعث بوجود آمدن لکههای شناور بر روی چشم میشوند:
اگر شناورهای چشم شما را آزار میدهد، دو نوع درمان وجود دارد:
شناورهای چشمی، لکهها، رشتهها یا ابرهای کوچکی هستند که در میدان دید شما حرکت میکنند و وقتی به چیزی روشن نگاه میکنید بیشتر برجسته میشوند. آنها معمولاً بینایی را تحت تأثیر قرار نمیدهند. فلوترهای چشم با افزایش سن شایعتر میشوند و معمولاً نیازی به درمان ندارند. با گذشت زمان، مغز با آنها سازگار میشود و ممکن است افراد متوجه آنها نشوند.